26 ตุลาคม 2545 19:53 น.
				
												
				
								น้องเล็ก
		
					
				
                    เจ็บแค่ไหนยังคงยิ้มเสมอ
                    ที่ทำได้เพราะเธอเธอรู้ไหม
                    เธอเป็นดั่งตัวแทนของหัวใจ
                    ขาดเธอไปฉันคงหมดพลัง
                    ถึงแม้เธอไม่เคยจะเหลียวแล
                    ขอเป็นแค่เพื่อนเธอก็พอหวัง
                    เพียงได้อยู่ใกล้เธอก็มีพลัง
                    รักเธอจัง รักเธอจริง ยิ่งกว่าใคร
                    เธอมีเขาคนนั้นที่ดีกว่า
                    ที่มีค่าเหมือนเธอได้วาดไว้
                    ฉันคนนี้คงไม่มีค่าอะไร
                    ไม่ผูกใจเราสองครองคู่กัน				
			 
			
				25 ตุลาคม 2545 18:48 น.
				
												
				
								น้องเล็ก
		
					
				
ฉันผิดเหรอที่หลงไปรักเธอ
          ที่ละเมอเผลอคิดเผลอใฝ่หา
          ผิดหรือไรขอร้องช่วยบอกมา 
          ช่วยไขปัญหาที่ยังค้างคาใจ
          ที่ฉันทำฉันรักฉันผิดหรือ
          มีสองมือสองขาล่ะผิดไหม
          ยังอยากรู้เพราะมันยังข้องใจ
          เพราะอะไรเธอจึงได้เกลียดกัน				
			 
			
				25 ตุลาคม 2545 15:54 น.
				
												
				
								น้องเล็ก
		
					
				
แค่มองก็พอใจ
ไม่ขออะไรมากกว่านี้
แค่มองทุกนาที
เพียงแค่นี้ก็สุขใจ
แค่มองเธอทุกครา
ไม่หันหน้าไปทางไหน
แค่มองตลอดไป
ก็พอใจที่ได้มอง				
			 
			
				25 ตุลาคม 2545 13:31 น.
				
												
				
								น้องเล็ก
		
					
				
ถึงพี่ชายคนนี้ที่แสนดี
น้องคนนี้ยังรักและคิดถึง
พี่รู้มั้ยน้องคนนี้ยังคำนึง
ยังคิดถึงห่วงหาทุกเวลา
คราใดใดที่น้องไม่พบพี่
น้องคนนี้ไม่ทำสิ่งอื่นหนา
พยายามติดต่อพี่ทุกเวลา
แต่พี่ยาไม่ติดต่อกลับมาสักที
น้องยังเฝ้ายังรอยังคอยหา
ยังรอวันพี่กลับมาอยู่ตรงนี้
ยังอยากพบอยากเจอพี่คนดี
อยากให้พี่เคียงข้างกายทุกเวลา
ตอนนี้ที่ทำได้เพียงคิดถึง
เพียงคำนึงห่วงใยและห่วงหา
ทำได้เพียงแต่งกลอนให้พี่ยา
และหวังว่าพี่นั้นหนาคงเข้าใจ