27 พฤษภาคม 2551 19:23 น.
				
												
				
								ผู้งมงายในรัก
		
					
				
๏ เวิ้งน้ำไล่น้ำทีละนิด
รุกคืบความคิดสนิทสนม
น้ำซึมรอยทรายแล้วจ่อมจม
ทับรอยอารมณ์ผลึกภวังค์
๏ ชื้นทรายดูดซับรับน้ำสาด
บางครั้งเกรี้ยวกราดกลืนความหวัง
บางคราช้าเฉื่อยดั่งชิงชัง
จากอีกฟ้าถึงอีกฝั่งไม่รั้งรอ
๏ เปลือกหอยเกลื่อนหาดกระจัดกระจาย
ริ้วน้ำซัดสายสำแดงส่อ-
ชีวิตอีกชีวิตน้ำตาคลอ
ไร้ชีวิตสืบต่อลมหายใจ
๏ ผืนทรายโอบซับรับสมดุล
ปลอบแมงกะพรุนด้วยหวั่นไหว
หย่อมขาวแมงกะพรุนสงบใน-
เวิ้งน้ำรุกไล่ผืนทรายชื้น
๏ แมงกะพรุนใหญ่น้อยแนบทรายอุ่น
พะเยิบพะยาบเย็นหยุ่นมิได้ฝืน
ชีวิตอีกชีวิตที่กลับคืน
อยู่กับผืนแผ่นน้ำและแผ่นทราย
๏ ระลอกคลื่นรุกน้ำทีละนิด
ตกผลึกความคิดและความหมาย
ชีวิตต่อชีวิตที่ตกตาย
ไม่มีอะไรเลวร้ายเป็นธรรมดาฯ
..............................................
อาทิตย์ ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๑ 
หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์
				
			 
			
				20 พฤษภาคม 2551 14:40 น.
				
												
				
								ผู้งมงายในรัก
		
					
				
๏ ไม่ทรงแล้วยังทรุด  
เพราะทรามฉุดให้โฉ่ฉาว  
ยืดเยื้อต่อความยาว  
ก็ยิ่งแย่โดยย่ำยี  
๏ บ้านเมืองกลายมัวเมา  
ด้วยคนเขลาเข้าข่มขี่  
รักด่าไม่รักดี  
ก็ยิ่งเดือดปลุกระดม  
๏ เพื่อตนและเพื่อตัว  
ยิ่งเมามัวยิ่งโสมม  
ยิ่งเถื่อนก็ยิ่งถม  
เพราะความถ่อยที่กระทำ  
๏ เพื่อคนเพียงหนึ่งคน  
ยอมจำนนให้ชี้นำ  
ชาติเหยียบเอาเท้าย่ำ  
ย่อมยับย่อยและยับเยิน  
๏ ศรัทธาเสื่อมศรัทธา  
เพราะชั่วช้าที่เชื้อเชิญ  
ขัดขาและขัดเขิน  
สิ้นคุณค่าศรัทธาคน  
๏ เสื่อมโทรมเพราะต่ำทราม  
นิยามตามเฉพาะตน  
เหตุพร้อมจึงมีผล  
เสื่อมเพราะผิดสันดาลพาลฯ  
.........................................