15 พฤษภาคม 2550 23:54 น.
น้ำนมราชสีห์
กลอนนี้เเต่งเล่น ๆ ตอนเมายาลดกรดน่ะครับ
เนื้อหาอาจจะไม่น่าอ่าน
ส่วนสำนวนและการร้อยเรียง......อันนี้ไม่เป็นจริง ๆ 555
อ่านเล่น ๆ นะครับ
ปั้นน้ำหมึกแหมะลงตรงบ้านนี้
หวังจะมีคนมาอ่านงานชั้นสูง
ปาดสีเขียวขาบน้ำเงินแววนกยูง
ขาบเข้มจูงคนมาแจมแกมเกรงภาม
แหม!สีสวยสดใสถูกใจแสน
เอ๊!พี่แดนฯไยไม่ชมผมขอถาม
งานดีดีอย่างนี้มิอิงนาม
อิงแต่นามน้ำมือจึงถือดี
แม่ปราณฯเล่าเข้ามาดูฉันหน่อย
ลายพร้อยพร้อยเขียวเขียวเกี่ยวศัพท์ศรี
กระหวัดสร้อยร้อยรัดสัมผัสมี
ตรงตามที่ครูบาบรรจงร้อย
แหมะน้ำหมึกฝึกปรือมานานมาก
ปาดฝีปากเรียวเล็กของเด็กจ้อย
เป็นแวววาดมยุราลายพร้อยพร้อย
มาอวดด้อยเด่นด่างกลางบ้านกลอน
กลอนนี้ผมแต่งให้ตัวเองนะ.......ใครอย่ามาแย่งผมล่ะ
55555555555555555555555555555555555555
15 พฤษภาคม 2550 22:53 น.
น้ำนมราชสีห์
เธอส่งเพลงรักมากับสายลม
ดอกไม้ชอกช้ำเพราะม้าห้อ
เลือดที่เจิ่งฝังใจยากจะลืม
แต่ความรักก็ยังหวานหอม
สวนดอกไม้มีดอกไม้หลากสี
มีหลากกลิ่นจรุงใจ
หยดน้ำก็ส่องแสงระยับ
สวนดอกไม้น่าชม
ผีเสื้อขยับปีกรัวถี่
ปากดูดดื่มน้ำหวาน
พรุ่งนี้มันก็จะตายแล้ว
ดอกไม้ก็ยังกรีดกลีบอวดกันอยู่
ช่างหวานช่างหอมหวาน
ความสำราญยังมีมากมาย
แต่ความโศกศัลย์ก็แทรกซึมก่ายกอง
ดอกไม้ก็กรีดกลีบแอ่นอวดอยู่ ...แม้ผีเสื้อก็ไม่ลืม
เพลงรักยังร่ายมากับลม
ม้าห้อเหยียบหญ้าแหลก
ยืนหยัดด้วยความเจ็บปวด
เริงรักกับเพลงลม
(ขาดอรรถรส บรรยากาศ วานนักเลงน้ำหมึกช่วยด้วยนะครับ)
9 มีนาคม 2550 16:28 น.
น้ำนมราชสีห์
อุ๊ยคำ ( จากเพลงจรัลสร้างสรรค์จินตนาการ )
จิ๊บจิบเสียงนกจ้อ เจรจา
อรุณปลุกเปลือกตา เบิกแจ้ง
ยันร่างจากมัญจา อ่อนจิต
จะจบอีกกี่แล้ง กี่ร้อนจักลา
จิบจิบนกแจ้งข่าว แสงยามเช้าปลุกวิญญาณ์
ยันร่างจากมัญจา อ่อนอุราที่ยืนยัง
นั่งนิ่งกริ่งกริ่งกลั้น อ่อนใจ
ลุกจากห้องออกไป ลูบหน้า
ติดใฟใจนึกไหน ข้าวกรอก
นิ่งนิ่งนึกอ่อนล้า อกร่อยรอสลาย
กอบเก็บกำลังร่าง ลุกขึ้นล้างลูบกายา
ติดไฟไร้ภัตตา อ่อนอุราอ่อนกำลัง
ลุกเดินรุดสู่ร้าน เจ้าประจำ
เศษบาทในมือกำ แน่นไว้
เกรงเงินหนักน้อยอำ- นาจแลก
เดินกลับคว้าเคียวได้ ดุ่มหน้าลงหนอง
หยัดร่างลุกเดินหน้า สู่ร้านค้าเจ้าประจำ
มีบาทเลยต้องกล้ำ กลับคว้าเคียวเกี่ยวผักไป
แสบท้องแทบจะม้วย มุ่งงาน
รักษ์ศักดิ์ดีกว่าผลาญ ศักดิ์หย้อย
ให้ขอจะขอปราณ ดับล่วง
ดีกว่าทนหน้าน้อย ต่ำเนื้อทนเสมอ
ศักดิ์ศรีไม่อิ่มท้อง แต่ศักดิ์ป้องเราห่างไกล
ศักดิ์เสื่อมโลโภภัย ไม่โกงใครในเมืองเรา
สายซัดแดดดุกร้าว ประลัยกัลป์
โอยแม่อุ๊ยกัดฟัน เกี่ยวบุ้ง *( ขออนุโลม จากผักบุ้งนะครับ )
ท้องแสบสุดแสบสัน สู้สุด
ลมนิ่งลมในผลุ้ง พับล้มลมชรา
ยามสายสุดแสนแสบ ท้องเจ็บแปลบแทบวายชนม์
แดดร้อนร้อนเกินทน สุดสู้ทนจนสุดยืน
เย็นเย็นย่ำค่ำแล้ว ขึ้นเรือน
อุ๊ยบ่มาเยี่ยมเยือน แปลกแท้ ( แท้ ปรับมาจาก แต๊ แปลว่า จริง)
พู้นพู้นนภาเหมือน ม่านเปิด ( พู้น = ปู๊น= โน่น)
อุ๊ยบ่มาแล้วแหม้ ม่านพู้นพ้นเหงา
..................................... .........................................
...................................... ..........................................
โอ้ละเห่ โอละล้า โอละลัง
เย็นแล้ว นะลูกฟัง เย็นแล้ว
เย็นย่ำ อุ๊ยคำยัง คงเคร่ง
โอละเห่ เฮละช้า .............. สัจจ์ศักดิ์หนา ......... อย่าลืมเอย...
2 มีนาคม 2550 17:31 น.
น้ำนมราชสีห์
นิราศ...พระธาตุอินทร์แขวน
งามเอยงามธาตุแก้ว อินทร์แขวน
งามเล่ห์ชะลอแมน มอบเหล้า
งามบุณย์บอกจากแดน ฟ้าต่อ ฟุ้งนา
งามทัดพระธาตุเจ้า จิ่มเพี้ยงจุฑามณี
ศรีจันทะแก้วยื่นฟ้า พิศผ่านฝุ่นหมอกฝ้า
เชื่อแท้ธาตุทอง งามแล
ลุตีนดอยธาตุแล้ว เดินดง
ใจจ่อมธาตุก่อนองค์ ดุ่มก้าว
บาทเกลี้ยงเก็บประสงค์ ธาตุประสาธน์
เนสาททรามราส้าว ส่วนข้า ฯ คืนสม
ซากธาตุผุดต่อหน้า กระด่างดังเศษผ้า
ห่อแล้วซากผี
ฤดีหวั่นวาบโว้ สิงคีขับแดงโหล้
บัดนั้นอยู่ใด
ในอกอ่อนแรงร่อย นาฏค่อยดาเครื่องไหว้
ดอกธูปประทีปใต้ แต่งไว้สักการ บารนี
"ศรีรัตนัง สัจจังเป็นเก๊า ผมหอมข้าเจ้า ไว้วาห้าปี๋
ถวายธาตุไท้ ไหว้ธาตุชินสีห์ ต่างมวลมาลี คนธาเทียนไต้
ขอบุญพระหนุน สองเฮาจงได้ ร่วมบุญกันชาตินี้เต๊อ
พระธาตุแก้ว เลิศแล้วแพร้วพร้อม ลูกเลี้ยงขอน้อม บารมีใส่เกล้า
พระธาตุคำฟ้า อินต๋าหล่อเหลา ล่องฟ้างามเงา โปรดปวงสัตว์หน้อย
ข้าเจ้าทุกข์ฮ้อน อกข้อนอ่อนไข้ หมองอกหมองใจ๋ใคร่เสี่ยงทายเน้อ
หากได้คืนสม ขอผมลอดใต้ ธาตุอินแขวนได้ สะดวกดายจิ่มเต๊อ
หากสิ้นบุญสม ร่วมกินขมฝาดเปรี้ยว ข้าเจ้าขอร่วมชาติหน้า พระธาตุเหย "
นางสอดเผ้าลอดพื้น องค์พระธาตุ
ผมบ่ผ่านนางนาฏ เกลือกกลิ้ง
บุญเอ๋ยบ่เคยขาด ใยขัด- ข้องนา
เพรงบาปมีมากหยิ้ง บดเบื้องบุญบรรพ์
โศกศัลย์เจียนชีพสิ้น ศักดิ์กดโศกเดือดดิ้น
ดับได้โดยดี
อัญชลีธาตุไท้ ตัดเกศเป็นเครื่องไหว้
คู่ไว้คือตุง
ลมปัดตุงเกศเจ้า พัดกลิ่นหอมเศร้าเศร้า
อบฟุ้งแอบฟอน
งามแท้งามฟุ้งฟ้า ดั่งฝัน
ข้าเจ้าอภิวันท์ เปิ้งเน้อ
หวังบุญเต้าปางบรรพ์ บอกธาตุ อินทร์เฮย
ท้ายกลับเป็นเฮาเพ้อ ภาพเพี้ยนภัสม์ลวง
ลงจากดอยธาตุแก้ว จันท์แจ่มปัญญ์ปลอดแผ้ว
ปราศเสี้ยงสิ่งประสงค์ ฯ
สวัสดีครับ...สมาชิกบ้านกลอนทุกท่าน
เรื่องนี้ผมเขียนไว้ได้สักพักแล้ว และมีคนอ่านแล้วช่วย
แก้ไข ให้คำแนะนำ ผมก็ยังไม่ได้พิจารณาว่าจะแก้ไขตาม หรือคิดปรับปรุง
ตามคำแนะนำเลย เพราะยังไม่ค่อยมีเวลา
ยังไงก็ขอขอบคุณไว้ตรงนี้อีกครั้งนะครับ
เรื่องนี้มีค่าวแทรกซึ่งได้แต่งเป็นครั้งแรกไม่รู้ถูกผิดอย่างไร
หากใครมีความรู้เรื่องนี้ ช่วยแนะนำบ้างนะครับ
เพราะอยากบอกว่า มั่ว แต่งให้เสร็จไป
ไม่ได้ตรวจทานหรือปรึกษาผู้รู้เลย
สุดท้ายเรื่องนี้นำมาจากนวนิยายเรื่องเจ้าจันท์ผมหอม
นิราศพระธาตุอินทร์แขวน ของคุณมาลาคำจันทร์ครับ
แอบลอกเรื่องท่านมาแต่งเป็นโคลง
ยินดีที่ได้มาร่วมแบ่งปันนะครับ
น้ำนมราชสีห์
( ผมบรรจุเพลงลงไปไม่เป็นครับ อยากใส่เพลงของตัวเองมากกว่า)
ภาพจาก www.salweennews.org
หน้าส่วนตัว
1766
