22 กรกฎาคม 2549 17:13 น.
นครา ประไพพงศ์
แหงนหน้ามอง อย่างเหงา เฝ้าแลหา
ไม่เห็นหน้า หลายวัน ฉันคิดถึง
จันทร์เจ้าเคย รู้ไหม ใครคำนึง
นอนรำพึง รอ "กระต่าย ใต้เงาจันทร์"
คิดถึงฉัน บ้างไหม กระต่ายเจ้า
เคยเงียบเหงา บ้างไหม เหมือนใจฉัน
อยากให้คิดถึงบ้าง...แม้บางวัน
ในคืนฝัน ที่ฟ้ากว้าง ดาวพร่างพราย
คืนที่ดาว งามตระการ เต็มลานฟ้า
ฤๅงามตา เท่าคืนฝัน ที่จันทร์ฉาย
แม้คืนเหงา ในคืนนี้ มีดาวราย
ฉันคิดถึง เพียง"กระต่าย ใต้เงาจันทร์"
22 กรกฎาคม 2549 02:01 น.
นครา ประไพพงศ์
บาป...เพราะใจ ใฝ่ต่ำ อยากทำชั่ว
บาป...เพราะตัว ตามใจ ไปทำผิด
บาป...เพราะใจ ไม่ปราม ห้ามใจคิด
บาป...จึงติด ตรึงใน กาย-ใจตน
บุญ...เพราะใจ ใฝ่ดี หนีความชั่ว
บุญ...เพราะตัว ทำดี มีมรรคผล
บุญ...เพราะใจ เตือนใจ ไม่มืดมน
บุญ...จึงดล สุขกาย สบายใจ
คุณ...คือผล กรรมดี ที่สะท้อน
คุณ...คือพร แห่งสวรรค์ บันดาลให้
คุณ...คือบารมี ที่เกรียงไกร
คุณ...คือชัย ที่สง่า สมค่าคน
โทษ...คือผล แห่งกรรม เมื่อทำชั่ว
โทษ...คือตัว ฉุดใจ ให้หมองหม่น
โทษ...คือกรรม ที่ตามทัน บันดาลดล
โทษ...คือผล ความชั่ว ติดตัวตาย
กฏแห่งกรรม? บาปหรือบุญ? คุณหรือโทษ?
รู้ตั้งโจทย์ เตือนใจ ยังไม่สาย
ก่อกรรมใด ย่อมผลให้ แก่ใจกาย
เพราะสุดท้าย ไม่พ้นกฏ "ชดใช้กรรม"
20 กรกฎาคม 2549 15:49 น.
นครา ประไพพงศ์
สงสารใจ บางวัน ที่มันเหงา
ในบางคืน มันก็เศร้า ไร้เหตุผล
บางทีที่ ผิดหวัง มันยังทน
บางทีมัน สับสน ไม่บ่นเลย
บางคนทำ มันปวดร้าว นอนหนาวเหน็บ
บางคนทำ มันเจ้บ มันก็เฉย
ใจเจ้าเคย หลอกใคร ก็ไม่เคย
มันถูกเย้ย ทรมาน ...สงสารใจ
20 กรกฎาคม 2549 13:10 น.
นครา ประไพพงศ์
รู้ว่ารัก ลึกซึ้ง ถึงเพียงไหน
ก็วันที่ รักไกล ไปจากฉัน
รู้ค่าคน ที่ดี ที่สำคัญ
ก็ในวัน ที่ห่างไป อยู่ไกลตา
เปิดหัวใจ เฟ้นถาม ความรู้สึก
ว่าส่วนลึก มีสิ่งใด ที่ใฝ่หา
พบคำตอบ ว่ารักเธอ เสมอมา
ปรารถนาชิดใกล้ด้วยหมายปอง
ใจสะอื้น ครวญร่ำ น้ำตาไหล
สะเทือนใจ สะท้อนเหงา อย่างเศร้าหมอง
วันใกล้รัก ใจมิกล้า จะคว้าครอง
มามัวร้อง ขออะไร ในตอนนี้
รู้ว่ารัก ลึกซึ้ง ถึงเพียงไหน
ก็เมื่อรัก ที่เคยใกล้ ได้ห่างหนี
ปรามหัวใจ ห้ามรัก พอสักที
หากเธอมี ใจให้ คงไม่ลา
ใจเตือนใจ ปลอบใจ ให้หยุดรัก
แต่ยั่งหัก ห้ามใจ ยิ่งใฝ่หา
วันที่เธอ ห่างไกล ไม่กลับมา
ปลอบใจว่า คู่ของใจ ไม่ใช่เธอ
หน้าส่วนตัว
1397
Lovers
0 คน เลิฟนครา ประไพพงศ์
Calendar
