30 มกราคม 2549 12:30 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ในเส้นทางสายชีวิตของคนแต่ละคนย่อมไม่เหมือนกัน
จุดเริ่ม...ต่าง จุดจบ...ต่าง
สวยงาม...แสนเศร้า...ไม่เหมือนกัน
เส้นทางเหล่านั้นอาจบังเอิญมาบรรจบเป็นเส้นเดียว
แต่ก็หลายต่อหลายครั้งที่มันเพียงแค่ตัดกันในช่วงสั้นๆ
แล้วก็แยกจากกันไป...คนละทิศ
บางเส้นสายแยกไปแล้วยังกลับมาเชื่อมกันอีกครั้ง
หรือหลายต่อหลายครั้ง
บางเส้นเชื่อมกันไป...และจบลงด้วยกัน
ตอนนี้เส้นทางของฉัน...เชื่อมอยู่กับเส้นทางของเธอ
เราพบกัน...และตกลงใจจะไปด้วยกัน
แต่ชีวิตคนเรามีทางแยกแตกแขนงไปเสมอ
จะเลี้ยวซ้าย...ขวา หรือตรงไป ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจ
หลายคนเรียกเส้นทางที่หันเหออกไปนี้ว่า "โอกาส"
โอกาสที่แต่ละคนพบ ต่างกันไป
เส้นทางที่ให้เลี้ยวเล็กบ้างใหญ่บ้าง
บางเส้นขรุขระ บางเส้นสวยงาม
แล้วแต่จังหวะและการตัดสินใจที่ต่างกัน
และตอนนี้เธอก็ได้พบโอกาส...ทางแยกที่สวยงาม
แต่เธอก็กลัวและลังเล...กับการที่ต้องเลี้ยวไปตามทางสายใหม่
ยังรักเธออยู่..ไม่ใช่ว่าไม่รัก
กับการบอกให้เธอไป...ห่างไกลจากฉัน
รู้ไหมว่าเธอไม่ได้เจ็บปวดเพียงคนเดียว
แต่ยังมีฉัน...ที่รู้สึกไม่ต่าง
เข้าใจดีว่าการตัดสินใจให้เธอไปครั้งนี้
อาจทำให้สายลมพัดพาเธอไปจากชีวิตฉันตลอดกาล
แต่ตราบใดที่เราไม่กล้าที่จะก้าวเดิน
แล้วเมื่อไรเล่าที่ชีวิตเราจะก้าวไป
จงมั่นใจในหัวใจของเราทั้งสอง...ทั้งของฉันและของเธอ
เพียงเชื่อเอาไว้ว่า
สิ่งใดที่เป็นของเรา มันจะเป็นของเราเสมอ
หากการที่เธอเดินไปตามทางสายนั้นทำให้เธอพบใครที่ใช่กว่า
ก็โปรดจงเลือกเขา...อย่าลังเล
เพราะโอกาส...คือการค้นหาสิ่งที่ดีกว่าให้กับชีวิต
เหยียบดินคนละผืน แต่เรายังอยู่ร่วมฟ้า
ก้าวย่างไปตามทางคนละสาย แต่ยังคงเป็นโลกใบเดียวกัน
กายห่าง แต่ใจใกล้
ไม่เห็นหน้า แต่เรายังอยู่ด้วยกันเสมอ
แม้อนาคตจะมองไม่เห็น แต่ฉันรู้ได้ด้วยหัวใจฉัน
ไม่ว่าเส้นทางจะอยู่ห่างไกลกันแค่ไหน
เธอจะเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจฉัน...เสมอไป
26 มกราคม 2549 16:06 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
โฆษณาบางชิ้นจึงเรียบง่าย เหมือนการให้คำตอบเด็กซักคน
หลายปัญหาที่เรากำลังเผชิญ ดูเหมือนมันจะกลายเป็นเรื่องยากขึ้นเมื่อเรายิ่งโตขึ้น บางเรื่องเป็นปัญหาเดิม...
แต่ทำไมเมื่อก่อนเรามองว่ามันเป็นเรื่องง่าย
เราน่าจะลองตัดสินปัญหา..หรือหาวิธีแก้แบบเด็กๆ
เหมือนเล่นๆ ก็เบื่อ..เบื่อก็นอน..ตื่นก็ลืม มาเล่นต่อได้
เวลาเด็กทะเลาะกัน...ก็ไม่เคยโกรธกันข้ามปี
อย่างมากก็ข้ามคืน..วันรุ่งขึ้นก็ต้องมีใครสักคนมาขอคืนดี
และไม่จำเป็นว่าต้องเป็นฝ่ายผิดเริ่มก่อน
ไม่เคยมานั่งคิดกันว่าใครผิดใครถูก
ขอเพียงแค่รู้สึกว่า...ยังอยากเป็นเพื่อนเล่นกับเขาอยู่
คนถูก...ก็กล้าพอที่จะเดินไปพูดคุยกับคนผิดก่อน..โดยไม่รู้สึกเสียหน้า
ทำไมเราไม่ทะเลาะกันให้เหมือนเด็ก..
