26 พฤศจิกายน 2547 10:49 น.
นางฟ้าซาตาน
ได้ยินเธอเล่ามา
เธอเคยต้องเสียน้ำตา..รักเขามากจนต้องร้องไห้
ถ้าเป็นฉันคงเจ็บเจียนตาย
ที่ทำร้าย..คนที่รักมากมาย..ให้ต้องเสียใจ
ได้ฟังเธอวันนั้น
เคยคิดอยู่เหมือนกัน..เธอจะรักฉันขนาดนั้นไหม
แต่ถ้าความรักต้องเสียน้ำตาเพื่อแลกหัวใจ
ฉันไม่ขอให้เธอรักมากเกินไป..จนหัวใจต้องร้าวราน
เพราะน้ำตาที่ไหลบ่า..ไม่อาจวัดคุณค่าของความรัก
ขอแค่กาลเวลา..หลอมหัวใจให้แน่นหนักผนึกผสาน
ขอแค่คอยดูแลหัวใจของกันและกันให้คงอยู่ยั่งยืนนาน
ถ้าหากวันใดหัวใจแหลกราน..
จะคงเหลือความทรงจำที่งดงาม..ให้เราได้จดจำ
24 พฤศจิกายน 2547 22:18 น.
นางฟ้าซาตาน
หัวใจเจ็บชา
เมื่อได้ยินทุกคำที่เธอพูดมาในวันนี้
เธอบอก..ยังจดจำกับความผูกพันที่เคยมี
และไม่เคยลบเขาไปได้สักที..ยังมีเขาอยู่ในใจ
แล้วกับคำรักที่เธอบอกฉัน
ทุกคำคิดถึงเหล่านั้น..เธอหลอกกันใช่ไหม
คำพูดเลื่อนลอยทำให้ฉันวาดฝันไปไกล
หลงรักเธอจนหมดหัวใจ..ไม่เหลือที่ว่างเอาไว้ให้ใครอีกเลย
กลับไปหาเขาดีกว่า
อย่าอยู่กับฉันด้วยความเฉื่อยชาและหัวใจเมินเฉย
กลับไปหาเขา..มีความสุขกับความรู้สึกเก่าๆที่เธอคุ้นเคย
เดินจากไปได้เลย..ไม่ต้องเสียเวลาเอื้อนเอ่ยคำลาใดๆ
ฉันจะคอยยินดีและอวยพรให้เสมอ
เพราะไม่เคยเสียใจที่ได้รักเธอเลย..รู้ไหม
เราอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อเคียงคู่กัน..ความผูกพันจึงต้องยุติลงไป
ถ้าไม่ลำบากจนเกินไป..ช่วยจดจำเอาไว้..
ว่าครั้งหนึ่งเราเคยใช้หัวใจดวงเดียวกัน
22 พฤศจิกายน 2547 21:23 น.
นางฟ้าซาตาน
ไม่อยากลืมตาตื่นขึ้นมา
เพราะอีกหนึ่งวันที่จะต้องไปไกลตาเข้ามาใกล้
พยายามบอกตัวเอง..อย่าหวั่นไหวแม้ต้องจากไกล
แต่ไม่รู้ทำไม..ยิ่งวันนั้นมาใกล้เท่าไหร่..หัวใจหมดกำลังวังชา
ฉันรู้ว่า..เราจะไม่เปลี่ยนแปลง
แม้ว่าระยะทางจะทำให้หัวใจอ่อนแรงเหนื่อยล้า
เธอจะยังมีฉัน..เราจะมีกัน..เหมือนที่เป็นตลอดมา
ความห่างไกลจะเพิ่มคุณค่าให้วันเวลาของความผูกพัน
ฉันอาจต้องเหงาบ้าง
และเธอเองก็คงอ้างว้างไม่ต่างกับฉัน
จำไว้เสมอ..ว่าเมื่อไหร่ที่เธอรู้สึกเงียบงัน
จะมีอีกคนคอยแบ่งปัน..ความอ้างว้างเหล่านั้น..ที่ขอบฟ้าอีกฟากนึง
16 พฤศจิกายน 2547 20:49 น.
