11 พฤษภาคม 2545 12:33 น.
ธีรธัช
***************************************
***************************************
องค์ราชันที่ยิ่งใหญ่ค้ำฟ้า
แม้นโรยราด้วยสังขารเห็นไฉน
ถึงวายปราณดับชีพม้วยมอดไป
ความยิ่งใหญ่ยศถาคงยืนยง
ด้วยทรงสร้างสุสานแสนยาไกร
อลังการความยิ่งใหญ่พึงประสงค์
ด้วยหวังว่าพระนามจะยืนยง
และสืบคงถึงชั่วลูกให้เห็นกัน
บุกำแพงหลายชั้นด้วยมั่นหมาย
อุทกภัยใดใดคงกันกั้น
ด้วยข้าวเหนียวและปูนขาวประสมกัน
น้ำซึมนั้นซับได้ชงัดดี
แต่แปลกใจธรรมเนียมที่ถือทำ
อยู่ประจำแห่งกษัตริย์ทรงศรี
แม้นวายชีพก็ไม่ยอมละโยธี
ข้าสนมมเหสีต้องตายตาม
ให้นึกแปลกอันความยึดติดนี้
แม้นชีวีดับสิ้นยังมั่นหมาย
หากเช่นนั้นความสงบอยู่ที่ใด
ให้สงสัยในอุราที่รำพึง
***************************************
***************************************
กลอนนี้เป็นหนึ่งในกลอนชุด นิราศปักกิ่ง
ซึ่งประกอบด้วย
กลอนเชิงสารคดี 4 กลอน
:+:ดวงดาวบนผืนดิน
:+:ทุกสิ่งในสายตา
:+:สุสานกษัตริย์
:+:นิราศปักกิ่ง
กลอนรำพันรัก 3 กลอน
:+:ใยเธอหลบตา
:+:เพียงเธอสบตา(แล้วเธอจะรู้)
:+:ใครคนหนึ่งที่ขอบฟ้า
กะจะทำ linkให้แต่ทำไม่ได้อ่ะT_T
ยังไงใครที่สนใจบทอื่นๆก็ดูที่
Members page ของ ธีรธัชแล้วกันนะครับ
http://www.thaipoem.com/web/memberhome.php?id=1346
11 พฤษภาคม 2545 12:30 น.
ธีรธัช
****************************************
****************************************
ยามค่ำคืนฟ้าพร่างด้วยหมู่ดาว
สุกสกาววาววับประดับฟ้า
เทพเทวัญคงจะสรรค์สร้างมา
ให้คู่ฟ้าไม่ให้จันทร์เหงาเกินไป
เมื่อมองเมียงลงไปบนดินแดน
ก็ยังเห็นดาวนับแสนที่สดใส
ประหนึ่งแฝดดาวบนฟ้านี่กระไร
งามจับใจไม่ยิ่งหย่อนเทียบเคียงกัน
โอ้ใครหนอช่างสรรค์สร้างงานวิจิตร
คอยประดิดแต้มผืนดินด้วยสีสัน
แสงจากไฟดวงน้อยน้อยนับร้อยพัน
ได้รวมกันมองจากฟ้าเป็นหมู่ดาว
คนก็คงเหมือนพระเจ้าองค์น้อยน้อย
หากค่อยค่อยสร้างสรรค์สิ่งสดใส
เพราะกำลังมีถ้วนทั่วไม่ว่าใคร
ก็สร้างได้แม้นดวงดาวบนผืนดิน
****************************************
****************************************
กลอนนี้เป็นหนึ่งในกลอนชุด นิราศปักกิ่ง
ซึ่งประกอบด้วย
กลอนเชิงสารคดี 4 กลอน
:+:ดวงดาวบนผืนดิน
:+:ทุกสิ่งในสายตา
:+:สุสานกษัตริย์
:+:นิราศปักกิ่ง
กลอนรำพันรัก 3 กลอน
:+:ใยเธอหลบตา
:+:เพียงเธอสบตา(แล้วเธอจะรู้)
:+:ใครคนหนึ่งที่ขอบฟ้า
กะจะทำ linkให้แต่ทำไม่ได้อ่ะT_T
ยังไงใครที่สนใจบทอื่นๆก็ดูที่
Members page ของ ธีรธัชแล้วกันนะครับ
http://www.thaipoem.com/web/memberhome.php?id=1346
11 พฤษภาคม 2545 12:21 น.
ธีรธัช
*******************************************
*******************************************
เคยมองฟ้านภาสูงเกินเอื้อม
สีครามเลื่อมเมฆาลอยละล่อง
สายลมพัดพาปุยหลิวปลิวละออง
สู่ครรลองเทวาสุราลัย
เคยฝันอยากบินสูงสู่ท้องฟ้า
เพื่อค้นหาสิ่งสรรพที่โอบไว้
ไปมองโลกในมุมมองไม่เหมือนใคร
ปล่อยหัวใจให้โบยบินไปสุดไกล
มาวันนี้ได้โอกาสไปมองลง
สิ่งประสงค์บนแดนดินถิ่นที่หมาย
ได้ยืนอยู่บนสิ่งสร้างสูงสุดใจ
รู้สึกได้ความยิ่งใหญ่ตระการตา
มองทิวทัศน์ขุนเขาที่ห้อมล้อม
แต่ละป้อมปราการแกร่งดุจผา
ขึ้นไปมองเหมือนทุกสิ่งอยู่ในสายตา
เกินจะหาคำบรรยายให้เทียบเคียง
ขอคำรพถวายสดุดี
มนุษย์ที่สร้างสิ่งที่ยอดเพี้ยง
เทวาดามาบันดาลก็ไม่เพียง
อัศจรรย์เกินสำเนียงจะกล่าวเปรย
*******************************************
*******************************************
กลอนนี้เป็นหนึ่งในกลอนชุด นิราศปักกิ่ง
ซึ่งประกอบด้วย
กลอนเชิงสารคดี 4 กลอน
:+:ดวงดาวบนผืนดิน
:+:ทุกสิ่งในสายตา
:+:สุสานกษัตริย์
:+:นิราศปักกิ่ง
กลอนรำพันรัก 3 กลอน
:+:ใยเธอหลบตา
:+:เพียงเธอสบตา(แล้วเธอจะรู้)
:+:ใครคนหนึ่งที่ขอบฟ้า
กะจะทำ linkให้แต่ทำไม่ได้อ่ะT_T
ยังไงใครที่สนใจบทอื่นๆก็ดูที่
Members page ของ ธีรธัชแล้วกันนะครับ
http://www.thaipoem.com/web/memberhome.php?id=1346
11 พฤษภาคม 2545 12:17 น.
