15 กุมภาพันธ์ 2548 17:33 น.
นกกาเหว่า
วัยเด็ก เคยคิดฝัน
จะตามฝันไปไหน ไหน
แต่หนทาง ยังยาวไกล
เพียรมาได้ แค่ครึ่งทาง
ก็เหนื่อยก็ทุกข์หนัก
พบแต่อุปสรรคขวากขวาง
ตกไปในหลุมพลาง
แห่งมายา สะสาใจ
ตะเกียกตะกาย ไขว่คว้า
คนเคยพึ่งพา ผลักไส
ยามทุกข์รุกเร้าจึงเข้าใจ
พึ่งพาพักพิงได้ ก็ตัวเอง
15 กุมภาพันธ์ 2548 17:29 น.
นกกาเหว่า
เรื่องราวของฃีวิตฉัน
ผูกพันกับใครมากมาย
ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
บางคน...ผ่านไปแล้วก็ย้อนกลับมา
เคยสูญเสียยิ่งกว่าสุข
เคยทุกข์ร้าวรานแทบบ้า
แต่ชีวิตฉัน ก้ผ่านมา
และต้องดำเนินต่อไป
ริ้วรอยอุปสรรคขวากหนาม
ทำให้เข็มแข็ง อ่อนไหว
ทำให้ใจย่งเป็นใจ
ทไห้ฉันรู้จักคน
14 กุมภาพันธ์ 2548 13:03 น.
นกกาเหว่า
วันแห่งความรัก...ปลายฤดูหนาว
ไม่รู้กามเทพของฉันไปแอบเหงา อยู่ที่ไหน
ความรักถึงได้ถูกทิ้งร้าง ห่างไกล
รอบใจจึงมีแต่ความหม่นไหม้
ทั้ง ๆ ที่รอบตัวเต็มไปด้วยลมหอมกลิ่นดอกไม้ แข่งกันบาน
วันแห่งความรัก...ของคนหลงรักความหลัง
ได้แต่ถอนใจกับความผิดหวัง ไหวหวั่น
ลึกลงไปในความอ้างว้าง ความหลัง วานวัน
กามเทพของฉัน คงหลงทางอยู่ในนั้น ตามหาเธอ...
หน้าส่วนตัว
1030
