19 กันยายน 2547 13:43 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เสียงหัวใจร่ำร้องเมื่อหมองค่า
ผืนนภากว้างใหญ่ไกลสุดสาย
ดาวประดับขอบฟ้าดาราพราย
เปล่งประกายแวววับขึ้นจับใจ
คือเสียงเพรียกจากใจส่งไปถึง
แทนบทเพลงซึ้งๆได้ยินไหม
เป็นลำนำขับขานจากคนไกล
แทนความในมารำพึง..คิดถึงเธอ
ส่องนำทางร้อยรักถักลำแสง
ต่อเรี่ยวแรงหัวใจไว้ยามเผลอ
เฝ้าค้นหาเสียงเพรียกเรียกจากเธอ
หวังเจอะเจอจดจำพรอดพร่ำกัน
แม้อยู่ห่างกันถึงเกือบครึ่งฟ้า
ฝากดาราย้ำเตือนว่าไม่แปรผัน
ฝากสายลมเอื้อนเอ่ยคำรำพัน
ฝากพระจันทร์เป็นใจไปบอกที
เสียงร่ำร้องจากจิตเมื่อคิดถึง
เคยรำพึงรำพันวันสุขขี
เสียงแว่วไหวเรียกหายามราตรี
ดวงฤดีบุญใดได้พบพาน
ยังไม่ลืมความหลังในครั้งก่อน
ยังจำถ้อยสุนทรอันอ่อนหวาน
ยังไม่ลืมยิ้มใสในวันวาน
ยังซาบซ่านจับใจใครคนนี้
อยากได้ยินร่ำเรียงเสียงตอบรับ
ค่อยขานขับจับวางอย่าร้างหนี
คอยร้อยเรียงดวงใจให้คนดี
ถ้อยท่วงทีทำนองประคองกาย
เป็นบทกวีหวานปานน้ำผึ้ง
ร้อยเรียงคำลึกซึ้งดังใจหมาย
เป็นวจีจากขอบฟ้ามาทักทาย
ไม่เคยคลายความห่วงหวงจากดวงใจ
เอื้อนอ้อยอิ่งหยาดหยดรดคำหวาน
ให้ซาบซ่านทั่วกายทักทายขวัญ
ใจเต้นรัวรอคอยรอยคืนวัน
ตราบนิรันดร์ทุกวันฉันรักเธอ
๑๙/๐๙/๒๕๔๗ ๑๓:๑๔:๑๗ น.
ผลิใบ + นางสาวใบไม้
15 กันยายน 2547 06:38 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
หมู่บ้านเฮามีผู้เฒ่าเจ้าก็แก่
คอยเหลียวแลมือร่างร่วมสร้างสรรค์
ร้อยประดิษฐ์คิดลายหลายร้อยพัน
คืนและวันฝันข้างกลางพงไพร
ทำจากมือสองมือคือเท่านั้น
รวมความฝันคิดหาลายผ้าไหม
มาจวบจนค้นหลายได้สไบ
จากน้ำใจถักทอต่อนานา
ร่วมรวมแรงหลายหลากจากต่างแคว้น
จากต่างแดนแสนดวงคอยห่วงหา
วันและคืนแปรผันวันเวลา
ช่วยรักษาน้ำใจ
ดังบทเพลงชีวิตที่คิดไกล
จากน้ำใจบรรเลงเพลงขับขาน
คำน้ำเสียงพรอดพร่ำเป็นตำนาน
คอยเบ่งบานพร่างพรูให้ผู้ฟัง
๑๔/๐๙/๒๕๔๗ ๑๐:๒๔:๒๑ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
14 กันยายน 2547 11:11 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ดุจดวงดาวพร่ำพรอดอ้อมกอดฟ้า
ทอแสงมาทักทายให้คลายเหงา
ที่กร่อนกินตักตวงดวงใจเรา
คอยบรรเทาเอาแรงช่วยแบ่งปัน
คอยจับมือมองเดือนที่เลือนร้าง
ออกเดินทางไถ่ถามตามความฝัน
นำพารักดั้นด้นค้นหากัน
คืนและวันเจ็บจำและน้ำตา
เคยเคียงข้างสร้างฝันเพื่อวันใหม่
คืนย้อนใจสู่ห้วงความห่วงหา
หวังคอยกลบลบรอยคอยเยียวยา
คอยรักษาหัวใจให้กลับคืน
๑๔/๐๙/๒๕๔๗ ๑๐:๓๔:๒๖ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
12 กันยายน 2547 06:45 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
แสงสีทองรองเรืองเหลืองอร่าม
ทั่วเขตคามยามจรดสีสดใส
ขอบนภารางรางอันกว้างไกล
ผ่องอำไพเมื่อตื่นจากคืนเพ็ญ
รับอรุณอุ่นไออำไพผ่อง
เพียงจับจ้องมองฟ้าที่ตาเห็น
เพียงเท่านั้นอาจทำใจให้เยือกเย็น
ดังเคยเป็นเคยพบประสบมี
อาทิตย์รอนอ่อนแสงเพราะแรงฝัน
รอรับวันงดงามตามวิถี
ค่อยเคลือนย้ายเพิ่มแสงแรงทวี
แรงดีกรีสาดสู่พสุธา
10 กันยายน 2547 07:05 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
อันบทกลอนเรียบเรียงเสียงสูงต่ำ
เจาะจงคำทำนองให้คล้องเสียง
ให้ความดีและเฉียบควรเรียบเรียง
มีสำเนียงไพเราะเหมาะท่วงที
วรรคสดับบอกให้ใช้คำเต้น
ควรจะเป็นเสียงสูงประเสริฐศรี
เสียงสามัญไม่เหมาะเพราะไม่ดี
จะพาทีเสียเสียงเรียงกังวาน
ส่วนวรรครับจับนำคำสุดท้าย
ลงลวดลายนิยมชมเสียงหวาน
หากเป็นได้จัตวาอย่าช้านาน
จะกังวานแว่วหูดูเพราะพลัน
อันวรรครองโหมโรงโคลงท้ายวรรค
ดังประจักษ์ตำราครานับขวัญ
จะให้ดีก้อคงลงสามัญ
อย่าดึงดันเล่นลายอย่าอายเอียง
บทสุดท้ายวรรคสี่มีให้เห็น
ควรจะเป็นเช่นวรรคสามยามลงเสียง
ดึงให้ต่ำเอาไว้ให้ใกล้เคียง
ค่อยเรียบเรียงค่อยคิดปรระดิษฐ์ประดา
๑๐/๐๙/๒๕๔๗ ๐๖:๔๒:๑๒ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
Lovers
0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
หน้าส่วนตัว
1382