อะไรทำให้เราเปลี่ยนไป เรารู้จักคำว่า ผิด หรือ ถูก เมื่อโตขึ้น
ถูกสอนว่า ผิด ก็ต้องเป็นฝ่ายขอโทษ
เมื่อไม่ผิด ก็ไม่ต้องสนใจ...มีคำว่า ศักดิ์ศรี ให้เราสะกดให้ถูก
คิด ให้มาก เมื่อเผชิญกับปัญหา...
เราใช้ความรู้ให้คำตอบ มากกว่าใช้หัวใจตัดสิน
แต่ทำไมผลลัพธ์ที่ได้...มันกลับทำให้เรานอนไม่หลับ...ตื่นมาก็ไม่ลืม
ในขณะที่เราเป็นเด็ก...
เราเป็นฝ่ายถูก...แถมเราเป็นฝ่ายผูกมิตรก่อน
เราแก้ปัญหาด้วยวิธีง่ายๆ ที่ผู้ใหญ่คงทำไม่ได้
แต่มันกลับทำให้เรานอนหลับสนิทจนถึงรุ่งเช้า...
ที่อาจจะฝันบ้าง...
ก็เป็นเรื่องราวที่เราจะเล่นกันในวันถัดมา..
เท่านั้นเอง...
18 กรกฎาคม 2547 19:21 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
เคยบ้างไหมที่เรารู้สึกท้อแท้กับการใช้ชีวิตบนโลกใบนี้ รู้สึกผิดหวังกับสิ่งที่หวังและตั้งใจไว้ เหนื่อย...และไม่มีกำลังใจในการใช้ชีวิตอีกต่อไป มีเหตุการณ์ต่างๆ ผ่านเข้ามาในชีวิตพร้อมๆ กัน จนเรารู้สึกว่ามันหนักเกินกว่าเราจะแบบรับภาระนั้นได้ และเป็นช่วงที่ไม่มีใครเลยที่จะยื่นมือเข้ามาแบ่งเบา ช่วยเหลือ หรือปลอบใจ ในยามทุกข์ยามท้อ จนทำให้เราอยากที่จะลาจากโลกนี้ มันคงเป็นเพียงแค่ความคิดชั่ววูบ หรือบางทีอาจประชดชีวิตด้วยการทำตัวเหลวไหล เพราะเพียงแค่หาทางออกให้กับปัญหาต่างๆ ไม่ได้เท่านั้นเอง การที่เราต้องใช้ชีวิตต่อสู้ ดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดของเรานั้น ยังมีอีกหลายๆ ชีวิตในโลกใบนี้อีกเช่นกันที่เป็นเหมือนกับคุณ เพียงแต่คุณไม่ลองมองลงมา ลงหาเวลาว่างว่างมานั่งมอง ชีวิตของคนอื่น ลองเรียนรู้การใช้ชีวิตของพวกเขา แล้วคุณจะรู้ว่าปัญหาที่คุณประสบนั้นมันไม่ได้มากมายอย่างที่คิด เพียงแต่บางปัญหาอาจต้องใช้เวลาหน่อยเท่านั้น และเมื่อเวลาผ่านพ้นไป อะไรๆ ก็จะดีขึ้นมาเอง และบางที....ทุกครั้งที่เรารู้สึกว่าโลกไม่มีความยุติธรรม
ก่อนที่เราจะบ่น ลองมองตัวเราเองดูดีดี..... เราจะพบว่า เรายังมีอะไรดีดีอีกหลายอย่างที่คนอื่นไม่มี เราสามารถทำ "หนึ่งวันเดียวกัน"ของเราให้มีความหมายได้ ก็ต่อเมื่อเราเห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามี และใช้วันนี้ วันแรกของวันที่เหลืออย่างคุ้มค่าที่สุด เพราะวันแรกของชีวิตที่เหลือนี้ช่างสั้นเหลือเกินและเพราะเราไม่มีทางรู้ว่าเรามี " "วันแรกของวันที่เหลืออยู่"อีกสักกี่วันเองคนเราทุกคนมีคุณค่าในตัวเอง อย่าดูถูกตัวเอง ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพื่อวันพรุ่งนี้และวันต่อๆ ไป ก็จะดีตามมา
7 กรกฎาคม 2547 18:03 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
เพื่อน..คือคนที่ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน...ก็รักกันได้
ไม่ต้องเห็นกันทุกวัน..ก็รักกันได้
ไม่ต้องหวานใส่กัน..ก็รักกันได้
แต่รักอยู่ฝ่ายเดียว..เป็นเพื่อนกันไม่ได้
เพราะเพื่อน..
ไม่ได้เกิดมาพร้อมหน้าที่..อย่างคำว่า..พ่อแม่
ไม่ได้จบลงพร้อมหน้าที่..อย่างคำว่า..แฟน
แต่เกิดจาก..
