6 พฤษภาคม 2545 19:33 น.
ฝันหวาน
ฉันร้องไห้ตลอดเวลา
แต่ต่อหน้าเธอฉันกลับไม่มีน้ำตาจะไหล
อาจเพราะไม่อยากให้เธอเห็นความอ่อนแอที่มีมากมาย
กลัวว่าเธอจะไม่พอใจ..และวุ่นวายใจกับหยดน้ำตา
ฉันร้องไห้..จนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวัน
ตลอดเวลาที่คบกันแต่เธอคงไม่รู้สึกรู้สา
เธอรู้แค่ว่าเธอทำดีที่สุดแล้วกับสิ่งที่เธอเรียกว่า..รัก..ที่ให้มา
ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ดีไปกว่าการหลั่งน้ำตาเพื่อระบาย
...ความรู้สึกในใจ....
ก็ถามตัวเองเหมือนกันจะทนถืงเมื่อไหร่
กับความหวังที่เธอให้ที่มันก็ไม่ได้มากมายสักแค่ไหน
การกระทำชองเธอฉันเองก็พอรู้...ความจริง..เธอรู้สึกกันยังไง
แต่คำตอบสุดท้ายในใจก็คือรักเธอ..จึงต้องหลอกตัวเองจนวันตาย!
และฝังตัวเองไว้กับรอยน้ำตา.......
6 พฤษภาคม 2545 19:23 น.
ฝันหวาน
ฉันเคยไขว่คว้าแล้ววิ่งไล่ตามความรัก
แต่วันนี้ฉันกลับเหนื่อยนักเมื่อพบมันอยู่ตรงหน้า
กับคนนับร้อยนับพันที่ตามหา..ตลอดมา
กลับกลายเป็นเธอคนตรงหน้า..ที่มองความรัก..
เป็นสิ่งไม่มีค่าไม่สำคัญ
ฉันเคยวาดภาพความรักและคนรัก
สวยงามนักเมื่อตอนยังไม่รู้จักในครั้งนั้น
คือทั้งหมดของชีวิตคือการมีกันและกัน
แต่วันนี้กลายเป็นฉันคนเดียวที่มีเธอ
ฉันไม่ได้อยากรู้จักความเจ็บปวดสักนิด
แต่วันนี้ฉันกลับต้องคิดวุ่นวายใจเสมอ
ความเจ็บปวดจากรักแรกที่ฉันไม่ได้อยากพบเจอ
นั่นเป็นสิ่งเดียวที่ฉันได้เรียนรู้จากเธอ...กับความรัก
ที่เฝ้ารอคอยตลอดมา
หน้าส่วนตัว
521