ธีรธัช
****************************************
****************************************
แม้นไกลแคว้นแดนดินถิ่นที่คุ้น
ห่างไออุ่นแห่งแผ่นผืนที่จากมา
ข้ามขุนเขาข้ามทะเลและขอบฟ้า
แต่ขอบตาข้ามไม่พ้นซึ่งดวงใจ
ได้พบหน้าซึ่งแก้วตาสุดที่รัก
เกินจะหักห้ามจิตคิดไฉน
เพราะเธอช่างน่าใฝ่ปองโอ้ทรามวัย
เหตุไฉนฟ้าต้องแกล้งให้ร้างรา
ไม่ทันได้ทำความรู้จักซึ่ง
ไม่ทันซึ้งถึงหัวใจอาลัยหา
ท้ายที่สุดก็ต้องจากไคลคลา
เจ็บอุราด้วยน้ำตาที่ตกใน
สักวันหนึ่งฉันยังหวังให้ฟ้ากว้าง
ช่วยเปิดทางให้เราได้พบได้
ถึงวันนั้นเธอจะอยู่ในดวงใจ
ขอบฟ้าไกลแต่ขอบใจไม่ไกลเกิน
****************************************
****************************************
กลอนนี้เป็นหนึ่งในกลอนชุด นิราศปักกิ่ง
ซึ่งประกอบด้วย
กลอนเชิงสารคดี 4 กลอน
:+:ดวงดาวบนผืนดิน
:+:ทุกสิ่งในสายตา
:+:สุสานกษัตริย์
:+:นิราศปักกิ่ง
กลอนรำพันรัก 3 กลอน
:+:ใยเธอหลบตา
:+:เพียงเธอสบตา(แล้วเธอจะรู้)
:+:ใครคนหนึ่งที่ขอบฟ้า
กะจะทำ linkให้แต่ทำไม่ได้อ่ะT_T
ยังไงใครที่สนใจบทอื่นๆก็ดูที่
Members page ของ ธีรธัชแล้วกันนะครับ
http://www.thaipoem.com/web/memberhome.php?id=1346
11 พฤษภาคม 2545 12:14 น.
ธีรธัช
***************************************
***************************************
โอ้ทรามเชยที่พบอยู่ทุกวัน
ทำไมกันเธอนั้นถึงงอนเง้า
หรือจะล้อกันเล่นกับใจเรา
ที่มัวเมาเฝ้าแต่คิดถึงแต่เธอ
ฉันนั้นรู้ว่าเธอเป็นเช่นไร
คงรู้ได้ไม่แปลกที่เฝ้าเพ้อ
และคาดหวังในความรักจากตัวเธอ
ที่หวังว่าจะได้เจอเข้าสักวัน
แต่เหตุใดเธอนั้นทำท่าที
ไม่ใยดีบ่ายเบี่ยงคอยเปลี่ยนผัน
ฉันมองเธอเธอก็รู้แต่เหตุใดกัน
ที่เธอนั้นทำท่าทีเฉยเมย
ฉันก็รู้ว่าเธอรู้ถึงตัวฉัน
ทำไมกันเธอนั้นไม่เฉลย
ความในใจที่เธอมีโธ่ทรามเชย
เพียงส่งสายตาเชยเพียงแวบนึง
ก็จะรู้ซึ่งความในใจเธอนั้น
ว่ามีฉันอยู่บ้างไหมสักนิดหนึ่ง
หรือว่าเธอจะยั่วหยอกให้โกรธขึ้ง
ให้คะนึงถึงเธอจนเจียนตาย
ขอเถอะนะอย่าแกล้งกันอยู่อย่างนี้
สงสารเถิดใจที่จวนสลาย
โปรดสบตาให้ฉันได้แน่ใจ
ว่าควรอยู่หรือตัดใจจากไปจากเธอ
***************************************
***************************************
กลอนนี้เป็นหนึ่งในกลอนชุด นิราศปักกิ่ง
ซึ่งประกอบด้วย
กลอนเชิงสารคดี 4 กลอน
:+:ดวงดาวบนผืนดิน
:+:ทุกสิ่งในสายตา
:+:สุสานกษัตริย์
:+:นิราศปักกิ่ง
กลอนรำพันรัก 3 กลอน
:+:ใยเธอหลบตา
:+:เพียงเธอสบตา(แล้วเธอจะรู้)
:+:ใครคนหนึ่งที่ขอบฟ้า
กะจะทำ linkให้แต่ทำไม่ได้อ่ะT_T
ยังไงใครที่สนใจบทอื่นๆก็ดูที่
Members page ของ ธีรธัชแล้วกันนะครับ
http://www.thaipoem.com/web/memberhome.php?id=1346
หน้าส่วนตัว
666
