9 สิงหาคม 2551 20:14 น.
ที กวีดิน
สมมติว่า เราเป็น เช่นเทพบุตร
นางฟ้าต่าง ยื้อฉุด ให้ไปหา
แต่งแก่งแย่ง ชิงตัว เทวดา
ที่หน้าตา หล่อเหลา กว่าองค์ใด
สมมติว่า ฉันเป็นอย่าง ดาราดัง
ที่เล่นหนัง แล้วสาวๆ ต่างหลงใหล
ขอเป็นอย่าง ดารา สาวคลั่งใคล้
เห็นทีไร สาวหลง อยากตามมา
สมมติว่า ฉันเป็น นักร้องเท่ห์
มีเสน่ห์ กับทุกคน อยู่ข้างหน้า
แค่ฟังเสียง สาวหลง อยู่ทุกครา
ก็เพราะว่า มีเสียง ดั่งดลใจ
สมมติว่า ฉันเป็น ลูกเศรษฐี
ฐานะดี กว่าใครๆ ที่รวยได้
มีสาวหลง สาวติด อยากตามไป
เพราะฉันไง มันรวย เป็นผู้ดี
แต่เหล่านั้น มันเป็นเพียง เรื่องสมมติ
ขนาดชุด ที่ใส่ ช่างหมองศรี
สาวที่ไหน ใครจะมอง ฉันคนนี้
เพราะฉันมี เพียงสมมติ เกินความจริง
8 สิงหาคม 2551 21:40 น.
ที กวีดิน
คิดถึงกัน บ้างไหม ยามไกลห่าง
เธอรู้สึก อ้างว้าง บ้างหรือไม่
เธอรู้สึก เดียวดาย เปลี่ยวหัวใจ
เหมือนกับใคร คนนี้ ที่จากมา
เธอคิดถึง ฉันไหม ในยามนี้
เวลาที่ เราสอง มองท้องฟ้า
นอนมองดู หมู่ดาว ดวงดารา
เป็นเวลา ที่คู่เคียง ร่วมสุขใจ
เธอคิดถึง ฉันไหม ยามเธอเศร้า
ต้องไร้เงา ฉันอยู่ คู่เคียงใกล้
ใครจะเช็ค น้ำตาเธอ ยามรินไหล
จะมีใคร แทนฉัน บ้างไหมเธอ
ฉันคิดถึง เธอนั้น วันยันค่ำ
ฉันจดจำ เรื่องราว อย่างพร่ำเพ้อ
ฉันรอวัน ได้กลับ มาพบเจอ
เพราะว่าเธอ คือคนเดียว ที่คิดถึง
หน้าส่วนตัว
916
