23 สิงหาคม 2549 01:18 น.
ปราณรดี
เสี้ยวจันทร์เจือใจจางแสง
อ่อนแรงโรยราฟ้าฝัน
ร่ำลาหน้าที่ผูกพัน
รับแจ่มตะวันผันมา
งามเสี้ยวเกี่ยวใจใฝ่คิด
ราวยิ้มจุมพิตล้ำค่า
ประทับซ่านซึ้งตรึงตรา
วาดฟ้าเดียวดายอาวรณ์
ตื่นฝันจันทร์ลาหน้าที่
ราตรีล่วงลุอนุสรณ์
วาดฝันวาดฟ้าครานอน
จากจรตื่นตาคราอรุณ
เสี้ยวจันทร์เจือใจในฝัน
เสี้ยวคืนผ่านผันอบอุ่น
เสี้ยวฝันเปี่ยมฝันละมุน
เสี้ยวใจแค่คุณเคียงกาย
ผละแล้วแววตาคราเช้า
หมอนหนุนคลอเคล้าความหมาย
อำลาอาวรณ์คืนคลาย
คุณหายไปพร้อมเสี้ยวจันทร์.
20 สิงหาคม 2549 16:15 น.
ปราณรดี
แทบเท้าที่แทบย่ำทุกก้าวย่าง
หญ้าริมทางทอดกายคล้ายสิ้นหวัง
อยากกอดขาเคลียเคล้าเขาก็ชัง
ทุกทุกครั้งช่างโชคร้ายพบพ่ายแพ้
เป็นหญ้าริมทางเท้าเหงายิ่งนัก
คอยความรักที่ไร้ใครแยแส
ไม่มีสักคนเดียวคิดเหลียวแล
จะท้อแท้แค่ไหนใจจำทน
เหมือนวิถีที่ชะตามากำหนด
ไม่งามงดสะดุดใจใครสักหน
ขึ้นรกเรื้อเพื่อประดับความอับจน
มีแต่คนคิดตัดรอนถอนทำลาย
หญ้าริมทางห่างไกลดาวใสพร่าง
ที่คนต่างไขว่คว้าหาความหมาย
ฟ้ากับดินขีดช่องว่างห่างมากมาย
คนดูดายหญ้าแทบเท้าเฝ้าคว้าดาว.
17 สิงหาคม 2549 21:53 น.
ปราณรดี
เธอคือผู้ไร้ชีวิต
ไร้โลหิตไหลเวียนหมุน
ไร้สิทธิ์ - เสรีที่เจือจุน
ไร้บาป - บุญ ไร้จิตวิญญาณ
เธอคือภาพฝัน
ประดับแพรวพรรณอันอ่อนหวาน
ไร้ถ้อยคำ ไร้ตำนาน
ผลัดผ่านเครื่องทรง ... แค่ครั้งคราว
ผ่านภาพกระจกใส
มายาหลงใหล แห่งหญิงสาว
เชื้อเชิญ พิศเพลินผ้าพราว
กวักเรียกเรื่องราวราตรี
เธอคือผู้ไร้ชีวิต
ไร้ซึ่งสิ่งผิด แต่เปี่ยมศักดิ์ศรี
แห่งคนมอบให้ในวันดีดี
คือภาพแบบแห่งสตรี ... พริ้มเพรา.
15 สิงหาคม 2549 23:04 น.
ปราณรดี
หอมร่ำคำหนึ่งซึ้งกำซาบ
สูดกลิ่นกรุ่นอาบนึกภาพฝัน
ราวนวลชวนชื่นคืนนวลจันทร์
รำพันเพลิดเพลินพรมราตรี
ลูกจันกลมกลึงคำนึงคิด
กลมเกลี้ยงนิมิตราวแขศรี
เพ็ญภาคย์พูนเพิ่มพราวเปรมปรีดิ์
รื่นรมย์ฤดีดื่มด่ำนัก
หอมร่ำคำหนึ่งซึ้งกำซาบ
ลิ้มชิมราวอาบภาพทอถัก
เสี้ยวจันทร์สรรค์ฟ้าสอยมาทัก
ชื่นรักชื่นใจในลูกจัน.
13 สิงหาคม 2549 21:38 น.
ปราณรดี
วงจรเวลาลับแล้ว
วับแววแสงทองทับหล้า
ทิ้งรอยรุ้งเรืองวาวตา
สะท้อนอ่อนล้าลาใจ
เคยรุ่งริเริ่มสร้างสรรค์
สง่าบนฟ้าฝันสดใส
เหนือหัว เหนือฟ้า เหนือใคร
คล้อยดวงดับได้ตามกาล
วงจรเวลาลับแล้ว
ดวงแก้วสิ้นพลังสืบสาน
ชีวิตผ่อนพักพบพาน
พรากจรหมดลานเรี่ยวแรง
ยอมรับเท่าที่มีใจรับ
พร้อมปรับเปลี่ยนผันปันแบ่ง
พบพรากจากจรเปลี่ยนแปลง
ขันแข่งกอบโกย ... ก็เท่านั้น
วงจรเวลาล่วงเลย
เปิดเผยความจริงยิ่งฝัน
นิ่งมองทองจางจากวัน
แปรผันเท่าที่เป็นไป.
หน้าส่วนตัว
2151
