5 กุมภาพันธ์ 2545 20:52 น.
นุชชุน
ความเป็นเพื่อน
Friendship.
มิใช่การให้
Is not to give.
มิใช่การรับ
Nor to take.
ความเป็นเพื่อนที่แท้
True friendship.
คือ..การแบ่งปัน
Is but to share.
5 กุมภาพันธ์ 2545 20:38 น.
นุชชุน
เก็บร้อยยิ้มไว้ให้กันในวันใหม่
เก็บคำอำลาไว้ไม่ต้องเศร้า
เก็บน้ำตาเอาไว้ไม่เอา...ไม่เอา
จะร้องไห้ซึมเซาไปทำไม
พรุ่งนี้ยังตื่นมาลืมตาต่อ
เอาไว้รอเจอกันในวันใหม่
แยกกันเดินใช่ว่า ไม่มีใคร
คำว่า เพื่อน ยังตามไปตลอกทาง
1 กุมภาพันธ์ 2545 20:38 น.
นุชชุน
ก็แค่ขอบฟ้าเท่านั้น
ที่กั้นให้เราห่างกันในวันนี้...
แค่ถนนที่ทอดยาวสายน้ำภูเขาที่มี....
คงไม่เกินความรู้สึกที่เรามี ใช่ใหม่เธอ
ความรู้สึกถึงเพื่อน....
ไม่อาจลบเลือน แต่จะคงมั่นอยู่เสมอ
เมื่อเธอคิดถึงฉันและฉันก็คิดถึงเธอ...
ก็ประหนึ่งเหมือนวันที่เราพบเจอและใกล้กัน
1 กุมภาพันธ์ 2545 20:09 น.
นุชชุน
พูดกันไม่เข้าใจ
ต่างคนต่างขุ่นเคืองจนเห็นได้ในสีหน้า
ไม่อยากจะมองหน้ามองตา
หมดแล้วคำพูดจาที่ดี ๆ
กลับบ้านมานอนนึก
ตรวจดูความรู้สึกขณะนี้
พบว่าอย่างไรก็อยากเป็นเพื่อนเธออยู่ดี
งั้นเอาหล่ะ วันพรุ่งนี้จะไปขอโทษสักที
ให้ความเป็นเพื่อนที่ดีกลับคืน
1 กุมภาพันธ์ 2545 20:09 น.
นุชชุน
เธออาจมีเพื่อนมากหรือน้อยก็ได้
ขอเพียงให้เพื่อนนั้นจริงใจ
เพื่อนของเธออาจมีมากหรือน้อยก็ได้
ขอเพียงให้เธอตั้งใจเป็นเพื่อนที่ดี
You may have lots of friends or very few ones
As long as they aer truly sincere.
Your friends may be only a few or plenty
As long as you aer heartfeltly good to them.
หน้าส่วนตัว
1187
