11 มกราคม 2553 21:35 น.
ประทาน
ใครใครก็ ประณาม คิดหยามเหยียด
ใครใครเกลียด โมรา ที่ฆ่าผัว
ว่าใจดำ สำคัญเขลา หลงเมามัว
คิดร่วมหัว โจรป่า ฆ่าผัวตาย
หากจะคิด ตริ-ตรอง อย่างถ่องแท้
ใครกันแน่ บิดเบือน เลือนความหมาย
ควรจะมอง อย่างเป็นธรรม ประจำกาย
เรื่องทั้งหลาย ใครละเมิด เกิดเพราะใคร
หนึ่ง..ต้องโทษ ฤาษี อวดมีฤทธิ์
เนรมิต มิ่งโมรา มอบมาให้
เสกมนต์ลง พะอพ หลบข้างใน
แล้วสั่งไว้ อย่าละเมิด เปิดกลางทาง
สอง..ต้องโทษ ผู้ศิษย์ คิดอยากรู้
จึงละเมิด คำครู ผู้สรรสร้าง
จึงบังเกิด ผลกรรม ซ่อนอำพราง
เกิดชิงนาง กลางไพร ในฉับพลัน
จันฑโครพ อ่อนเพลีย เกิดเสียท่า
มิ่งโมรา สะอื้น ยื่นพระขันธ์
โจรใจชั่ว เรี่ยวแรง แกร่งกว่ากัน
ศาตรานั้น หลุดไป ในมือมาร
หากท่านมี ธรรมมะ ประจำจิต
คงพินิจ ตามเรื่องราว ที่เล่าขาน
ใครถูกผิด สังเกตุ ตามเหตุการณ์
โปรดสงสาร โมรา อย่าเกลียดชัง...
6 มกราคม 2553 13:00 น.
ประทาน
มีมิตรอยู่ เคียงข้าง ต่างถนอม
รู้จักออม น้ำใจ ให้ฉ่ำหวาน
มิตรภาพ ซาบซึ้ง ตรึงดวงมาน
ระวังการ พูดจา อย่าย่ำยี.............พิชามนชุ์ ชลบุรี
ไม่รู้ใจ เพียงแต่ แค่รู้จัก
สำคัญนัก วาจา พาหมองศรี
ควรพูดถึง เรื่องใคร ในแง่ดี
มิตรมากมี รักเรา และเข้าใจ.........เบญจมาศ ชลบุรี
เพราะบางคำ ความหมาย มีหลายแง่
จะเย้าแหย่ ควรตรอง ให้ผ่องใส
หากรักยาว จงบั่น สิ่งอันใด
จะทำให้ มิตรร้าง อย่างระอา.............ปันยาระวี จันท์บุรี
เหตุด้วยมิตร คิดด้วย และช่วยแก้
จึงเปรียบเป็น มิตรแท้ แน่เชียวหนา
ฉะนั้นต้อง ระวัง คำพูดจา
อย่าให้เขา กังขา คาอารมณ์................ภูผา สารภี จันท์บุรี
จงถนอม ถ้อยที มีต่อมิตร
พร้อมช่วยคิด ดีงาม ตามเหมาะสม
อย่ากล่าวว่า จนมิตร คิดตรอมตรม
และชื่นชม มิตรแท้ ให้แก่กัน.............สุธาทิพย์ บางคอแหลม กทม.
ช่อไมตรี เบ่งบาน กลางลานจิต
ปิยะมิตร มากมาย ไม่แปรผัน
อานิสงน์ แห่งคำ ที่จำนรรจ์
ล้วนเสกสรร พจนีย์ ที่เหมาะควร..........ประทาน สมุทรปราการ
(เราได้ร่วมกันเขียนโสมาชิก 6 คนๆละ 1 บทครับ)
25 ธันวาคม 2552 18:47 น.
ประทาน
พ่อ..ฉันเป็น คนดี สู้ชีวิต
พ่อ..ตั้งจิต มุ่งมั่น มิหวั่นไหว
พ่อ..ไม่กลัว อุปสรรค จากสิ่งใด
พ่อ..หวั่นใจ ว่าลูกจัก ไม่รักดี
แม่..ฝ่าฟัน ปัญหา เคียงบ่าพ่อ
แม่..ร่วมก่อ ทอถัก เต็มศักดิ์ศรี
แม่..ทุ่มเท ชีวิต ตามสิทธิ์มี
แม่..เป็นศรี แห่งเรือน เหมือนวิมาน
พ่อ..ปิติ ยินดี มีลูกรัก
พ่อ..ปกปัก ผองภัย มิให้ผ่าน
พ่อ..หวังเพียง ให้ลูก สุขสำราญ
พ่อ..หวังกาล ภายหน้า คว้าโชคชัย
แม่..ก็แสน ดีใจ ดั่งได้แก้ว
แม่..ถึงแล้ว กับวัน แม่ฝันใฝ่
แม่..อุ้มท้อง เก้าเดือน เหมือนขาดใจ
แม่..จึงได้ คิดห่วง ดั่งดวงตา
ลูก..สำนึก บุญคุณ ที่กูลเกื้อ
ลูก..จะเชื่อ คำสอน ที่วอนว่า
ลูก..ขอนำ คำสั่ง ตั้งสัจจา
ลูก..สัญญา มุ่งมั่น กตัญญู..
