31 กรกฎาคม 2549 11:37 น.
				
												
				
								นักจิตนาการ
		
					
				
****ดั่งสายธารไหลไปไม่หวนกลับ
ตะวันลับขอบนภาที่ปลายฝัน
กาลเวลาล่วงเลยยากตามทัน
ฝนหยุดพร่ำขาดช่วงในนที
     ใบไม้เขียวหลุดล่วงจากพฤกษา
เช่นท้องฟ้าไร้แววด้วยปักษี
ดวงดาวไม่ประดับปักราตรี
ดั่งจันทร์ที่อับแสงเปล่งประกาย
     ทุกสิ่งอันทั้งปวงช่างไม่แน่
ไม่แน่แท้เที่ยงตรงดั่งใจหมาย
แต่ขอยึดตั้งจิตภายในกาย
แม้ละลายมิลืมสัตย์ปฎิญาณ
     คำว่า"รัก"หนักแน่นไม่อ่อนไหว
ออกจากใจพูดจากปากสอดประสาน
รักคำนี้ไม่จางไปตามกาล
จะงดงามผลิ..ดอกแตกกิ่งใบ
     หยาดน้ำฝนหยดพรมบนต้นรัก
เฝ้าฟูมฟักดอกออกแตกกิ่งใหญ่
หยั่งรากงอกสุดลึกบึ้งหัวใจ
คอยเติบใหญ่กลีบดอกสวยงดงาม
     โปรดประสานดูแลต่อจากนี้
ให้คงที่ไม่แปรเปลี่ยนดังกล่าวขาน
จงแน่วแน่ยึดมั่นให้แสนนาน
นิจนิรันดร์ตลอดกาล...ตลอดไป				
			 
			
				29 กรกฎาคม 2549 09:44 น.
				
												
				
								นักจิตนาการ
		
					
				
สักวาหนาวเหน็บเกล็ดน้ำแข็ง
ไม่อ่อนแรงเป็นก้อน..น้ำไม่ไหล
ดั่งความรักมีให้ยากละลาย
ถึงตัวไกลใจใกล้ไม่ห่างกัน
เกล็ดน้ำแข็ง...แข็งแรงไม่อ่อนไหว
เช่นที่ใจมั่นคงยากไหวหวั่น
เกล็ดเล็ก..เล็ก...โอบกอดไม่แตกกัน
คือใจฉันใจเธอดวงเดียวเอย