การกระทำซึ่งกันและกัน
จะอยู่หรือไป..ใช้ "ใจ" เป็นเกณฑ์
จะอีกกี่นาน..เพื่อนก็ยังเป็นทั้งรอยยิ้ม
และเสียงหัวเราะที่ไม่มีวันเลือนหาย
เพื่อนคือคนที่เรามั่นใจ...อยากไปหามากที่สุด
ไม่ว่าจะในยามสุขหรือยามทุกข์
เพื่อนคือคนที่เราไม่ต้องนอนร้องไห้
คอยโทรศัพท์ทั้งคืน...เพื่อนก็โทรมาหา
ฐานะ.ใช่ตัววัดว่าใครเหมาะจะเป็นเพื่อนใคร
หน้าตา..ไม่ใช่มาตรฐานบอกว่า ใครควรจะเป็นเพื่อนใคร
แต่น้ำใจ..จะเป็นเครื่องชี้ให้เรารู้ว่า
ใคร..ที่ควรจะเป็นเพื่อนเรา
เพื่อนคือ.. คนที่แอบมาปรุงแต่งชีวิตเรา
ซะจนเป็นอาหารจานแปลก
มีทั้งหวาน ขม อมเปรี้ยว
เดี๋ยวเติมความห่วงใย เดี๋ยวใส่ความรัก
หมักความผูกพันจนได้ที่
สุดท้ายก็กลายเป็นอาหารจานดี ที่ไม่มีผักชีโรยหน้า
แต่ว่าเติมความจริงใจไว้จนเต็มจาน
เพื่อน..ก็เหมือนเสื้อตัวเก่ง
ที่เราจะหยิบมาใส่ทุกครั้งที่เราต้องการความมั่นใจ
และเมื่อพ้นเวลานั้นไป..
เสื้อตัวนี้ก็ยังแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้าใบเดิมเสมอ
เหมือนกับเพื่อนที่จะอยู่กับเรา
ในวันที่เราไม่สบายใจ
4 กรกฎาคม 2547 16:07 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ใครใครก็อยากจะมีแต่ความสุข คงจะไม่มีใครปฏิเสธหรอกนะ แต่...เราจะทำให้
ชีวิตของเรานั้นมีความสุขได้อย่างไรกัน มันไม่ยากหรอกนะ เพราะความสุขนั้น
มันอยู่ที่ใจของเราเอง เพียงแต่เราคิดว่า เราเป็นคนหนึ่งที่มีความสุข เราก็จะ
รู้สึกว่าเรามีความสุข เพียงแต่เรารู้จักแยกแยะ รู้จักปล่อยวาง รู้เท่าทันอารมณ์
เท่านั้นคุณก็สุขได้ การที่จะทำให้ชีวิตเรานั้นมีความสุข ประเด็นสำคัญหลักๆ
ก็คือ อย่าไปคิดมากกับเรื่องบางเรื่องที่เกิดขึ้น ให้คิดเสมอว่าทุกปัญหามีทางออก
และที่สำคัญมันย่อมมีคำตอบในตัวของมันเอง และเวลาจะเป็นตัวช่วยในการ
คลี่คลายปัญหาของคุณ ใจเย็นลงซักนิด อย่าร้อนรนจนเกินไป ใครใครที่กำลัง
มีความทุกข์ หรือเดือดร้อน และ หาทางออกไม่ได้ ลองหยุดคิดสักนิด หันกลับ
มามองตัวเอง พิจารณาตัวเองว่าเราเป็นใคร กำลังทำอะไร แล้วคืนสติให้กับ
ตัวเอง ช่วงเวลาที่เรามีสติแล้วปัญญาก็จะเกิดตามมา ซึ่งเราจะค้นพบว่า ความ
ทุกข์และความสุข มันอยู่ห่างกันแค่คืบเดียวเอง เพียงแต่ว่าคุณจะทักทายมัน
หรือไม่เท่านั้น ในชีวิตนี้ไม่มีใครเกิดมาแล้วมีความสุขตลอดชีวิต และก็ไม่มี
ใครเหมือนกันที่จะมีความทุกข์ตลอดเวลา มันก็จะมีสุขบ้าง ทุกข์บ้างแล้วแต่
การดำเนินชีวิตของแต่ละคน เพียงแต่ว่าเราอย่าใช้ชีวิตอย่างประมาท ทุกอย่าง
มันอยู่ที่คุณว่าจะใช้ชีวิตของคุณให้มีทุกข์ หรือมีสุข ถ้าจะให้ชีวิตของคุณมีรสชาติ
ก็น่าจะมีความสุข ปนๆ กับความทุกข์บ้างก็ได้
******* นี่แหละคือรสชาติของชีวิต *******
หน้าส่วนตัว
1102
Lovers
0 คน เลิฟทะเลไม่เคยหลับ