18 ธันวาคม 2552 09:56 น.
ประทาน
จาก-ทั้งทั้ง..ที่ใจ..ไม่อยาก-จาก
แสน-ลำบาก..ยิ่งนัก..รักเหลือ-แสน
แฟน-คนไหน..ไม่ภักดิ์..เท่ารัก-แฟน
คน-นี้แน่น..ล้ำกว่า..ค่าของ-คน
รัก-เธอจน..ใจฉัน..หวั่นใน-รัก
หม่น-ใจนัก..รักคลาย..ใจหมอง-หม่น
จน-ต้องจาก..คนงาม..เพราะความ-จน
ลา-กมล..นิรันดร์..ฉันขอ-ลา
เศร้า-ใจนัก..รักฉัน..มันแสน-เศร้า
ค่า-รักเรา--ไยมอง..ของไร้-ค่า
มา-เปรียบเทียบ..ด้อยเด่น..ความเป็น-มา
ใย-เสน่หา....ไม่เหลือ..ความเยื่อ-ใย
รัก-เอยรัก..รักไหน..เท่าใจ-รัก
ใหญ่-ยิ่งนัก..เกินกว่า..ค่ายิ่ง-ใหญ่
ใจ-ฉันมอบ..ตอบเธอ..ปรนเปรอ-ใจ
เลอ-เลิศใด..เท่ารัก..พักตร์เลิศ-เลอ
เมื่อ-ยามจาก..ใจคนึง..ถึงทุก-เมื่อ
เอ่อ-ล้นเหลือ..เมื่อช้ำ..น้ำตา-เอ่อ
เธอ-อยู่ไกล..ใจผวา..พร่ำหา-เธอ
ไร-เล่าเออ..เธอตัด..ขาดหรือ-ไร
16 ธันวาคม 2552 18:16 น.
ประทาน
บ้านอยู่..ท้องนา..ป่าเขา
เรื่องเศร้า..รับรู้..อยู่เสมอ
โรคภัย..ไข้เหมือน..เพื่อนเกลอ
สัปเหร่อ..และหมอ..พอกัน
หมู่บ้าน..ฉันไร้..ไอฝน
เบื้องบน..เมฆา..อย่าฝัน
ไฟป่า..โหมไหม้..รายวัน
ทางนั้น..ไร้หิน..ดินทราย
มากมาย..หน่ายเบื่อ..เหลือที่
คราบดี..ใจชั่ว..เหลือหลาย
ราชการ..ผิดหลาก..มากมาย
สั่งย้าย..ไม่อยู่..หมู่เรา
ป่าไม้..ได้ผล..ต้นใหญ่
ปลูกไว้..ต้นเขื่อง..เรื่องเศร้า
สูงหนึ่ง..ครึ่งข้อ..ก็เอา
ดุจเผา..ทรัพย์ค่า..อนันต์
มีนัก..พัฒนา..มาอยู่
เชิดชู..โครงการ..สานฝัน
เราต่าง..ร่วมด้วย..ช่วยกัน
พ้นวัน..แชเชือน..เหมือนเดิม
ปีหน้า..ฟ้าใหม่..ได้งบ
คงจบ..เรื่องงาน..การเสริม
จัดคน..ของรัฐ..จัดเติม
หวังเพิ่ม..เร่งรัด..พัฒนา
คนแล้ว..คนเล่า..เฝ้าฝัน
เลือกสรรค์..คนดี..มีค่า
เมื่อได้..ตัวเขา..เข้ามา
อนิจจา..โกงกิน..สิ้นไพร
ฉันอยู่..ทุ่งนา..ป่ากว้าง
อยู่อย่าง..ทุกข์ทน..หม่นไหม้
สุดแท้..แต่กรรม..นำไป
ฉันไม่..ขัดขวาง..ทางปืน
หน้าส่วนตัว
2453
