11 สิงหาคม 2545 21:51 น.
ปาน
ถ้าเป็นนก ฉันคง บินทั่วฟ้า
ถ้าเป็นปลา ฉันคงว่าย ในน้ำใส
ถ้าเป็นกวาง ฉันคงวิ่ง ให้สุขใจ
ถ้าเป็นไก่ ฉันจะขัน ไปตามลม
เป็นดอกไม้ จะส่งกลิ่น หอมชื่นใจ
เป็นใบไม้ จะสั่นไหว ให้สุขสม
เป็นอาทิตย์ เป็นพระจันทร์ เป็นสายลม
แต่ความจริง ฉันคือคน ที่รักเธอ...
8 สิงหาคม 2545 19:55 น.
ปาน
ท้องทะเล ดูเหว่ว้า น่าสงสาร
ลมพัดผ่าน ต้นไม้ ให้สั่นไหว
นกตัวน้อย บินเล่นลม แสนสุขใจ
แต่ทำไม น้ำทะเล ไม่เปรมปรี
คงเหมือนฉัน ในตอนนี้ ไม่มีใคร
รอบๆกาย คนมากมาย น่าสดศรี
แต่ทำไม ใจรู้สึก ไม่ค่อยดี
แค่วันนี้ เธอจากไป ไกลสายตา
วอนได้ไหม ขอลม ช่วยพาพัด
ทะเลซัด หัวใจ ให้มาหา
ขอเธอนั้น ที่ไปไกล รีบกลับมา
ฉันจะรอ ตรงขอบฟ้า ขอบทะเล...
6 สิงหาคม 2545 23:54 น.
ปาน
หน้าต่าง บานหนึ่ง ที่บ้านนั้น
เคยมีฉัน มองออกมา เพื่อเจอเขา
เปิดหน้าต่าง ม่านพลิ้ว ลมเบาเบา
ทุกทุกเช้า จะมีเธอ เดินผ่านมา
มารอเธอ อยู่ตตรงนี้ ทุกทุกวัน
เธอส่งยิ้ม ทำให้ฉัน นั้นฝันหา
เพียงแค่มอง แค่พบ แค่สบตา
แล้วเวลา ก้อเลยผ่าน เนิ่นนานไป
ในตอนนี้ ไม่มี เธอของฉัน
จนวันนี้ หน้าต่างนั้น ถูกปิดไว้
เหมือนความรัก ไม่มีเธอ จึงปิดตาย
แต่หวังไว้ คงได้พบ เธออีกครา...
6 สิงหาคม 2545 23:44 น.
ปาน
ก้อไหนบอก ว่ารักกัน
ก้อไหนว่าสำคัญ มีความหมาย
ก้อไหนว่าห่วง มิรู้คลาย
ก้อแล้วทำไม ไม่ห่วงใยกันเลย
ก้อทำเป็นดี เป็นเชื่อใจ
ก้อทำให้ห่วงใย ให้เปิดเผย
ก้อทำให้ รู้สึกดี เหมือนเหมือนเคย
ก้อทำให้ ไม่นึกเลย ว่าเปลี่ยนไป
ก้อทำไม ไม่พูดมา
ก้อทำไม จะลา แล้วเงียบไว้
ก้อไม่รัก จะทน ไปทำไม
ก้อตัวฉัน ไม่เข้าใจ เธอจริงจริง...
6 สิงหาคม 2545 23:18 น.
ปาน
ในเวลา 1 วัน เรามีเวลาจะแสดงว่ารัก ได้ไม่รู้กี่ครั้ง
ในเวลา 1 ชั่วโมง เรามีเวลาจะให้สัญญานว่ารัก ได้ไม่รู้กี่ครั้ง
ในเวลา 1 นาที เรามีเวลาจะพูดคำว่ารัก ได้ไม่รู้กี่คำ
แต่ทำไม...เราไม่แสดง ไม่ส่งสัญญาน ไม่พูดคำว่ารัก
ทำไมเราถึงใช้เวลาแค่เพียง 1 วินาที เพียงแค่จะมอง และฝัน
แต่ทำไม เราถึงใช้เวลาทั้งชีวิต...เพื่อห่วงเขา คิดถึงเขา
แม้ว่าตลอดชีวิต..เขาจะไม่เคยรับรู้เลยว่ารัก..สักวินาที
หน้าส่วนตัว
729
