4 พฤศจิกายน 2547 14:59 น.

ขอมอบใจให้กับไทยโพเอ็ม

)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((


  ขอมอบใจให้กับไทยโพเอ็ม....?

รักผูกพันมั่นตรงคงเยื่อใย
เก็บเรื่องราวมอบให้ดั่งใจฝัน
ไทยโพเอ็มเต็มเติมรอยเป็นร้อยพัน
ที่สุขสันต์ลื่นรมย์ชมกวี                                 ผลิใบสู่วัยกล้า  13 กรกฎาคม 2547

เจอะเจอหน้าค่าตามาหลายหลาก
บริจาคจรดวางต่างวิถี
กลอนรักหวานปานน้ำผึ้งมาแผ่ตี
กานท์โศกีกลั่นกรองนองน้ำตา                     ชัยชนะ  14 กรกฎาคม 2547
 
เป็นนักฝันดายเดียวเปลี่ยวใจนัก
ไร้ใครรักไร้ใครปองคอยห่วงหา
ไม่มีเลยไม่มีแล้วเจ้าควงตา
ด้วยเหว่ว้าเสียใจไยเช่นนี้                           พุดพัดชา  14 กรกฎาคม 2547

จะมั่นคงจงรักฟูมฟักให้
ออกจากใจจงฝากมิพรากหนี
คอยคิดถึงคุณค่าทุกนาที
ทั้งท่วงทีทำนองประคองมา                           ผลิใบสู่วัยกล้า  

ราตรีที่มืดมิดจิตดวงนี้ 
ยังคำนึงถึงคนดีเฝ้าห่วงหา 
ไทยโพเอ็มบ้านนี้ซึ้งตรึงอุรา  
ตลอดมาตลอดไปไม่เคยลืม                          พี่ดอกแก้ว  15 กรกฎาคม 2547

แม้หลับใหลในฝันนั้นยังเฝ้า 
มีรูปเงาทุกทุกคนที่ฉันปลื้ม 
เต็มห้วงฝันนั้นไซร้ไม่เคยลืม 
ยังดูดดื่มในจิตคิดผูกพัน                              พี่ดอกแก้ว  15 กรกฎาคม 2547

ในหนึ่งวันนั้นหรือคือความรัก 
พร้อมประจักษ์ดวงใจให้สุขสันต์ 
ตลอดเวลาที่ผ่านแม้นานวัน 
ไทยโพเอ็ม...ยอดขวัญฉันรักเธอ.                 พี่ดอกแก้ว  15 กรกฎาคม 2547

คือการตามหาความฝันใฝ่
คือการเอาหัวใจมาเสนอ
กรองคำหวานมาเรียงร้อย..มอบให้เธอ
ไมตรีมั่นเสมอ.....แด่ทุกคน                          นางสาวใบไม้  16 กรกฎาคม 2547

คือการเรียงอักษรรักอักษรา
เป็นภาษาสวยงามความทุกหน
มอบนี้เป็นสื่อมั่นขวัญยินยล
แด่ทุกคนชาวกลอนไทยใจผูกพัน	    ผู้หญิงไร้เงา   3  สิงหาคม 2547

เอาความจริงจากใจเผยให้เห็น
ให้เกิดเป็นภาพงามปลูกความฝัน
ทั้งความคิดและอารมณ์ผสมกัน
เติมสีสันวรรณศิลป์ทั่วถิ่นไทย                       เวทย์     29   สิงหาคม  2547

สื่อภาษาด้วยบทกลอนสุนทรเสนาะ
ให้ไพเราะงดงามดังขานไข
สื่อด้วยถ้อยร้อยคำนำจากใจ
แสนพิไลพิลาสล้ำน้ำคำกลอน                         ขลุ่ยหลิบ   30  สิงหาคม  2547

หากหัดเขียนแม้เพี้ยนพากเพียรเถิด
กานท์จะเลิศก็จากใจในสมร
ใช่แข่งขันเอาชัยให้สังวร
คำครูสอนดุจย้ำจงร่ำเรียน                        อัลมิตรา  23 กันยายน 2547

เขียนไปเถิดเขียนไป..เมื่อใจรัก
เขียนบ่อยนักก็จักได้ฝึกเขียน
เกิดความชำนาญขึ้นจากความเพียร
เหมือนดั่งเทียนเผาไหม้เป็นเปลวไฟ

ยิ่งร้อนยิ่งแรงยิ่งสว่าง
แสงกระจ่างนวลใยจนเผาไหม้
มีดจะคมก็เพราะลับอยู่ร่ำไป
อยากจะได้   เขียนดี  ต้องฝึกปรือ                    ภูตะวัน  26  กันยายน  2547 

บ้านกลอนไทยกลอนรักรู้จักหว่าน
จะกลอนหวานกลอนทุกข์สนุกหรือ
ตำรากลอนกระฉ่อนร้อนเลื่องลือ
เหล่านี้คือกลอนไทยไว้แบ่งปัน                        ผลิใบสู่วัยกล้า  25 ตุลาคม 2547

ดั่งบ้านเก่า    อบอุ่น  หลังที่สอง
ที่เกี่ยวคล้อง  นักกลอน ผู้ช่างฝัน
รวมกันเป็น   จุดนัดพบ นักประพันธ์
ร้อยความฝัน รวมกัน  พันจินตนาการ             พันดาว  14 กรกฎาคม 2547

