20 เมษายน 2547 18:02 น.
นายกระต่ายขาว
จากวันนั้นที่ได้พบเจอเธอ
ใจฉันเพ้อเผลอรักเข้าเต็มที่
คิดบอกรักกลัวเธอไม่ใยดี
เก็บวจีดีกว่าแอบรักไป
มาวันหนึ่งจึงรู้มีเจ้าของ
ไม่อาจปองรักต่อนี้ไปได้
เธอมีคู่อยู่แล้วดูสุขใจ
แล้วหัวใจฉันใครจะเยียวยา
20 เมษายน 2547 17:51 น.
นายกระต่ายขาว
(ภาตา) ใช่คิดแกล้งแสร้างพาทีอะไรดอก
แค่อยากบอกเตือนเจ้าให้รู้ผล
อันความรักมันเป็นเหมือนซึ่งเวทมนต์
ใครได้ยลหลงใหลไปทันตา
(โอคา) คงหวังดีที่เตือนให้รู้ผล
แม้ต้องมนต์ความรักขอศึกษา
เรียนรู้รักดีร้ายอย่างไรนา
ช่วยบอกข้าให้แจ้งเห็นเสียที
(ภาตา) หากเจ้ากล้ามีโชคคงสมหวัง
ได้เจอฝั่งรักแท้เข้าสักที่
ข้าขอถามรักจริงบ้างไหมนี่
หรืออยากมีเล่นเล่นเช่นเกมส์กล
(โอคา) ใช่จะหารักมาเพื่อจะเล่น
ข้าอยากเห็นเป็นรักสักครั้งหน
ข้าขอรักสมหวังแม้ต้องทน
ดีกว่าคนรักข้าไม่มีมา
(ภาตา) หากข้าขออยากได้ให้สมหวัง
ข้าขอสั่งฟังด้วยปรารถนา
เรื่องความรักต้องใช้กาลเวลา
จงรักษาความรักให้เหมือนเดิม
(โอคา) ไม่ยากนักข้อนี่ข้าทำได้
จะเก็บไปจำคำเป้นความเสริม
ข้าขอรับจะรักให้เหมือนเดิม
และมั่นเติมเสริมรักให้คงทน
(ภาตา) อีกอย่าหนึ่งคือความเข้าใจกัน
จงทำหมั่นให้ดีมันมีผล
ข้าขอบอกแค่นี้อยู่ที่ตน
จะรักบนทางเรียบหรือทางพัง
(โอคา) ข้าสัญญาจะทำดีให้ที่สุด
ไม่ให้หยุดฉุดใจเพื่อสมหวัง
จะรักษาใส่ใจอย่างที่สั่ง
ขอเพียงฝั่งฝันข้านั่นมีจริง
(ภาตา) เส้นทางเดินย่อมมีอุปสรรค
เส้นทางรักอุปสรรคก็มียิ่ง
เดินไปด้วยตั้งใจอย่าทอดทิ้ง
ไม่เกินจริงได้พบอย่างกล่าวมา
ความรักแท้ไม่ได้เจอกันง่ายง่าย
จงอย่าหน่ายที่ต้องเฝ้าค้าหา
พบมันแล้วข้าขอย้ำซ้ำอีกครา
ปรารถนาดีด้วยช่วยอวยชัย
จงเอาใจใส่ใจมั่นในรัก
อุปสรรคใดเกิดอย่าหวั่นไหว
ประคองรักสองเจ้าด้วยหัวใจ
รักก็ได้สมหวังอย่างที่รอ
(โอคา) ขอขอบใจเจ้ามากเป็นนักหนา
ที่เมตตาพาทีตามคำขอ
ข้าจะตามความรักไม่ย่อท้อ
เพื่อให้ต่อความฝันที่ตามมา
สิ่งทั้งหลายที่เจ้าได้บอกย่ำ
ข้าจะจำนำไปคิดดูศึกษา
พายเรือต่อตามหาตามธารา
ข้าขอลาหาฝันที่อยู่ไกล
(ภาตา) จงโชคดีและขอให้สมหวัง
ไปถึงฝั่งรักแท้อย่างหวังได้
ความหวังเจ้าที่หวังคงไม่ไกล
จงฝันใฝ่ตั้งใจให้ดีดี....รออ่านต่อภาค 3 น่ะครับผม
20 เมษายน 2547 16:55 น.
