
ทรมานทรมานทรมาน
โง่ดักดานคิดคิดแล้วใจหาย
บรรจงเค้นหัวสมองปานตรอมตาย
คิดหลากหลาย คิดไม่ได้...ทำไม?..งง
แต่ก่อนคิดเค้นหาปัญญาแจ่ม
ยิ้มแฉล้มพายุร้ายไร้พิษสง
ตรองความคิดสมาธิยิ่งมั่นคง
นิ่งประจงเดินหน้าสง่างาม
แต่ตอนนี้ความคิดมันตันตื้น
ยิ่งคิดฝืนฝืนคิดจิตเป็นสาม
เดี๋ยวคิดนั่นเห็นเป็นนี่ไปตามความ
พลันข้อคิดก็ลามไปห่างไกล
อยากมีเพื่อนคู่คิดมิได้ห่าง
เดินเคียงคู่ไปตามทางคอยชิดใกล้
แม้ตันคิดแต่ซึ้งจิตสนิทใจ
คอยเพียง"ใคร"เพียงหนึ่งให้พึ่งกัน