+*+ เพียง...เพื่อน +*+

นางสาวสี่ฝุ่น

เพื่อน ถึงแม้เราจะรู้จักกันในนาม คำว่า เพื่อน 
แต่เธอรู้ไหม ฉันไม่อยากเป็น ฉันอยากเป็นมากกว่า คำว่า เพื่อน
ฉันไม่รู้ ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่า ทำไมความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นกันฉัน
ฉันเริ่มรู้จักเธอในโลกไซเบอร์แห่งนี้ ถึงแม้ช่วงแรก ๆ เราไม่ค่อยได้พูดคุยกันมากนัก แต่นานวันเข้า ด้วยการที่เราได้คุยกันผ่านทางสื่อของ MSN ได้รู้จักได้เรียนรู้ถึงตัวตนกันมากขึ้น หลังจากนั้นเราติดต่อกันทางโทรศัพท์ พูดคุยกัน ช่วงแรก ๆ เธอเป็นฝ่ายโทรหาฉันทุกวัน ฉันไม่เคยโทรหาเธอเลย แต่พอนานวันเข้า เธอไม่โทรมา รู้ไหม มันเหมือนขาดอะไรไปบางอย่างในความรู้สึกนั้น ฉันดีใจนะ อย่างน้อยเธอก็ไม่เคยหายไปจากฉัน เธอยังส่งเสียงทักทายผ่านคลื่นสัญญาณมาหาฉันอยู่เสมอ ถึงแม้จะทิ้งระยะห่างระหว่างวันมากขึ้น แต่อย่างน้อยฉันก็รู้สึกดีทุกครั้งที่เธอโทรมา ถึงแม้จะเป็นการทักทายกันแค่สองสามนาทีก็ตาม
ประโยคแรกที่เธอโทรมาทักทายฉัน 
ประโยคแรกที่ฉันส่งเสียงทักทายเธอ
" เป็นไงบ้างจ๊ะที่รัก"

เธอรู้ไหม คำคำนี้ อาจเป็นเพียงคำพูดหยอกล้อระหว่างเรา แต่ความรู้สึกล่ะ มันอ่อนไหวมากเลยนะ 

ฉันไม่เคยถามเรื่องส่วนตัวเธอมากมายนัก และเธอก็ไม่เคยถามเรื่องส่วนตัวฉันเช่นกัน เราคุยกันแบบ ไร้สาระบ้าง มีสาระบ้าง เมื่อฉันมีปัญหาเธอก็ไม่เคยทิ้งฉัน เธอพูดให้ฉันอย่ากลัวกับปัญหาที่เกิดขึ้น ขอบคุณนะ ขอบคุณจริง ๆ

ฉันบอกเธอว่า ฉันอยากทำธุรกิจส่วนตัว เปิดร้านเล็ก ๆ เธอบอกน่าสนใจ ความคิดดี แต่งงานแล้วเปิดธุรกิจร่วมกันไหม ถึงแม้เธอจะพูดเล่น แต่รู้ไหม หัวใจฉันอ่อนไหวอีกแล้ว

อีกครั้งเธอโทรมาบอกว่า อยู่เซ็นทรัล ฉันบอกฉันรู้เธออยู่เซ็นทรัลไหน เธอบอกฉันเก็บรายละเอียดได้ดีจัง ถ้าเป็นแฟนเธอ เธอคงรักมากเลย 
หัวใจฉัน อ่อนไหวอีกแล้ว

เราไม่เคยพบหรือนัดเจอกัน แม้ว่าเราจะอยู่ใกล้กันเพียงแค่นี้ มีเพียงภาพถ่ายของเธอเท่านั้น ไม่เป็นไรหรอกนะ คำว่า เพื่อน ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้พบกัน ก็ไม่เป็นไร ฉันจะเก็บความรู้สึกดี ๆ ที่มีต่อเธอไว้ ฉันกลัวเธอรู้ถึงความรู้สึกฉัน แล้วเธอจะหายไปจากชีวิตฉัน ฉันไม่อยากให้มีวันนั้น ฉันจะรักษามิตรภาพนี้ไว้ตลอดไป

เธอก็มีคนของเธอ 
ฉันก็มีคนที่ฉันรอ ถึงแม้ว่าตอนนี้เขายังไม่กลับมา แต่อีกไม่นานหรอก ความรักของฉันกับเขาที่เคยจบลงไปแล้ว จะเริ่มต้นนับหนึ่งใหม่อีกครั้ง