28 กุมภาพันธ์ 2551 17:03 น.
บูรณา
เธอคือดวงตะวันฉาย..
..สาดส่องแสงพรายที่ปลายฟ้า
เธอคือดวงดารา..
..กระพริบแสงพราวตาจับฟ้างาม
เธอคือจันทร์กระจ่างแจ้ง..
..สาดส่องแสงสีนวลชวนวาบหวาม
เธอคือเมฆาบนฟ้างาม..
..ล่องลอยไปตามกระแสลม
เธอคือต้นไม้ในไพร่กว้าง..
..ให้ร่มเงากางกั้นแดดและสายฝน
เธอคือต้นหญ้าน้อยร้อยล้านต้น..
..ที่โอบอุ้มพื้นดินจนชุ่มชื่นเย็น
เธอคือลำธารน้ำใสที่ไหลริน..
..เป็นที่ดื่มที่กินดับร้อนผ่อนทุกข์เข็ญ
และ..เธอคือนางงามผู้หลบเร้น..
..แต่โดดเด่นในใจฉันนิรันดร..
28 กุมภาพันธ์ 2551 17:01 น.
บูรณา
จำใจจากเจ้าเรายังจดจำ
ใจพรอดพร่ำคำเพ้อละเมอหา
จำฝังจิตติดตรึงใจไม่รู้ลา
เหมือนดังว่าจิตจดจ่อขอพบเจอ
ความพลัดพรากพัดพาใจให้ต้องเจ็บ
ความหนาวเหน็บพาเจ็บไข้ไปเสมอ
หนาวเหน็บอกร้อนพิษไข้ใฝ่ละเมอ
เพ้อถึงเธอผู้จับจองในห้องใจ
28 กุมภาพันธ์ 2551 16:58 น.
บูรณา
น้ำตาหลั่ง รินไหล รดใจแล้ง
ใจยิ่งแห้ง โหยหวน ยิ่งครวญหา
มองภาพเธอ จากไป ไกลลับตา
ในอุรา ปวดเปล่า ยิ่งร้าวใจ
น้ำตาหลั่ง รินไหล รดใจเศร้า
ให้ยิ่งเหงา โอดโอย แสนโหยไห้
น้ำตาเอ่อ กลัดหนอง นองหัวใจ
ให้มอดไหม้ เจ็บช้ำ แสนคร่ำครวญ
น้ำตาหลั่ง รินริน เมื่อสิ้นรัก
ยิ่งช้ำหนัก ครวญคร่ำ แสนกำสวล
โศกสลด อาลัย ใจเจียนจวน
จะขาดห้วน ด้วนคุด สุดทัดทาน
น้ำตาหยาด จากใจ ไหลลงพื้น
กลั้นสะอื้น ขื่นใจ ดังไฟผลาญ
อยากหนี้ความ เจ็บช้ำ ทรมาน
แต่ยากเกิน จะผ่าน ความตรอมตรม
เมื่อคนของ หัวใจ จากไปแล้ว
คงไม่แคล้ว ครวญคร่ำ ช้ำขื่นขม
หัวใจบิ่น พังพิน แทบสิ้นลม
เกินจะข่ม ทัดทาน กลั้นน้ำตา
28 กุมภาพันธ์ 2551 16:57 น.
บูรณา
จะรักใคร ทำไม ให้ต้องเจ็บ
ไม่อยากเก็บ ความเศร้า มาเผาผลาญ
ให้ดวงใจ ดวงนี้ ต้องร้าวราน
ไม่อยาก ทรมาน ในหัวใจ
เพราะเคยเห็น ใครรัก แล้วต้องทุกข์
ความรักจุก อกใจ ให้หวั่นไหว
น้ำตาหลั่ง กลัดหนอง นองหัวใจ
ต้องร้องไห้ บอบช้ำ ทุกค่ำคืน
ฉันก็เลย อยากให้ ใจไร้รัก
ไม่อยากต้อง รู้จัก ความขมขื่น
ขอสวรรค์ ดลให้ หัวใจชื่น
ไม่กล่ำกลืน บอบช้ำ รักทำลาย
28 กุมภาพันธ์ 2551 16:08 น.
บูรณา
ถ้าร่างกายเหนื่อยนักจงพักบ้าง
เพราะหนทางเดินไปยังไกลเหลือ
ซ้ำมืดมนเหมือนมันยังคุมเครือ
ถ้าไม่เผื่อแรงไว้คงไม่นาน
ต้องล้มลุกคลุกดินจนสิ้นลม
หกคะล้มเจ็บแข้งขาน่าสงสาร
จงพักกายให้ฟื้นพอชื่นบาน
ค่อยคิดอ่านต่อไปทำให้ดี
มีพลังกายใจเตรียมให้พร้อม
ปัญหาย่อมผ่านได้ในทุกที่
สติมั่นสร้างปัญญาหาวิธี
ทำชีวีให้มีสุขทุกทุกวัน
หน้าส่วนตัว
1207
