13 ตุลาคม 2550 12:36 น.
นิลวรรณ
อะไรกัน! คนอ่านงานแค่เนี๊ย
อุตส่าห์เสียเวลาหาความหมาย
ค้นสัมผัสอักขระซะวุ่นวาย
สะกดคำก็สบายไม่ผิดเลย
ทั้งคำเป็นคำตายก็รายล้อม
พยางค์พร้อมแปดเก้าเราผ่าเผย
สัมผัสนอกและในไม่เฉยเมย
ระหว่างบทไม่เคยจะหลงลืม
มีอะไรอีกหนอขอช่วยชี้
ผองเพื่อนพี่ทำไมถึงไม่ปลื้ม
กระทู้อื่นคนมากอยากขอยืม
มาด่ำดื่มกลอนนี้ให้ดีใจ
เราก็มีสัมมาคารวะ
ทั้งวรรณะผ่องผุดสุดสวยใส
อีกมนุษยสัมพันธ์นั้นกว้างไกล
แล้วทำไมกลอนเราไม่เข้าตา
เคยดูหนังฟังเพลงบรรเลงรส
เน้นบาทบทพระนางยิ่งกังขา
อีกนักร้องเสียงดีทั้งลีลา
แต่ได้มาแค่กล่องซองรางวัล
เหมือนดังกลอนกวีที่ประกวด
เขียนอ้างอวดอิงอ้างคิดสร้างสรรค์
แต่คนไม่ชื่นชมนิยมกัน
คงเหมือนฉันที่ไร้ ใครมาแล
3 เมษายน 2550 14:49 น.
นิลวรรณ
อ่านบันทึกตรึกตรองมองอดีต
ย้ำรอยกรีดอารมย์ระทมฝืน
ผ่านมาไกลเกินกว่าจะคว้าคืน
แต่หยัดยืนอยู่ได้ทั้งใจตรม
กับเส้นทางท้อทนระคนทุกข์
ต้องล้มลุกร้าวรานผ่านขื่นขม
เพราะความรักลวงใจให้ระทม
ต้องซานซมทั้งที่ไม่มีเธอ
จากวันนั้นจึงวันนี้ กี่ปีแล้ว
ยังเหลือแววอาลัยไว้เสมอ
อ่านบันทึกทุกครั้งยังละเมอ
คิดว่าเธอ...ยังอยู่ใกล้..ในความจริง
19 มกราคม 2549 00:22 น.
นิลวรรณ
ขอฝากตัวและหัวใจไว้บ้านนี้
จากกวีน้องใหม่ใฝ่ฝึกฝน
นิลวรรณ รายงานตัวกับทุกคน
ขอเริ่มต้นด้วยคมคำแนะนำตน
หากผิดพลาดประการใดอภัยด้วย
และโปรดช่วยชี้ทางให้ไม่สับสน
จะยินดีรับชม ติ มิกังวล
ขอทุกคนในบ้านนี้ยินดีรับ
หน้าส่วนตัว
1232
