ฝากฝัน

11 มิถุนายน 2551 16:33 น. - comment id 860427

เพราะครับ...เพราะมากๆ...ได้อารมณ์...แต่ใจหายชอบกล...นึกเห็นภาพเธอคนนั้น..
จนอยากปลอบใจ

พิมญดา

11 มิถุนายน 2551 18:03 น. - comment id 860458

ทำไมเป้นเช่นนั้นละคะคุณมุก

เศณ้าจังคะ

อ่านแล้วใจหาย..เหมือน

บางสิ่งบางอย่างหายไป

ครูพิม

11 มิถุนายน 2551 18:26 น. - comment id 860474

ใครทำครูมุกค่ะเนี่ย..
บอกมานะ..ครูพิมจะพาไป....
ไปให้ไกลๆเขาเลย..

มาเศร้าจังเลยค่ะ..

ยิปซี4

11 มิถุนายน 2551 19:20 น. - comment id 860512

อย่าเพิ่งท้อนะ เป็นกำลังใจให้
เราเข้าใจความรู้สึกนะเพราะเราเคยผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้ว มันทรมานใจมาก แต่เมื่อผ่านมันไปได้เราก็ยังเป็นที่ดีที่สุดของกันและกันจนวันนี้

กุ้งก้ามกราม

11 มิถุนายน 2551 20:16 น. - comment id 860534

ตราบวันนี้
ฉันยังมีเยื่อใยให้เธอเห็น
ยังห่วงหาอาทรทุกข์ร้อนเย็น
ทุกประเด็นก่อนเก่าฉันเข้าใจ

ตลอดมายังเห็นเธอเป็นเพื่อน
มิลืมเลือนแม้ผ่านนานเพียงไหน
จะส่งกลอนหวานหวามยามห่างไกล
กล่อมเธอให้สุขล้นบนลานกลอน

ไพเราะเช่นเดิมจ้า

รัมณีย์

11 มิถุนายน 2551 20:28 น. - comment id 860541

ขอให้ความเป็นเพื่อนคืนเหมือนเก่า
ดับความเศร้าโศกในใจจอมขวัญ
ขอให้ความเป็นเพื่อนเตือนสัมพันธ์
เรียกหัวใจเพื่อนคนนั้นคืนกลับมา

เป็นกำลังใจให้เสมอครับ 

นรศิริ

11 มิถุนายน 2551 21:05 น. - comment id 860555

ซึ้งมากค่ะแต่มันรู้สึกหวิวๆพิกล  ไม่อยากคิดต่อเลย

นิลวรรณ

11 มิถุนายน 2551 22:38 น. - comment id 860586

คุณฝากฝัน

ปลอบใจเธอได้ค่ะ  ปลอบผ่านมา
ทางบ้านกลอนนี้แหละ
เธอคนนั้นคงรับรู้

นิลวรรณ

11 มิถุนายน 2551 22:48 น. - comment id 860591

คุณพิมญดา

ค่ะใจหายทั้งที่ยังหายใจอยู่
แต่เขายังอยู่ในใจเสมอนะ

นิลวรรณ

11 มิถุนายน 2551 22:50 น. - comment id 860594

ครูพิม

ถ้าบอกไปแล้วครูพิม
ต้องไม่บอกใครนะ  อิอิ

นิลวรรณ

11 มิถุนายน 2551 22:59 น. - comment id 860595

คุณยิปซี 4

ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ
มันผ่านมานานแล้วค่ะ
แต่ยังอยู่ในความทรงจำเสมอ

แค่เพียงจดจำสิ่งดีๆไว้น่ะค่ะ

นิลวรรณ

11 มิถุนายน 2551 23:11 น. - comment id 860600

คุณกุ้งก้ามกราม

ตราบวันไหน
จะตราไว้ในจิตด้วยคิดถึง
เพียงรับรู้เรื่องราวเฝ้าตราตรึง
เขาคือหนึ่งไมตรีเคยมีมา

หากเธอมอบความเป็นเพื่อน
คอยตามเตือนให้หักห้ามความห่วงหา
ด้วยกลอนหวานสานเสริมเติมชีวา
คงสักครา ฉันจะเลือน เพื่อนคนนั้น
ขอบคุณค่ะ

นิลวรรณ

11 มิถุนายน 2551 23:17 น. - comment id 860601

คุณรัมณีย์

ความเป็นเพื่อนมีค่ากว่าคนรัก
ยากยิ่งนักจะปล่อยจิตคิดหวนหา
เมื่อฐานะเปลี่ยนไปใจนำพา
จึงรู้ว่า ความสัมพันธ์นั้นขาดลง

