11 ธันวาคม 2546 16:27 น.

เมื่อไหร่จะกลับมา

นาวี นาวา

ก็แค่อยากบอกว่าคิดถึง
                              และเธอก็ยังเป็นหนึ่งในความห่วงหา
                              ที่ผ่านมาไม่เคยลืมเลยสัญญา
                              และยังคงรักษามันเช่นเดิม
                              ขอยืนยันว่าไม่เปลี่ยนไป
                              ความรู้สึกที่มีให้เหมือนในที่แรกเริ่ม
                              อาจจะมีบ้างก็แค่มีมาเพิ่มเติม
                              และรอเธอประเดิมมาเปฺดใจ
                              ฉันไม่รู้ว่านานแค่ไหน
                              ที่เราสองห่างไกลกันแบบนี้
                              อาจจะนานเหลือเกินกับความหมางเมินที่เรามี
                              แม้วันนี้ไม่เพิ่มทวีแต่ก็ไม่มีท่าทีจะลบไป
                              ฉันเองรู้เพียงแค่ว่า
                              ทุกทุกวันนี้น้ำตายังคงรินไหล
                              เหตุผลเดียวง่ายง่ายแค่เธอมาลาจากไป
                              คือสาเหตุเดียวที่ทำให้เสียน้ำตา
                              วันนี้ฉันจึงได้รู้
                              ว่าความจริงที่มีอยู่คือความห่วงหา
                              ระยะทางห่างไกลเหมือนดินกับฟ้า
                              เหมือนรักฉันที่รอเวลาเธอเปิดใจ
				
11 ธันวาคม 2546 16:13 น.

คิดถึงพ่อ

นาวี นาวา

อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง        
                              หนูคิดถึงอ้อมกอดพ่อจังพ่อรู้ไหม
                              อยากเอาใบหน้าน้อยๆซบลงตรงไหล่
                              และนอนหลับไหลในอ้อมกอดใหญ่ๆให้อุ่นอิง
                                       คิดถึง...คิดถึง...คิดถึงพ่อ
                              หนูไม่ได้แพ้แต่หนูท้อๆทุกสิ่ง
                              การรอคอยมันเนิ่นนานนานจับใจจริงจริง
                              อยากได้อุ่นไอที่เคยอิงอยากหลัยตานิ่งนิ่งให้อุ่นไอ				
11 ธันวาคม 2546 15:56 น.

เข้าใจดี

นาวี นาวา

ฉันรู้ตัวเองดี
ว่ากับเธอคนนี้ฉันเป็นได้แค่ไหน
คำว่ารักถ้าเอ่ยปากบอกคงง่ายไป
แบบฉันที่เป็นได้แค่เพื่อนของเธอ
                     ไม่อยากให้ตัวเองไปตีสนิท
กลัวความใกล้ชิดจะทำให้ใจพลั้งเผลอ
กลัวกระวนกระวายในวันที่ไม่ได้เจอ
กลัวว่าถ้าบอกรักเธอจะเสียเธอไป
                     ขอเป็นฝ่ายแอบมองอยู่แบบนี้
ขอเก็บความรู้สึกที่มีอย่างหวานไหว
ขอเก็บความรู้สึกที่มีในหัวใจ
ขอเก็บเอาไว้รอวันเธอหันมอง
                     ปล่อยหัวใจเธอให้หยุดพัก
และรอรับที่จักเลิกโหยไห้
ฉันจะใช้รักที่มีในหัวใจ
เยียวยารักษาให้เธอหายดี
                    และหากเธอหายแล้วในวันหนึ่ง
และเธอพึงอยากไปไหนสักที่
อยากไปหารักที่เธอปรารถนาจะมี
ฉันก็ไม่ยื้อคนดีหากคิดดีแล้วก็จะไป				
11 ธันวาคม 2546 15:30 น.

รักคำเดียว

นาวี นาวา

ฝนซา............เวลาบ่าย  
    ฉันแอบป้าย........น้ำตาที่พล่าไหล
ฝนร้าง...........ห่างฟ้าไป
    น้ำตาไหล......ลงมาอีกครานึง
เวิ้งว้าง..........บนว่างเปล่า
    เพลงลมเบา.........เกลาดีดสีซอซึ้ง
พร้อมใจ........ยังดื้อดึง
    ยังคิดถึง...............เพียงแต่คนของใจ
ฝนจาง..........ห่างฟ้าแล้ว
    เจ้าดอกแก้ว.........ชูช่อสวยสดใส
หมอกหนา....กระจายไอ
    คนหม่นไหม้.........ก็ยังคงเดียวดาย
ถึงแม้..........ทุกอย่างเปลี่ยน
    หรือหมุนเวียน......เปลี่ยนไปไม่ห่างหาย
สิ่งหนึ่ง.........ซึ่งคงไว้
    คือหัวใจ................ที่ยังเป็นของเธอ				
2 ธันวาคม 2546 10:56 น.

ผูกพัน

นาวี นาวา

เพราะความผูกพันเพราะมิตรภาพ
เพราะรอยยิ้มอิ่มอาบเปี่ยมความหมาย
เพราะเธอคือรักไม่เสื่อมคลาย
เพราะคนสุดท้ายเลือกแล้วคือเธอ
การกลับมาครั้งนี้มีความหมาย
เธอคือคนที่ทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ
แม้ครั้งหนึ่งเธอจากไปไม่พบเจอ
แต่เธอก็ยังคือเธอคนของใจ
รักเธอรักด้วยหัวใจรัก
ทอถักรักด้วยความฝันใฝ่
แม้เหินห่างร้างลานานเท่าใด
แต่หัวใจยังอยู่มิรู้ลา
                               เพราะความผูกพันนั่นคือรัก
เพราะทอถักด้วยแรงสิเน่ห์หา
เพราะคงมั่นต่อรักและศรัทธา
เพราะเราคือชีวากันและกัน
เพราะสองใจสองดวงร่วมด้วยรัก
เพราะสองมือฟูมฟักรักร่วมฝัน
เพราะหัวใจสองดวงร่วมฝ่าฟัน
เพราะเธอเพราะฉันเพราะสองเรา
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนาวี นาวา
Lovings  นาวี นาวา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนาวี นาวา
Lovings  นาวี นาวา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนาวี นาวา
Lovings  นาวี นาวา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนาวี นาวา