7 ธันวาคม 2551 23:17 น.
ธารเธียรเพียรtong
มิตรภาพ
@ความคิดถึงความห่วงใยให้เธอนั้น
จากใจฉันมั่นคงอยู่เสมอ
ทุกนาทีที่ไม่ได้พบเจอ
ใจฉันแอบมีเธอตลอดมา
@แค่เพียงคำหนึ่งคำถ่ายทอดให้
เหมือนสายใยเชื่อมไว้ด้วยเสน่หา
เป็นสายลมที่หวังดีทุกเวลา
ฝากกลอนมาบอกคนที่ห่วงใย
@มิตรภาพสร้างได้แค่เพียงหนึ่ง
อาจไม่ซึ้งสูงค่ามากเท่าไร
แต่ฉันมอบให้เธอจากหัวใจ
และไม่คิดเปลี่ยนไปในทันที
@แม้มิได้เป็นเพื่อนหรือคนรัก
ให้ประจักษ์รักมั่นเหมือนน้องพี่
ความรู้สึกซาบซึ้งและยินดี
หากเธอมีไมตรีมอบให้กัน
@อาจเป็นเพียงแค่คนที่รู้จัก
เพียงทายทักผ่านหน้ามาแค่นั้น
แต่ไม่ลืมมิตรภาพความผูกพัน
เธอกับฉันนั้นสร้างไม่ร้างลา
@ฝากบทกลอนบทหนึ่งให้ซึ้งจิต
เพียงมีมิตรหนึ่งคนก็สูงค่า
มีความรักความจริงใจตลอดเวลา
เป็นสัญญาว่าเราไม่ทิ้งกัน
@จะเป็นดังหิ่งห้อยแม้ด้อยแสง
แต่มีแรงแน่วแน่มิแปรผัน
เดินนำทางให้เธอสู่จุดหมายพลัน
ตามหาฝันของเธอนั้นอย่างมั่นใจ
@จะอยู่เป็นกำลังใจให้เสมอ
แม้เธอเจออุปสรรคอันยิ่งใหญ่
เก็บความรักความหวังดีความห่วงใย
ฝากสายลมบอกให้เข้าใจความ
20 กุมภาพันธ์ 2548 09:09 น.
ธารเธียรเพียรtong
เพลงขอแค่รักเธอ
shadow
สิ่งที่ฉันทำไปทุกอย่างอาจดูเหมือนว่าไม่จริงใจ สิ่งดีดีที่ทำลงไป
อาจดูเหมือนว่าไม่สำคัญ
นั่นเป็นเพราะฉันไม่เคยรักใคร ไม่เคยมีใครในสายตา
เมื่อได้มาพบเธอ ฉันเองได้รู้ว่า จะทำให้เธอมารักได้อย่างไร
*ก็อยากจะขอให้เธอหันมา ลองสบตาฉันดูสักที
อยากให้เธอรู้ลองดูสักที คนคนนี้ รักเธอมากมาย
**อาจเป็นเพราะฉันไม่เคยรักใคร ไม่เคยมีใครในหัวใจ
ยิ่งได้ฟังฉันเอง ก็ไม่แน่ใจ จะทำให้เธอมารักได้อย่างไร
(ซ้ำ*,** ,**)
และฉันจะพบหน้าเธอได้อย่างไร
ขอแค่รักเธอ
25 กรกฎาคม 2546 14:27 น.
ธารเธียรเพียรtong
@ยามอัสดงย่ำข้ำ...............เหมือนฟ้า เป็นใจ
ดวงจิตคิดหรรษา................สุขส้าน
อัศจรรย์ยิ่งกับเวลา.............คล้อยเคลื่อน หมุนเวียน
มือที่เหี่ยวแห้งกร้าน............ลูบหน้า คมสันต์
@หวนคิดถึงวันเก่านั้น........ยังจำ ฝังใจ
ทุกช่วงเวลาย้ำ..................ใฝ่รัก
กระท่อมที่สุขล้ำ.................แม้เก่า เพียงใด
เราต่างเชื่อแน่นหนัก..........รักนี้ นิรันดร์
@ละเลงลิวลิ่วล้อ................ลู่ลม ลามเลียม
โอ้อกเอ๋ยจักเกรียม......... ...หม่นไหม้
วานลมช่วยบอกเรียม...... ...สักหน่อย เถิดนา
พี่ฝากรักมอบให้.................ต่างถ้อย วาที
30 มิถุนายน 2546 17:28 น.