ที่จริง เราเผลอมีใครต่างหาก
เขาจึงเปลี่ยนไป

นิลวรรณ

11 มิถุนายน 2551 23:19 น. - comment id 860602

คุณนรศิริ

ทุกคนผ่านช่วงนี้มาเกือบทั้งนั้น
แม้จะไม่ได้เคยรักเพื่อน แต่ก็เคยมีรัก
ที่ไม่สมหวัง  จึงรู้สึกสะเทือนใจน่ะค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาซึ้งค่ะ

ก่องกิก

12 มิถุนายน 2551 08:49 น. - comment id 860670

เพื่อนเก่ายังซึ้งขนาดนี้
เพื่อนใหม่....จะเป็นยังไงบ้างหนอ

ขอแค่ความเป็นเพื่อนคงน้อยไป
เพิ่มได้ใหมขอเป็นเพื่อนพิเศษ
ถึงแม้อยู่ไกลคนละเขต
จะสำเร็จไหมหนอที่ขอไป

bee

12 มิถุนายน 2551 12:07 น. - comment id 860763

แสงเหนือ

12 มิถุนายน 2551 15:48 น. - comment id 860893

คำขอโทษ ...
แม้หายโกรธแต่ก็แว็ปแอบใจหาย
ลึกลึกแล้วน้อยใจยังไม่คลาย
มันคลับคล้ายแผลเป็นเช่นมลทิน


เมื่อวันก่อนมีคนมาขอโทษ ที่มาสายแต่ยังน้อยใจไม่หายเลยครับ ..
เรื่องนี้ สงสัยคุณนิลวรรณต้องขอโทษ
ออกหน้า1ไทยรัฐซัก 7 วัน


สบายดีนะครับ อยากไปเที่ยวทะเลจัง....

นิลวรรณ

12 มิถุนายน 2551 16:31 น. - comment id 860922

คุณก่องกิก

หากว่าขอมากกว่านี้ที่พิเศษ
อาจเกิดเหตุมัวหมองไม่ผ่องใส
แค่เพียงเพื่อนยังทำให้ช้ำใจ
ทั้งเก่าใหม่ กลัวต้องเศร้า เพราะเจ้าชู้

นิลวรรณ

12 มิถุนายน 2551 16:34 น. - comment id 860925

คุณ bee 

แค่นี้ก็มีกำลังใจแล้วค่ะ

นิลวรรณ

12 มิถุนายน 2551 16:41 น. - comment id 860930

คุณแสงเหนือ

การอภัย...
แม้ทำให้หัวใจคลายถวิล
แต่ลึกลึกกลับเศร้าเหงาอาจินต์
เพราะไม่สิ้น ห่วงหาคลายอาวรณ์

เรื่องเดียวกันไหมค่ะเนี่ย
อืมมมแสดงว่าคนที่มาขอโทษมีผลต่อจิตใจคุณมากสินะ
สำหรับนิลแล้ว  ต่อให้ลงหน้าหนึ่งเป็นปี
เขาก็คงไม่หาย  อิอิ

สบายดีค่ะ    ถ้าคุณไปเที่ยวทะเล  จะย่างปลาหมึกไว้รอค่ะ

ช่ออักษราลี

13 มิถุนายน 2551 05:45 น. - comment id 861121

เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ ต้องมีกระทบกระทั่ง
กันมั่ง ขอโทษแล้วก็น่าจะหายกันนะคะ

เพียงพลิ้ว

13 มิถุนายน 2551 10:24 น. - comment id 861230

โกรธกับเพื่อนสนิท โกรธได้ไม่นานค่ะ งอนเองก็ง้อเพื่อนเองค่ะ

โคลอน

13 มิถุนายน 2551 14:05 น. - comment id 861405

เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อป่ะคะ

ยังไง มิตรภาพก็ฟื้นได้เสมอค่ะ เชื่ออย่างงั้น...

นิลวรรณ

13 มิถุนายน 2551 22:07 น. - comment id 861657

คุณช่ออักษราลี

กระทบอย่างอื่นก้พอได้ค่ะ
แต่กระทบความสัมพันธ์
ที่เปลี่ยนแปลงนี่สิคะ
เขาคงไม่อยากอภัย

นิลวรรณ

13 มิถุนายน 2551 22:10 น. - comment id 861658

คุณเพียงพลิ้ว

ไม่ได้โกรธเขาหรอกค่ะ
แค่เปลี่ยนความคิดของเขาไม่ได้
ก็เท่านั้น  ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป

นิลวรรณ

13 มิถุนายน 2551 22:13 น. - comment id 861660

คุณโคลอน

ไม่ใช่เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ ของไอซ์ ศรัญญูค่ะ
แต่เป็นเพื่อนสนิท  ของเอนโดรฟิล

อิอิ