ทักทอความฝันผ่านบ้านหลังที่สอง             
ดั่งพี่น้องร่วมเกี๊ยวเกี่ยวประสาน                                       
ช่วยชี้แนะแตะติงอิงผลงาน
ประสบการณ์ความฝันผ่านบ้านกลอน               สาวดำ รำพัน  27 ตุลาคม 2547

หลายถ้อยพจน์รจนามาเรียงร้อย
ลูกกลอนไทยเกี่ยวก้อยวรรณษร
ยืนด้วยใจ ใฝ่ด้วยรัก เอื้ออาทร
สานอักษร สืบศิลป์ สิ้นตราบนาน                     เสือยิ้มมุมปาก   31 ตุลาคม 2547

				
3 พฤศจิกายน 2547 06:48 น.

คำสัญญา

)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

คำสัญญา

คำสองคนบ่นพร่ำลำนำรัก
ก่อนประจักษ์จากไกลใจห่วงหา
ก่อนวันจากฝากใจให้สัญญา
จะกลับมามั่นหมายเมื่อสมปอง

ถึงฟ้าผ่านน่านน้ำข้ามทะเล
มิหักเหสับสนให้หม่นหมอง
จะจดจำนำพามาครอบครอง
ก่อนละอองอุ่นไอใกล้โบกบิน

ดังรอยทางร้างลามาประสาน
พบวิมารมาโนชญ์ท่ามโขดหิน
มาทอฝันทยอยคอยรดริน
ตราบจนสิ้นชรามาร่วงโรย

๓๑/๑๐/๒๕๔๗ ๑๐:๑๗:๑๖ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า


				
2 พฤศจิกายน 2547 07:23 น.

จันทร์ทรงกลด

)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

จันทร์ทรงกลด

จันทร์ทรงกลดขดกลมสยมภู
ยิ่งยามอยู่ย่ำค่ำเป็นลำแสง
เปล่งทวีสีทองส่องทแยง
สลับแดงดวงดาวพราวนภา

จากฟากฟ้าผ่านเขาลงเงาน้ำ
สะท้อนตามแตกเกลียวต้องเหลียวหา
ยิ่งระยิบใกล้ยามดูงามตา
พสุธาทัดทานลานนที

ผืนนภาภูวดลทุกหนแห่ง
ประพันธ์แสงเหลืองอร่ามงามวิถี
เพ่งพินิจน้ำงามยามราตรี
กลั่นกวีกล่อมเกลากลางคืนเพ็ญ

จันทร์ทรงกลดจรดจรัสแสง
ส่องทแยงยั่งยืนยังอยู่เห็น
สิบห้าค่ำรัศมีทวีเด่น
ยังเยือกเย็นเยื้องกรายรายพร่างพราว

ยามราตรีปรีดิ์เปรมเกษมจันทร์
ดังรังสรรค์สร้างสมล่อลมหนาว
ในอ้อมกอดสอดสานบนลานดาว
จงพร่างพราวเป็นกิจนิจนิรันดร์

๐๑/๑๑/๒๕๔๗ ๑๕:๒๓:๕๙ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า


				
1 พฤศจิกายน 2547 06:26 น.

อรุณฉาย

)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((


อรุณฉาย

อ่อนไออุ่นอรุณฉายทักทายฟ้า
พสุธาธรณินทร์ไม่สิ้นแสง
ส่องผ่านเขาเงาผามาทแยง
ปลุกเรี่ยวแรงรับขวัญตอนจันทร์ลา             ผลิใบ

ปลุกชีวิตตื่นขึ้น..ยืนรับเช้า
แดดส่องเงา..อุ่นกระไอใต้แสงผา
อาทิตย์ยิ้ม..เย้ย..เยาะ..เจ้าจันทรา
ต่อจากนี้..ตัวข้า..ร่ายแล่นรอน                      เสือยิ้มมุมปาก

แสงสีทองยามเช้าก้าววันใหม่
ละอองใจแจ่มจ้าพาเกสร
สะบัดปลิวพริ้วลู่หมู่ภมร
ช่างงามงอนเงื้อนงำต้องจำยอม                 ผลิใบ

ลู่ลมแกว่งไกวกวัดสะบัดพริ้ว
ยอดหญ้าปลิวแปร่งปรัดตามหัตถอม
หัตถ์ผืนฟ้า..ผืนดิน..ถิ่นราญรอม
อรุณอม..โณทัย..ในวิภา                                เสือยิ้มมุมปาก

แสงสว่างวางทาบดังภาพฝัน
ดังตะวันกรุ่นรับขยับหา
ลัดเลาะด่านผ่านผามาทาบทา
เด่นประภาพร่างพราวอันยาวไกล               ผลิใบ

ช่างงามเลิศเพริศพริ้งภวังค์ภาพ
ดังต้องสาบมนต์ตรามาหวั่นไหว
ร่วมประพันธ์บทสอนสะท้อนใจ
ยังอุ่นไออนุกูลให้กราดกล้า                        ผลิใบ

๐๑/๑๑/๒๕๔๗ ๐๖:๐๙:๒๖ น.
ผลิใบ + เสือยิ้มมุมปาก


				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
Lovings  )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
Lovings  )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
Lovings  )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึง)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((