3 ตุลาคม 2550 10:23 น.
นายธนา
กำสรวลสลดเศร้า โศลกเฮย
อีกชีพแล้วสังเวย ที่นี้
เหตุไฉนไป่สิ้นเลย จบเรื่อง สักที
อีกกี่ศพจึ่งชี้ สันติ์ล้ำกลับคืน
สงขลานราช้ำ ปัตตานี บอบเฮย
ยะลาแทบป่นปี้ ดับแล้ว
โจรชั่วมันราวี ปลุกปั่น สถานการณ์
เรื่องร้ายเฝ้าพานแผ้ว ไป่แคล้วเลยสักครา
ปืนปังระเบิดก้อง สะเทือนเมือง
ปลิดชีพชนลงเนือง บ่อยครั้ง
เหตุเกิดก่อแต่เรื่อง โกรธแค้น ใดฤๅ
ไยหรือร้ายไป่ยั้ง ฆ่าล้างชาวชน
สงสารซึ่งชาวบ้าน ตาดำดำ
หาได้ผิดก่อกรรม ประกอบไว้
หลายชีพถูกยีย่ำ ดับบ้าง ปางตาย
โหดเหลือนักช่างไร้ เมตต์ล้ำทำชน
ขออัลเลาะห์ศาสด์เจ้า อิสลาม
นบีมูฮัมหมัดปราม สิ่งร้าย
มอบสันติ์คืนสู่คาม ด้ามถิ่น ไทยเฮย
สงบสุขส่งสุดท้าย เรื่องร้ายกลับดี
1 ตุลาคม 2550 21:45 น.
นายธนา
ก้องกังวานสานเสียงเสนาะเสียง
ยินสำเนียงชื่นฉ่ำน้ำหยดไหล
แว่วสายลมพรมเสียงล้ำสุดอำไพ
บรรเลงไปบนลานปานจำเรียง
ระเรื่อยเรื่อยลมฉิวลิ่วระลอก
ผ่านโตรกซอกแผ่วตรอกซ้อนสะท้อนเสียง
ริ้วใบไผ่ไล้บทแผงแฝงสำเนียง
เพราะโอนเอียงเพียงโอนอ่อนผ่อนตามลม
ออดออดเอียดเสียดสีเสียงซอสาย
หวิวหวิวคล้ายขลุ่ยเป่าเคล้าผสม
มโหรีไพรพนาน่าภิรมย์
ลองหยุดชมฟังเสียงป่าน่าชื่นใจ
นกน้อยน้อยร้องส่งรับกันขับขาน
กล่อมประสานบรรเลงเพลงเสียงใส
ก้องกังวานกังสดาลสะท้านไป
เสนาะใจไพรเพลงบรรเลงมา
โอ้เพลงป่าพริ้งเพราะเสนาะโสต
ยังล่องโลดสดับฟังให้กังขา
ว่าใครหนอดีดสีตีเป่ามา
ช่างไพเราะเกินกว่าดนตรีใด
สรรพสิ่งยินเสียงก็ใหลหลง
สรรพเสียงร้องส่งสำเนียงใส
สรรพจิตรื่นรมย์ชมชื่นใจ
สรรพไพรกลั่นบรรเลงเพลงพนา
หน้าส่วนตัว
1363
