
โอ้รักเอ๋ยเคยชิดคู่เป็นชู้ชื่น
ต้องขมขื่นฝืนทำใจไปจากเจ้า
เพื่อแสวงความสำเร็จให้พวกเรา
ได้แต่เฝ้าคิดถึงเจ้าทุกคืนวัน
จำใจจากเจ้าไปในแดนกันดาร
ทรมานปิ่มชีวาจะอาสัญ
ต้องนิราศไปไกลในอรัญ
ยามมองจันทร์คิดถึงหน้าแม่ยาใจ
ยามสองออกเดินทางจากนคร
เมืองอมรสวยงามที่ฝันใฝ่
บัดนี้จำจากลาแสนอาลัย
ดวงหทัยปวดร้าวเศร้าระทม
ลงเรือล่องลอยแล่นในลำน้ำ
สู่เขตคามกรุงเก่าเราขื่นขม
คิดถึงครั้งมาเที่ยวกันแล้วอกตรม
ยามนั้นลมพัดมาพาใจให้เย็น ฯ
ยังมีต่อครับ