27 สิงหาคม 2546 01:08 น.
ธรรพ์
ดาราลับ ดับหาย ในคืนปล่าว
ดาราดาว พราวพริบ ลิบลิบผืน
ดาราน้อย ลอยล่วง ร่วงแรมคืน
ดาราดื่น ดื่นดาษ กราดราตรี
คิดถึงดาว พราวทรวง สรวงฤทัย
คิดถึงใจ เจ้าดารา มาหน่ายหนี
คิดถึงเธอ ทิ้งอาวรณ์ จรลี
คิดถึงที เคยร่ำ พร่ำสัญญา
25 สิงหาคม 2546 01:37 น.
ธรรพ์
ลากเส้นเล่นลายเป็นสายร่าง
เก็บภาพจางจางวางพื้นขาว
ลากเส้นเล่นสายคล้ายเรื่องราว
ลมหนาวลอบพริ้วหอบปลิวไป
ภาพเธอ จากไปในสายลม
หนาว คม โถม ถา เข้ามาใส่
ร้าวรอนโรยระรินเจียนสิ้นใจ
พิษเยื่อใยเหยียบย่ำกระหน่ำลง
.........รัก...รัก.....รักเธอ....
ไม่อาจเพ้อเพรียกพร่ำตามประสงค์
เจ็บที่ใจไม่คลาคลายความมั่นคง
เจ็บที่ตรงหลงใหลใคร่ไม่คลาย
ภาพเธอที่เป็นเธอในใจเรา
ถูมลมเร้าโลมเล้าเจ้าพัดหาย
แม้ภาพเธอยังละเมอจนเผลอไป
ใจหนอใจไยผูกพันสะบั้นทรวง
3 พฤษภาคม 2546 21:13 น.
ธรรพ์
ตะวันยอดับสิ้น.......สาดแสง
เลาะหาดต้านลมแรง.....สะอื้น
เสียงซัดคลื่นเสียดแทง..ในอก
จมเจ็บใต้ทรายชื้น.........คลั่งแค้นมารยา
3 พฤษภาคม 2546 11:26 น.
ธรรพ์
ตามองจอ คอตั้งตรง ลงมือกด
พิมพ์กลอนสด ปลดอารมณ์ คารมหาย
พิศหัวใจ ใคร่พิศพักตร์ รักในกาย
วนเวียนว่าย ย้ายอารมณ์ ย้ำอาลัย.
นึกถึงคราว เราสอง ลองประชัน
บทประพันธ์ msn วันปีใหม่
คิดถึงศัพท์ กลับความหมาย ที่นายใช้
แล้วเมื่อไร จะมีวัน ผันกลับมา.
เพราะอยากพบ สบเวลา อารมณ์สุข
จึงปล้ำปลุก อารมณ์กานท์ ผ่านมาหา
หวังจะพบ รบคารม อีกสักครา
อยากกลับมา มีเธอ เป็นแรงใจ.
2 พฤษภาคม 2546 16:45 น.
ธรรพ์
ดวงจันทรา ต้องมีดารา รายล้อม
ไม้หอม ต้องเคียง ฝูงภมรผึ้ง
มัจฉา ต้องว่ายแหวก ในบึง
จะมึนตึง ตัดขาด ได้หรือไร
ฟ้าแสร้ง แกล้งโกรธ เมฆา
สายฟ้าแสร้งรัก ยอดไม้
ใจเธอ ใช่แกร่ง ยิ่งเหล็กไหล
อย่าแสร้งหัก รักใคร อีกเลย...
หน้าส่วนตัว
882
