หน้าส่วนตัว
ถือกำเนิดเกิดมาวันฟ้ามืด
หัวใจชืดชาชินจนสิ้นหวัง
ผู้สัญจรร่อนเร่ยังเซซัง
ไร้กำลังตั้งจิตก่อนปิดตา
เขียนตำนานสานผสมอารมณ์ศิลป์
ร่ายเพลงพิณรินหลั่งถึงฝั่งฟ้า
ร้อยลำนำคำกลอนก่อนจากลา
เช็ดน้ำตาลาโลกที่โศกตรม
แม้เดียวดายรายทางระหว่างฝัน
ผ่านคืนวันจันทร์ดับถูกทับถม
คลื่นกระหน่ำซ้ำซ้อนเหมือนซ่อนคม
หรือจะล้มก้มรับกับชะตา
ผู้สัญจรร่อนเร่แม้เซซวน
แต่อย่าด่วนชวนเมินจนเกินหน้า
ฝากบทกลอนกล่อมใจใครสักครา
ยามเหว่หว้าถาโถมจะโรมรัน
----------------
1049
