13 กุมภาพันธ์ 2547 17:13 น.
น้องกาญ
วันนี้เพื่อนเปลี่ยนไป
หลังจากที่เคยใช้หัวใจกับคนที่เคยรักฉัน
สายตาของเพื่อน บ่งบอกว่าถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ
ท่าทีเย้ยหยัน ออกนอกหน้าอย่างนั้น หมายความว่าอะไร
เคยคุยเฮฮากันทั้งวัน
ตอนนี้คนที่เพื่อนให้ความสำคัญคือคน ๆ นั้นที่ฉันฝันใฝ่
เธอนั่งคู่กัน หัวเราะสุขสันต์ แล้วมองฉันทำไม
หรือจะเป็นการบอกกันนัย ๆ...
...ว่าเพื่อนจะเปลี่ยนไปเป็นศัตรู
.........................................................................................
11 กุมภาพันธ์ 2547 19:52 น.
น้องกาญ
...อย่าลืมว่าใครอยู่ตรงนี้
อย่าลืมว่ายังมีคนร่วมฝัน
อย่าลืมคนรัก คนผูกพัน
อย่าลืมว่าฉันยังรักเธอ...
11 กุมภาพันธ์ 2547 19:50 น.
น้องกาญ
ถ้าจะขอให้เธอเป็นฟ้า
จะได้ไม่ต้องคอยมองหาว่าอยู่ตรงไหน
เธอเป็นฟ้า ฉันเป็นภูผา ทะเลไกล
ให้เธอโอบล้อมฉันไว้ ตลอดกาล
ฉันจะขอเป็นเพียงพื้นดิน
มองนกโบกบินอย่างนั้น
ฟากฟ้ากับแผ่นดินที่ห่างกัน
อยากรู้นักรักนั้นจะถึงกันอย่างไร
แต่ก็จะขอเป็นเพียงพื้นดิน
มองขึ้นไปถึงถิ่นฟ้าใส
จะรอวันที่ฟ้า ส่งหยดน้ำลงมาหล่อเลี้ยงใจ
พิสูจน์ว่าฟ้าที่ห่างไกล จะส่งรักมาให้ ชื่นใจดิน
11 กุมภาพันธ์ 2547 19:41 น.
น้องกาญ
เจอกันครั้งเดียว
ก็อยากเสนอตัวไปเกี่ยวข้องด้วย
รอยยิ้มของเธอ ทำใจอ่อนไหวให้ระทดระทวย
ถึงแม้จะต้องกินแห้ว กินบ๊วย ไม่สนใจ
รู้มั้ยนะเธอ
ที่แอบมองอยู่เสมอเพราะอยากชิดใกล้
อยากรู้จักเธอให้มากกว่า จะต้องคอยรอสบตาอยู่ไกล ๆ
จะมีโอกาสซักครั้งมั้ย ที่จะได้รู้ใจ นายคนดี
.................................................................................
11 กุมภาพันธ์ 2547 17:23 น.
น้องกาญ
โทร.มาเหอะนะ
ขอร้องหล่ะ คนมันเหงา
แอบร้องไห้ ในใจเบา ๆ
ด้วยเหตุของความเหงาเป็นเพราะเธอ
รอนะ รอเธออยู่
เธอคงไม่รู้ ดูนาฬิกาจนเก้อ
รู้บ้างมั้ยมีใครคิดถึงเธอ
เมื่อไม่ได้เจอ ทำไมเธอไม่โทร.มา
.......................................................................
หน้าส่วนตัว
732
