24 เมษายน 2552 11:27 น.
ท่องกวี
กลับจากเมืองโคราชดูมาดนิ่ง
ใช่ว่าหยิ่งยโสหรือโอหัง
แต่รู้สึกอบอุ่นอิ่มบุญจัง
ดีเข้มขลังมั่นคงเสริมส่งใจ
แม้คราวไปลำบากสุดยากเหลือ
รถน่าเบื่อช่วยเข่นปวดเอ็นไหล่
วิ่งดับติดขาดช่วงวัดดวงไป
คนขับไม่เช็คเครื่องก่อนเคืองเลย
ก็นิ่งเฉยไม่ด่าหรือว่าเขา
เกรงถูกเผาหัวเราะเจอเยาะเย้ย
พูดคนอื่นไม่เพ่งตัวเองเชย
ปากเอื้อนเอ่ยอิงแอบสุดแยบยล
รับจำนนสภาพรถราบรื่น
ด้วยรู้ตื่นเบิกบานช่วยผ่านพ้น
ผู้มาฟังบรรยายคลายกังวล
ถึงรอตนหาวง่วงเลยล่วงกาล
ประสบงานเล่าสู่ท่านรู้ดี
ช่วยให้มีแรงหวังยิ้มนั่งอ่าน
เหตุเขาเคยตอบโจททางโขดมาร
ผลสอบผ่านเพราะรู้มองดูตัว
หากหลุดรั่วอดกลั้นเผลอพลันด่า
วันนั้นท่าจะแย่ใช่แค่หัว
อาจถูกลูกหมากเตะปากเละชัวร์
กิเลสยั่วยุใจเผาไหม้เอง
บางคนเซ็งทีหลังมานั่งบ่น
ถ้าอดทนบีบนวดใจอวดเก่ง
วันนี้คงไม่คุกทุกข์วังเวง
หลายคนเจ๊งขาดอดทนหมดกัน
16 เมษายน 2552 21:52 น.
ท่องกวี
ควันสงบพร้อมจะปะทุเชื้อ
อิสานเหนือกลางใต้ยังไม่นิ่ง
เปลวไฟลุกมอดดับยอมรับจริง
กลุ่มควันวิ่งเหนือลมระดมพล
ไฟเล่ห์กลควันหลอนยังซ่อนอยู่
พร้อมกอบกู้นายหัวไม่กลัวฝน
ปากกระบอกปืนเปียกสำเหนียกทน
เราก็คนผืนแผ่นดินแดนเดียว
พูดยังเสียวสันหลังระวังสี
แดงไล่บี้เหลืองดำน้ำเงินเขียว
บนเส้นดายอารมณ์ความกลมเกลียว
ต่างยึดเหนี่ยวแอบอ้างสร้างเงื่อนปม
เล่นเกมส์ชมปิดหูไม่รู้ร้อน
แล้วกวาดต้อนฝูงแดงทำแกงส้ม
ซดน้ำอิ่มอร่อยย่อยผายลม
วิญญาณขมแดงเฮี้ยนบทเรียนแพง
ตัวแสดงละครยังย้อนยุค
พระเอกคุกทุกรายตายถูกแกล้ง
ชมเรื่องนี้ทีไรใจเคลือบแคลง
ตัวโกงแต่งคิ้วปากสมอยากใจ
แต่ยังไม่จบลงคงมีต่อ
พระเอกหล่อตัวรองประคองให้
นางเอกผีมีแรงยังแข็งใจ
เผลอคืนใดหัวโกร๋นต้องโดนดี
15 เมษายน 2552 22:31 น.
ท่องกวี
เห็นสาวงามอนงค์เล่นสงกรานต์
ส่งยิ้มหวานเดินมามือคว้าไหล่
บอกพี่ก้มลงนิดตงิดใจ
เธอหอมแก้มจุ๊บให้อะไรกัน
ยืนขาสั่นเอียงอายชายทั้งแท่ง
โดนทาแป้งนิ่งเฉยไม่เคยหวั่น
แต่เจอจุ๊บหอมแก้มของแจ่มจันทร์
รับไม่ทันผิดถูกลูกผู้ชาย
โบกมือบ๊ายเดินจากฝากรอยจูบ
เธอมาลูบรวนลามตามกฎหมาย
ต้องถูกจับปรับโจทน์โทษล่วงกาย
ค่าเสียหายแตะอั๊งยังมึนงง
เนื่องเพราะหลงปิ๊งเธอเพียงเจอหน้า
แถมเดินมายิ้มหวานมอบผ่านส่ง
บอกพี่ก้มลงนิดแนบชิดตรง
หัวใจวงเล็บลอบแอบชอบนาง
ก่อนฟ้าสางเมษาปีห้าสอง
สงกรานต์นองเลือดแดงขัดแย้งข้าง
ต้องจดจำจารึกศึกปิดทาง
เลือดท่วมร่างสงกรานต์ทหารไทย
ปิดล้อมไม่ให้สู้ยิงขู่ช่วย
โต้ตอบด้วยเผารถกดดันใส่
หน้าที่ทนบอบช้ำยอมจำใจ
เราคนไทยใยต้องนองเลือดกัน
เหตุการณ์วันสิบสามยามเช้าตรู่
สามเหลี่ยมดินแดงสู้บู๊สนั่น
เสียงปืนดังเปรี้ยงป้างอย่างดุดัน
เสื้อแดงพลันถอยร่นเปิดหนทาง
เลือดท่วมร่างสองฝ่ายอย่า!ถ่ายครับ!
หมอ!ช่วยจับ!กดแช่แผลไหม้ด่าง
เปล่!อยู่ไหน!เร็วเข้า!รีบเอาวาง
หมวดครับ!ทางนี้ด้วย!ผมซวยจัง
ลูกน้องนั่งก้มลงตรงคอนกรีต
สีหน้าซีดมองไปเลือดไหลหลั่ง
ท่ามกลางฝนโปรยปรานสงกรานต์พัง
เฮ!ร้องสั่งหายใจ!ให้แรงแรง!
ไล่เสื้อแดง!กันชาวบ้าน!ด้านข้างหน่อย!
หมวด!มันถอยรถมา!จ่าร้องแจ้ง
คว้าปืนขู่หยุดขับ!จับตะแคง
จ่า!ช่วยแย่ง!มีดพร้ามือขวาที!
หมอทางนี้!ทหาร!ช่วยวานหน่อย
ยกขึ้นลอยเบาเบาเอ๊า!เร็วซี่!
แผลยังห่างหัวใจนายโชคดี
ปลอบเพื่อมีแรงหวังพลังพล
อลวลวุ่นวายเกือบตายหมู่
พอเช้าตรู่รถก๊าซพลาดถูกปล้น
รัศมีน่ากลุ้มแหล่งชุมชน
ต่างกังวลแดงเดือดเชือดทั้งเป็น
รวมประเด็นย่อเอาพอเล่าขาน
สังเกตการณ์ใกล้ชิดติดตามเห็น
หน่วยจู่โจมยืนเฝ้าเช้าจดเย็น
ยากลำเค็ญตำนานสงกรานต์เลือด
หน้าส่วนตัว
1771
