26 พฤษภาคม 2548 21:22 น.
ท้องฟ้า
ไม่รู้จะโทษใครได้
ที่ดันหาเรื่องให้หัวใจต้องเจ็บแบบนี้
ทำตัวเป็นที่ปรึกษาความรักให้เธอคนดี
เลยต้องมานั่งเจ็บอยู่แบบนี้ต้องมีน้ำตา
ไม่รู้ควรสงสารใครมากกว่ากัน
ระหว่างเธอที่เจ็บจากเขาคนนั้นกับชั้นคนที่รับฟังปัญหา
รักเธอแต่กลับต้องมาฟังว่าเธอมีใครในสายตา
อวดเก่งทำตัวเป็นที่ปรึกษาให้เรื่องของเธอย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง
26 พฤษภาคม 2548 21:14 น.
ท้องฟ้า
ปลอบตัวเองไม่ให้มีน้ำตา
แค่เค้าจากลาใช่ว่าชีวิตจะหมดค่าเสียเมื่อไหร่
บอกตัวเองให้ฝืนยิ้มแม้ความปวดร้าวคอยแต่จะทิ่มแทงหัวใจ
พรุ่งนี้คงลืมเค้าได้พูดซ้ำๆกับหัวใจให้ชินชา
บอกหัวใจให้เข้มแข็ง
แม้อ่อนแรงแต่ภายนอกจะไม่แสดงว่าอ่อนล้า
ปล่อยให้เค้าจากไปโดยที่จะไม่ยอมให้ใครได้เห็นน้ำตา
จะเข้มแข็ง แสร้งเย็นชา ทั้งที่หัวใจเจ็บเกินกว่าจะเยียวยาให้หายดี
หน้าส่วนตัว
1060
