3 กรกฎาคม 2551 21:34 น.
ปาย เลนส์ตา
เจ็บและช้ำเมื่อเห็นเธออยู่กับใคร
เจ็บหัวใจเมื่อเห็นเธอเดินกับเขา
เจ็บและช้ำไม่มีใครเดินกับเรา
เจ็บและเศร้ากินข้าวเคล้าน้ำตา
3 กรกฎาคม 2551 21:28 น.
ปาย เลนส์ตา
ถึงตัวจะอยู่ไกล แต่หัวใจต้องใกล้กัน
มีเธอและมีฉัน เรามีกันตลอดไป
วันนี้พี่อยู่ป่า แล้วแก้วตาพี่อยู่ไหน
อ่อนกายและหวั่นใจ กลัวเจ้าไปผิดสัญญา
กายพี่อยู่ที่พื้น น้ำตากลืนแหงนมองฟ้า
ฝากลมบอกขวัญตา ให้รู้ว่าข้าห่วงใย
3 กรกฎาคม 2551 09:51 น.
ปาย เลนส์ตา
ฤดูร้อนทำให้คนอ่อนใจ
ฤดูฝนคนเป็นไข้กันทั่วหน้า
ฤดูหนาวอยากนอนตลอดเวลา
ฤดูรักตามหายังไม่เจอ
3 กรกฎาคม 2551 09:47 น.
ปาย เลนส์ตา
อีกกี่น้ำมันจะหมดโลก
อีกกี่ปีจะมีโชคกับเขาบ้าง
อีกกี่ปีจะมีคนเดินร่วมทาง
อีกกี่ปีความอ้างว้างจะหมดไป
17 สิงหาคม 2550 11:13 น.
ปาย เลนส์ตา
ถึงจุดตํ่าในชีวิตที่คิดพลั้ง
ไม่ระวังปล่อยตัวจนเลยเถิด
ทุกปัญหามากมีจึงบังเกิด
จึงต้องเปิดคัมภีร์ขึ้นประจาน
ถูกหรือผิดค่อยว่ากันทีหลังแดก
ให้มันแตกดังสนั่นจนกล่าวขาน
ว่ากูนี้ชั่วช้าโทษสามาน
สุดจะทานอดทนจนหมางใจ
หน้าส่วนตัว
1006