ธารเธียรเพียรtong
@ กลเกมล่อหลอกหล้า..........พร่าผลาญชีวี
เจ้าจักปลิดชีพพลี..................เพื่อพ้อง
หนึ่งชีวิตที่มี...................... ..บ่ก่อผลนา
อย่าเรียกร้องปกป้อง............ยุ่งยาก
@ ปล่อยคนให้วิ่งหล้อ...........ดุจสัตว์
แล้วจึ่งใช้ตาข่ายมัด................มั่นไว้
สร้างเป็นฉากผูกรัด................หลอกล่อ ลวงฆ่า
ฉมวกปักเข้าให้......................อ่อนล้า
@ เลือดทะลักพุ่งเข้า.............ใบหน้า
ปากส่งเสียงร่ำหา....................สะอื้น
น้ำตาหลั่งทรมา......................เจ็บปวด เหลือเกิน
ขอรักช่วยหล่อหลื้น.................บ่ได้
@ ปากขยับแช่งสาป.............ในใจ
เจ้าก่อกรรมอันใด.................หมั่นสร้าง
จงเกิดเหตุผลักไส.................นำสู่อเวจี
นรกบ่อ้างว้าง........................ดอกเจ้า
@ สิ้นถ้อยคำสบถ................ยิ่งเศร้า
ความมืดมิดเร่งเร้า................เจ็บปวด
รู้สึกสั่นเหน็บหนาว...............ช้ำชอก วิญญาณ์
ความรวดร้าวยิ่งยวด.............แผ่ซ้าน
@ ชีวิตหนึ่งพึ่งสิ้น...............บ่ได้ พิเพียง
สนุกให้หนำใจ.....................อีกครั้ง
สังเวยเพชฌฆาตไป.............เกลื่อนกลาด หลายศพ
เกมล่าชีวิตไม่ยั้ง..................ยิ่งหนัก
@ เวรกรรมที่ก่อไว้............ติดตรึง
จิตครุ่นคิดคำนึง..................สะท้อน
เคยทำชั่วเพลงหนึ่ง.............ผลเกิดสนอง
ปฏักเฆี่ยนซ้ำซ้อน...............เจ็บหนัก
@ เขาขายเราเรียบร้อย.....ลาจาก
โรงฆ่าสัตว์จักพราก.............หม่นไหม้
เนื้อถูกเชือดรอยบาก..........เลือดหลั่ง แดงฉาน
เสียงโอดครวญร่ำไห้...........กู่ก้อง
@ จบแล้วการชดใช้..........เพลงเก่า
เคยคิดอย่างโง่เขลา............จบสิ้น
อยากจะลบแรเงา...............ลืมเรื่อง วันวาน
เสือกกระสนทนดิ้น.............ปลดหนี้
@ กรรมใดใครคิดสร้าง....สมมา
เวียนว่ายซ้ำทุกครา............บอกใบ้
ทำดีจักดีนา........................ทำชั่ว ชั่วเกิด
จำใส่ใจเอาไว้....................ทุกภพ
25 มิถุนายน 2546 17:26 น.
ธารเธียรเพียรtong
เสียงเต้นดังตึกตัก ตึกตัก
กระต่ายหลงจันทร์หนัก มากขึ้น
หัวใจซิหลงรัก เธออยู่ นานเฮย
ได้แต่ร้องสะอื้น ไป่รู้ความนัย
แสงจันทร์สว่างจ้า ส่องนวล ยวนตา
ใจก็คิดเสสรวล ยิ่งนัก
ความรักเริ่มรัญจวน ขอฝากความนัย
ส่งบทกลอนถึงที่รัก ฟากฟ้าเป็นใจ
อยากฝากคำเอ่ยเอื้อน กับจันทร์
กระต่ายเฝ้าใฝ่ฝัน ฝากอ้อน
เพียงคำหนึ่งผูกพัน เกรงกริ่ง วิญญาณ์
มิใช่เพียงยอกย้อน ล่อหลองลวงกัน
หน้าส่วนตัว
932
