6 มีนาคม 2550 13:22 น.

ในสันดาน

เกิดเป็นตัว...เป็นเป็น
รับรู้มองเห็นสรรพสิ่ง
อยู่ในโลกความจริง
ตะเกียกตะกายไม่หยุดนิ่งนี่แหละคน

ความอยากความตะกละ
ทิฐิโลภะอกุศล
ตัณหาอัตตาตน
ดิ้นรนไม่พอ...ไม่เคยพอ

อิจฉาริษยา
ตากหน้าเบียดเบียนฉลฉ้อ
เลียแข้งเลียขาสอพลอ
คว้าไขว่ร้องขอแย่งชิง

เพราะอยากได้
ใจจึงไม่เคยสงบนิ่ง
ไม่เต็มในใจแท้จริง
จึงยิ่งทุกข์ทนทรมาน

รู้จักพอใจในตน
ดลสุขใจสันติศานติ์
หลีกพ้นกลสันดาน
สู่นิรพานนิรันดร