30 มิถุนายน 2551 23:53 น.

รักตราบเท่าดาวคู่ฟ้า

นิลวรรณ

upload-sX9V124.jpgเหม่อมองดาวพราวฟ้าดาราสวย
สายลมชวยเย็นชื่นในคืนค่ำ
หอมมาลีคลี่กลิ่นรินน้อมนำ
นึกถึงคำแผ่วหวานซึ้งซ่านทรวง

คำว่ารักของพี่ที่มอบให้
ซาบซึ้งใจแนบแน่นสุดแหนหวง
ยิ่งกว่าดาวงามตระการนับล้านดวง
แม้เลยล่วงวันคืนยังชื่นชม

โอ้ป่านนี้พี่คงพะวงหวัง
หนาวประดังดลจิตคิดขื่นขม
ด้วยความเหงาเหว่ว้าพาระทม
น้องยิ่งตรมกว่าพี่ที่รอคอย

มองเมฆครึ้มลอยผ่านปิดม่านฟ้า
ในอุราหม่นเศร้าจนเหงาหงอย
หวั่นความรักจากลาน้ำตาปรอย
เช่นดาวน้อยเร้นฟ้าคราเมฆบัง

ขอส่งรักฝากลมช่วยพรมพลิ้ว
และหอบหิ้วหัวใจไปฝากฝัง
กระซิบซ้ำย้ำเยือนเตือนภวังค์
ว่าน้องยังรอพี่อยู่ที่เดิม

ณ ใต้ฟ้าราตรีเคยมีสุข
เราสนุกยิ้มแย้มมาแต้มเสริม
ตาสบตาไยหนอรักต่อเติม
ยิ่งพูนเพิ่มแม้นผ่านเนิ่นนานวัน

เหม่อมองดาวพราวฟ้าดาราสวย
ขอจงช่วยให้เราสองครองรักมั่น
ดังนภามีดาวอยู่คู่เคียงกัน
เธอกับฉันจงมีใจไว้แนบครอง				
21 มิถุนายน 2551 13:25 น.

ความคลางแคลง

นิลวรรณ

2064.jpg เพราะด้วยความแคลงใจในบางอย่าง 
จึงต้องสร้างสิ่งหนึ่งขึงกางกั้น 
ถักทอเป็นเส้นใยไว้เกี่ยวพัน 
เผื่อในวันพลาดพลั้งเพื่อยั้งกาย 

เพราะด้วยความกังวลจะหม่นจิต 
ใจจึงคิดเพียงครึ่งสิ่งพึงหมาย 
ยอมปล่อยตามความฝันอันแพรวพราย 
แต่มิวายสะดุดหยุดตริตรอง 

เพราะด้วยความเขินเก้อกลัวเจอหน้า 
ใจหนึ่งกล้าใจหนึ่งค้านการสนอง 
เพียงแต่แอบเอนเอียงหมายเมียงมอง 
กลัวถูกจ้องจับผิดคิดเกินเลย 

เพราะสำนึกสามัญอันผิดชอบ 
จึงตีกรอบหัวใจให้วางเฉย 
เพียงจิตฝังแฝงฝากอยากชิดเชย 
กลัวถูกเย้ย ตราหน้า ว่าให้อาย 

จึงสร้างศิลป์จินตนามาลิขิต 
เปลี่ยนชีวิตนิยามและความหมาย 
เพื่อเป็นเกราะป้องกันอันตราย 
หากมีคนในนิยายมาเยี่ยมยล 

หากแม้พลาดพลั้งผิดจากคิดไว้ 
สิ่งที่ได้อาจต้องพบหมองหม่น 
ยามอ้างว้างร้างไร้ ใครบางคน 
ใจคงทน ทานได้ไม่ทุกข์นัก 				
11 มิถุนายน 2551 16:02 น.

เพื่อนสนิท

นิลวรรณ

ฉันขอโทษ
ที่ทำให้เธอโกรธเพราะหวั่นไหว
ผิดที่เผลอพลาดพลั้งเกินยั้งใจ
เพียงอารมณ์พาไปไม่ระวัง

ความเฉยชา
เห็นแววตาว่างเปล่าราวถูกฝัง
สะกดกลั้นฉันไว้ในภวังค์
เหมือนการสั่งให้พรากจากคุ้นเคย

แต่นี้ไป
จะมีใครเสสรวลชวนเอื้อนเอ่ย
จากยั่วเย้าให้แย้มแถมเปรียบเปรย
คงเหลือความเฉยเมยทีมอบมา

จากวันนั้น
คนที่ฉันฝันใฝ่ใจหวนหา
จนวันนี้ลี้หลบการพบพา
เพียงเพราะว่าฉันนี้เผลอมีใจ

ขอแค่ความเป็นเพื่อน
กลับมาเหมือนเมื่อก่อนจะได้ไหม
ลืมความรักลบร้างให้จางไป
ฉันขอใช้ สิทธิ ที่ควรเป็น				
8 มิถุนายน 2551 11:22 น.

สัมผัสใจ

นิลวรรณ

เพียงสัมผัสแผ่วผ่านที่พานพบ 
ใจก็สบซึ้งซาบแสนวาบหวาม 
การเกิดก่อต่อเติม เสริมงดงาม 
ดังนิยามจินตนาทีพาไป 

ไม่เคยเห็นภาพฝันอันวิจิตร 
แต่ความคิดก็พลันเกิดหวั่นไหว 
เหมือนดังมีชีวิตและจิตใจ 
ผนึกในสำนึกเฝ้าตรึกตรา 

ไม่เคยยินเสียงสั่งสักครั้งหนึ่ง 
แต่ยังซึ้งโสตสดับซึมซับค่า 
เหมือนดังแว่วแผ่วพลิ้วลมริ้วพา 
ผนึกในวิญญาณ์ให้เพ้อครวญ 

ไม่เคยชื่นรื่นกลิ่นรวยรินหอม 
แต่นาสิกเนาน้อมโหยไห้หวน 
เหมือนดังเคยเชยชิดจิตรัญจวน 
ผนึกป่วนปั่นไหวในอารมณ์ 

ไม่เคยชิมอิ่มเอมเปรี้ยวเค็มหวาน 
แต่คล้ายผ่านชิวหาพาสุขสม 
เหมือนทานทิพย์อิ่มท้องปองนิยม 
ผนึกบ่มเพาะไว้ในร่างกาย 

ไม่เคยแตะลูบไล้แม้ปลายก้อย 
แต่นิ่มนวลชวนละห้อยมิจางหาย 
เหมือนกายาแอบอุ่นกรุ่นกำจาย 
ผนึกย้ำเยือนกรายในชีวา 

เพียงสัมผัสอักษรสุนทรถ้อย 
ใจล่องลอยติดบ่วงความห่วงหา 
เพราะทุกอย่างซาบซึ้งแสนตรึงตรา 
ถูกนำมาร้อยรัดสัมผัสใจ 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนิลวรรณ
Lovings  นิลวรรณ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนิลวรรณ
Lovings  นิลวรรณ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนิลวรรณ
Lovings  นิลวรรณ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนิลวรรณ