ฝนโปรยปราย เป็นสาย ในวันนี้ น้ำตาพี่ รินหลั่ง ดั่งสายฝน เพราะทางรัก ของเรา ช่างมืดมน ดูสับสน เหมือนฝน หล่นลงดิน สิ่งที่หวัง พังทลาย คล้ายหินกรวด ที่เซซวด ล้มไป ใจไม่ถวิล เพราะเงื่อนไข มากไป นะยุพิน หนทางสิ้น ชีวิตเศร้า เราไม่พอ หวังให้เธอ ได้พบ ประสบรัก จงฟูมฟัก รักษาใว้ ให้ดีหนอ ให้มีสุข ทุกเวลา ที่เคล้าคลอ ส่วนพี่ขอ ไปตามทาง ย่างตามกรรม.
หน้าส่วนตัว
1934