นายกระต่ายขาว
ฉากที่แม่น้ำสายหนึ่งในย่านชายแดนของสองประเทศ
ตัวละครที่ตามหารักเป็นชายหนุ่มชื่อ โอคา
ตัวละครที่บอก และชี้แจ้งความรักว่าดี-ไม่ดีชื่อ ภาตา
(โอคา) พายเรือมาถามหาเรื่องความรัก
ใครรู้หลักแหล่งรักจงบอกข้า
ช่วยชี้ทางอยากเห็นให้แจ้งตา
โปรดเถิดหนาบอกข้ามาเสียที
(ภาตา) อันความรักหรือเจ้าต้องการรู้
อยากจะดูให้เห็นเป็นสักขี
ข้าขอบอกมีรักใช่ว่าดี
เพียงแค่มีเจ็บปวดเกินจะทน
(โอคา) เจ้าเคยรักหรือนั่นอย่างไรเล่า
อย่าหยอกเย้ากล่าวมาให้สับสน
ไม่ว่ารักดีร้ายข้าขอยล
ดูสักหนให้เห็นเป็นพยาน
(ภาตา) ข้าเคยลิ้มรสรักมันทุกข์เข็ญ
มันลำเค็ญเป็นดั่งไฟเผาไหม้ผลาญ
แรกนั้นสุขสนุกเหลือเกินประมาณ
แต่ผ่านกาลนานไปหวานไม่มี
(โอคา) โอ้ความรักเป็นได้ถึงนี่หรือ
คนเขาลือความรักนั้นดีนี่
อยู่ด้วยกันสองคนแสนเปรมปรีด์
แต่เจ้าซีว่าทุกข์เพราะเหตุใด
(ภาตา) เจ้าจะถามหาความอะไรเล่า
เรื่องเก่าเศร้าเผาใจอยู่ภายใน
ข้าแค่เตือนระวังรักทำปวดใจ
แม้ฝันใฝ่ระวังจิตจะติดพัน
(โอคา) ข้าคงหยุดค้นหาทางความรัก
คงยากนักรักแพ้กลัวโศกศัลย์
ฟังเจ้ากล่าวคงไม่กล้าตามหามัน
แม้แค่ฝันพลันทุกข์ดีกว่าพอ
(ภาตา) เจ้าชั่งดีที่รู้กลัวฤทธิ์รัก
แต่อย่าพักใจกายจงไปต่อ
จงเชื่อมั่นในรักจงอย่าท้อ
จงหาต่อความรักนั่นคงมา
(โอคา) เจ้ากล่าวมาข้าฟังดูสับสน
เดี๋ยวให้ค้นเดี๋ยวให้เลิกอะไรหนา
หรือสนุกได้แกล้งแสร้งเจรจา
เห็นข้าทุกข์สนุกนึกพิลึกคน
................รออ่านต่อภาค 2 น่ะครับผม
20 เมษายน 2547 13:18 น.
นายกระต่ายขาว
ดีใจนักที่รักนี้เป็นเธอ
คิดเสมอเผลอใจเฝ้าแต่ฝัน
วันนี้ได้เผยใจใจตรงกัน
ขอร่วมฝันร่วมทางสร้างสรรค์ไป
จะรักษารักที่ให้จะให้รัก
ไม่เก็บกักใจไว้เผื่อให้ใคร
จะมีทุกข์สุขเศร้าให้เป็นไป
จะอยู่ใกล้ไม่ไกลห่างแม้ใจ
19 เมษายน 2547 14:41 น.
นายกระต่ายขาว
ก่อนสว่างต้องผ่านความมืดดำ ผ่านเย็นค่ำก่อนถึงพรุ่งนี้ได้
ฟ้ามืดคลื้มผ่านฝนจึงสดใส ก่อนยิ้มได้น้ำตาต้องหลั่งริน
มวลปัญหาสร้างคนให้กล้าแกร่ง มิใช่แกล้งแสดงทุกข์ให้จบสิ้น
มีชีวิตอยู่ได้เพราะถวิล หลังสิ้นชีพมีชื่อให้เขาชม
หน้าส่วนตัว
521
