15 กันยายน 2548 20:13 น.
นายดนตรี
ให้น้ำตาไหลหยดลดลงหน้า
ให้ล้างตาพาลืมให้หมดสิ้น
ให้หูจางจากเสียงเคยได้ยิน
ให้เคยชินอกหักรักไม่เป็น
ให้เวลาพาลบที่เคยคิด
ให้อดีตเป็นภาพที่เคยเห็น
ให้ทุกอย่างของเราเป็นเรื่องเล่น
ให้ที่เป็นไม่เป็นจริงแค่ฝันไป
15 กันยายน 2548 20:11 น.
นายดนตรี
ฆ่าฉันเถิดหนา....ถ้าไม่รักกัน
...จะยิง..จะฟัน..ฉันนั้นยอมทนได้
อยู่ไปทำไม...ไม่รักก็...ขอตาย
ทนไปทำไม...เจ็บใจทรมาน...
เอาเลือดที่ไหลหยด...มาลดน้ำศพ
แล้วช่วยฝั่งกลบ...ฉันไว้หลังบ้าน
ปล่อยไว้เป็นเช่นสุสาน ...
ซาก...รักสาบาน..ความรักของ...เรา
ลองแต่งเล่น ๆเป็นเพลง ขอคำชี้แนะด้วย
11 กันยายน 2548 16:17 น.
นายดนตรี
ในวันนี้เธอเดินไปจากฉัน
เศร้าเหมือนกันแต่ช่างไม่เป็นไร
รักคือความสุขอยู่ที่ใจ
เธอมีใครสุขได้ตามใจเธอ
ฉันเองให้เธอได้แค่เท่านี้
อาจไม่มีพร้อมแบบให้ได้เจอ
มีเท่านี้อาจดีไม่พอสำหรับเธอ
เธอจะเจอคนใหม่ไม่เป็นไร
11 กันยายน 2548 14:50 น.
นายดนตรี
พบกันแล้วต้องมาจากในวันนี้
ยังคงมีความรักอยู่เปลี่ยมล้น
ภาพทรงจำฝั่งรากลึกกมล
ยังมีคนคนนี้อยู่ทุกเวลา
น้ำตาไหลยังหวั่นใจยามไกลห่าง
อยู่เคียงข้างห่างกายยังห่วงหา
สัมพันธ์ไม่เจือจางผ่านเวลา
ปรารถนายามใดมาพบกัน
หน้าส่วนตัว
1998