นางฟ้าซาตาน
มองเข้าไปในความว่างเปล่า
เคยกอดตัวเองในคืนหนาว..อ้างว้าง
นั่งนับจังหวะลมหายใจ..วาดฝันเลือนราง
ปล่อยใจไปในฟ้ากว้างตามหาใครบางคน
หัวใจพบปะผู้คนมากมาย
แต่ไม่เคยพบความหมายในรักสุขล้น
เฝ้าถามหัวใจ..จะเจอบ้างไหม..ใครคนหนึ่งที่ปะปน
ท่ามกลางผู้คน..ที่เดินผ่านเข้ามาและจากลาไป
จนวันหนึ่งเธอเดินเข้ามา
เสียงของหัวใจเตือนว่า..อย่าปล่อยให้เธอจากไปไหน
ส่วนต่างที่ขาดหาย..เติมเต็มช่องว่างในหัวใจ
ชีวิตอีกครึ่งเดินทางมาไกล..ขอหยุดหัวใจพักไว้ที่เธอ
อาจเป็นเพราะฉันไม่ชอบการเริ่มต้นใหม่
อาจเป็นเพราะหัวใจต้องการเธออยู่เสมอ
อาจเป็นเพราะ..คนที่ใช่..จะเป็นใครไปไม่ได้..นอกจากเธอ
ทุกช่วงเวลาที่เราได้เจอะเจอ..ไม่ใช่แค่อารมณ์พร่ำเพ้อที่ทำให้เราผูกพัน
จุดจบของการเดินทางครั้งนี้
ฉันรู้ดีว่าไม่อาจคาดเดาเกินไปกว่านั้น
ทุกอย่างคงขึ้นอยู่กับความรู้สึกมากมายที่เรามีให้กัน
ช่วยกันประคับประคองคืนวัน..เดินไปถึงฝั่งฝัน..
.........ด้วยหัวใจผูกพันและมั่นคง....
6 พฤศจิกายน 2547 23:17 น.
นางฟ้าซาตาน
ขอเก็บความรักของเราไว้ในขวดแก้วบางใส
เธอคงไม่เข้าใจ..ว่าทำไมฉันต้องเก็บมันไว้ในนั้น
ขวดแก้วใบนี้ซ่อนความหมายไว้มากมายร้อยพัน
แต่มีเหตุผลเดียวเท่านั้น..ที่อยากบอกกัน..ให้เธอเข้าใจ
ขวดแก้วที่ดูบอบบางและแตกหักง่าย
คงคล้ายๆกับความรู้สึกมากมายที่ห่อหุ้มรักเราเอาไว้
ความรู้สึกอ่อนบาง..เราต้องดูแลระวังใส่ใจ
เพราะถ้าหากแก้วแตกไป..คงไม่มีทางคืนมาใหม่..เป็นแก้วใบเดิม
หากใช้กาวปะติดแก้วอีกครั้ง
รอยร้าวมากมาย..คงจมฝัง..ไม่มีวันพูนเพิ่ม
หากจะหลอมรวมเศษแก้ว..คงต้องใช้เวลามากเหลือเกิน
และแก้วใบนั้น..คงไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิม..อีกต่อไป
ความรักของเราจะอยู่ในขวดแก้ว..และช่วยกันรักษา
เราจะดูแลความรู้สึกของกันและกันตลอดเวลา..ไม่หวั่นไหว
เราต้องระวัง..ว่าค่าของความรู้สึกส่งผลมากเพียงใด
ต่อความรักมากมายในหัวใจ..ที่ทำให้เราผูกพัน
:-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-::-*-:
การดูแลเอาใจใส่ความรัก
คงคล้ายกันกับการดูแลความรู้สึกที่มีต่อกัน
และความรู้สึกมากมายที่ห่อหุ้มความรักเอาไว้
ช่วยประคับคองไม่ให้ความรักได้รับอันตรายใดๆ
...บอบบาง อ่อนไหว เหมือนขวดแก้ว...
และถ้าหากว่าแก้วแตกไป..จะต้องใช้เวลานานแค่ไหนกัน
ถึงจะสร้างแก้วใบนั้นขึ้นมาได้อีก
และเมื่อไม่มีเกราะชั้นดีมาปกป้องรักเอาไว้
อีกไม่นานรักคงโดนทำร้ายเช่นกัน
เพราะฉนั้น..อย่าปล่อยให้แก้วแตกไป..
เพราะไม่รู้ว่านานเท่าไหร่..ถึงจะซ่อมแซมให้เหมือนเดิมได้
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนางฟ้าซาตาน
หน้าส่วนตัว
970
