15 กันยายน 2547 06:38 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
หมู่บ้านเฮามีผู้เฒ่าเจ้าก็แก่
คอยเหลียวแลมือร่างร่วมสร้างสรรค์
ร้อยประดิษฐ์คิดลายหลายร้อยพัน
คืนและวันฝันข้างกลางพงไพร
ทำจากมือสองมือคือเท่านั้น
รวมความฝันคิดหาลายผ้าไหม
มาจวบจนค้นหลายได้สไบ
จากน้ำใจถักทอต่อนานา
ร่วมรวมแรงหลายหลากจากต่างแคว้น
จากต่างแดนแสนดวงคอยห่วงหา
วันและคืนแปรผันวันเวลา
ช่วยรักษาน้ำใจ
ดังบทเพลงชีวิตที่คิดไกล
จากน้ำใจบรรเลงเพลงขับขาน
คำน้ำเสียงพรอดพร่ำเป็นตำนาน
คอยเบ่งบานพร่างพรูให้ผู้ฟัง
๑๔/๐๙/๒๕๔๗ ๑๐:๒๔:๒๑ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
14 กันยายน 2547 11:11 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ดุจดวงดาวพร่ำพรอดอ้อมกอดฟ้า
ทอแสงมาทักทายให้คลายเหงา
ที่กร่อนกินตักตวงดวงใจเรา
คอยบรรเทาเอาแรงช่วยแบ่งปัน
คอยจับมือมองเดือนที่เลือนร้าง
ออกเดินทางไถ่ถามตามความฝัน
นำพารักดั้นด้นค้นหากัน
คืนและวันเจ็บจำและน้ำตา
เคยเคียงข้างสร้างฝันเพื่อวันใหม่
คืนย้อนใจสู่ห้วงความห่วงหา
หวังคอยกลบลบรอยคอยเยียวยา
คอยรักษาหัวใจให้กลับคืน
๑๔/๐๙/๒๕๔๗ ๑๐:๓๔:๒๖ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
12 กันยายน 2547 06:45 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
แสงสีทองรองเรืองเหลืองอร่าม
ทั่วเขตคามยามจรดสีสดใส
ขอบนภารางรางอันกว้างไกล
ผ่องอำไพเมื่อตื่นจากคืนเพ็ญ
รับอรุณอุ่นไออำไพผ่อง
เพียงจับจ้องมองฟ้าที่ตาเห็น
เพียงเท่านั้นอาจทำใจให้เยือกเย็น
ดังเคยเป็นเคยพบประสบมี
อาทิตย์รอนอ่อนแสงเพราะแรงฝัน
รอรับวันงดงามตามวิถี
ค่อยเคลือนย้ายเพิ่มแสงแรงทวี
แรงดีกรีสาดสู่พสุธา
10 กันยายน 2547 07:05 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
อันบทกลอนเรียบเรียงเสียงสูงต่ำ
เจาะจงคำทำนองให้คล้องเสียง
ให้ความดีและเฉียบควรเรียบเรียง
มีสำเนียงไพเราะเหมาะท่วงที
วรรคสดับบอกให้ใช้คำเต้น
ควรจะเป็นเสียงสูงประเสริฐศรี
เสียงสามัญไม่เหมาะเพราะไม่ดี
จะพาทีเสียเสียงเรียงกังวาน
ส่วนวรรครับจับนำคำสุดท้าย
ลงลวดลายนิยมชมเสียงหวาน
หากเป็นได้จัตวาอย่าช้านาน
จะกังวานแว่วหูดูเพราะพลัน
อันวรรครองโหมโรงโคลงท้ายวรรค
ดังประจักษ์ตำราครานับขวัญ
จะให้ดีก้อคงลงสามัญ
อย่าดึงดันเล่นลายอย่าอายเอียง
บทสุดท้ายวรรคสี่มีให้เห็น
ควรจะเป็นเช่นวรรคสามยามลงเสียง
ดึงให้ต่ำเอาไว้ให้ใกล้เคียง
ค่อยเรียบเรียงค่อยคิดปรระดิษฐ์ประดา
๑๐/๐๙/๒๕๔๗ ๐๖:๔๒:๑๒ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
6 กันยายน 2547 06:32 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ไร้หนทางเยาะเยียบเงียบสงัด
อาศัยวัดนอนศาลาห่มผ้าผี
ข้าวก้นบาตรกวาดเอาเท่าที่มี
ท่านผู้ดีมีน้ำใจให้เป็นทาน
เสียงเศษตังค์ดังกระทบพบความจริง
มือระวิงวิ่งพนมก้มประสาน
ขอขอบคุณคนดีที่แผ่วผ่าน
ยังพบพานเอื้อเฟื้อเพื่อพบพา
ชีวิตนี้ทุกระทมขมขื่นเข็ญ
เช้าจดเย็นตะวันดับลับห่วงหา
สิ้นหนทางมืดมิดปิดดวงตา
วันเวลาทนโศกโลกความจริง
๐๖/๐๙/๒๕๔๗ ๐๖:๐๘:๒๑ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
Lovers
0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
หน้าส่วนตัว
1493
