27 พฤษภาคม 2551 19:23 น.
ผู้งมงายในรัก
๏ เวิ้งน้ำไล่น้ำทีละนิด
รุกคืบความคิดสนิทสนม
น้ำซึมรอยทรายแล้วจ่อมจม
ทับรอยอารมณ์ผลึกภวังค์
๏ ชื้นทรายดูดซับรับน้ำสาด
บางครั้งเกรี้ยวกราดกลืนความหวัง
บางคราช้าเฉื่อยดั่งชิงชัง
จากอีกฟ้าถึงอีกฝั่งไม่รั้งรอ
๏ เปลือกหอยเกลื่อนหาดกระจัดกระจาย
ริ้วน้ำซัดสายสำแดงส่อ-
ชีวิตอีกชีวิตน้ำตาคลอ
ไร้ชีวิตสืบต่อลมหายใจ
๏ ผืนทรายโอบซับรับสมดุล
ปลอบแมงกะพรุนด้วยหวั่นไหว
หย่อมขาวแมงกะพรุนสงบใน-
เวิ้งน้ำรุกไล่ผืนทรายชื้น
๏ แมงกะพรุนใหญ่น้อยแนบทรายอุ่น
พะเยิบพะยาบเย็นหยุ่นมิได้ฝืน
ชีวิตอีกชีวิตที่กลับคืน
อยู่กับผืนแผ่นน้ำและแผ่นทราย
๏ ระลอกคลื่นรุกน้ำทีละนิด
ตกผลึกความคิดและความหมาย
ชีวิตต่อชีวิตที่ตกตาย
ไม่มีอะไรเลวร้ายเป็นธรรมดาฯ
..............................................
อาทิตย์ ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๑
หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์
20 พฤษภาคม 2551 14:40 น.
ผู้งมงายในรัก
๏ ไม่ทรงแล้วยังทรุด
เพราะทรามฉุดให้โฉ่ฉาว
ยืดเยื้อต่อความยาว
ก็ยิ่งแย่โดยย่ำยี
๏ บ้านเมืองกลายมัวเมา
ด้วยคนเขลาเข้าข่มขี่
รักด่าไม่รักดี
ก็ยิ่งเดือดปลุกระดม
๏ เพื่อตนและเพื่อตัว
ยิ่งเมามัวยิ่งโสมม
ยิ่งเถื่อนก็ยิ่งถม
เพราะความถ่อยที่กระทำ
๏ เพื่อคนเพียงหนึ่งคน
ยอมจำนนให้ชี้นำ
ชาติเหยียบเอาเท้าย่ำ
ย่อมยับย่อยและยับเยิน
๏ ศรัทธาเสื่อมศรัทธา
เพราะชั่วช้าที่เชื้อเชิญ
ขัดขาและขัดเขิน
สิ้นคุณค่าศรัทธาคน
๏ เสื่อมโทรมเพราะต่ำทราม
นิยามตามเฉพาะตน
เหตุพร้อมจึงมีผล
เสื่อมเพราะผิดสันดาลพาลฯ
.........................................
หน้าส่วนตัว
2205
