เก็บรัก

ปลายอนันตกาล

รักเอยลอยล่มแล้ว........หรือไร
รักเอ่ยเผยอันใด.........จึ่งช้ำ
ดั่งฟ้าพรากผลักไส.......คำสาป ส่งนา
เสียงเงียบเสียงเสียดกล้ำ...อกกล้ำกลืนสลายฯ

แผ่วแผ่วเพียงแผ่วพลิ้ว....ลมริน
คำเอ่ยวจีบ่ยิน............หยอกเย้า
รอยอดีตฝากอาจินต์.......ฝังลึก
รอยลึกลึกรักเร้า..........รุกเร้าอกถวิลฯ

เรี่ยวแรงดังเสื่อมสิ้น.......สูญสลาย
เมื่อรักมอดมลาย..........หมดแล้ว
เมื่อสายสวาทกลาย........ไกลห่าง
รักมั่นคงคลาดแคล้ว......คลาดคล้อยบ่คืนสนองฯ

สิ้นแล้วสิ้นภพนี้...........จึงพลบ
จำเจ็บสักหมื่นภพ.........สุดกล้ำ
แม้นพักตร์บ่เบือนสบ......ตาต่อ  
ตามตัดรักรอยช้ำ.........ชอกช้ำเชือนชาฯ

จิตเอยราวมอดไหม้.......เพียงธุลี
เพียงเศษอณูวจี..........กลับช้ำ
ดั่งกรรมสาปชีวี..........สนองบาป แลนา
เคยชื่นกลับกลืนกล้ำ......กลับกล้ำกลืนบ่หายฯ

รอยปราณจักฝากให้......แผ่นดิน
พลิ้วแว่วยามบ่ยิน........โลกหล้า
ตัดภพตัดชาติผิน........ผายผ่าน
ตัดรักหากเคยถ้า........หากถ้ามล้างหายฯ