9 ธันวาคม 2551 13:47 น.
นิระนา
นานแล้วที่เรา.....ห่างกันไกล
ฉันยังจำเสมอว่าใครที่ทิ้งไปในวันนั้น
เจ็บปวดเหลือเกินที่เธอเดินจากกันไป
แต่ถึงอย่างไร เธอก็ยังอยู่ในใจไม่เปลี่ยนแปลง
ยังไม่ลืมหรอกนะ ที่ว่ารัก
ที่ฉันได้รู้จัก คำว่ารักเป็นแบบไหน
การที่ได้คิดถึง เป็นห่วง เป็นใย
เป็นความรู้สึกที่ยากจะบอกใครๆ ว่าสุขใจเหลือเกิน
เราจากกัน พร้อมกับความหวัง
หวังที่จะได้พบเจอสิ่งใหม่ ใหม่
เราจากกัน เพราะกาลเวลาเปลี่ยนแปลงไป
ทำให้ใจหนึ่งใจ ทรมาน
ไม่โทษเธอหรอกนะ ที่ลืมฉัน
ไม่โกรธ ไม่ว่ากัน ไม่ถือสา
ขอเพียงวันนี้ ให้เธอรู้คิดถึงตลอดเวลา
ไม่มีสิทธิ์ที่จะว่า ไม่คู่ควร
หน้าส่วนตัว
716
