19 กันยายน 2552 19:29 น.
ฝากฝัน
สายลมพลิ้วริ้วรายดั่งร่ายฝัน
วาวสีสันจันทร์ฉายพรายคลื่นไหว
ดาวกระพริบวิบหวามท่ามฟ้าไกล
งามแสงไฟใสตระการกว๊านพะเยา
มองร้านรวงเรียงรายชายฝั่งกว๊าน
หนาวสะท้านซ่านใจในความเหงา
นั่งโดดเดี่ยวเดียวดายดั่งไร้เงา
เห็นใครเขาเคล้าคู่อยู่ตำตา
รินอารมณ์ผสมใส่คลื่นในแก้ว
หอมเพริศแพร้วแวววาวเคล้านาสา
ชะล้างเงาเหงาใจใส่สุรา
ร่อนเริงร่าฝ่าผ่านธารอารมณ์
อมฤตรดราดยิ่งบาดลึก
ในรู้สึกนึกตรองต้องปร่าขม
ดั่งน้ำราดสาดใส่ในสายลม
กลับหล่นพรมถมใจไหลเปียกปอน
ณ ตรงนี้ที่นี่ราตรีนั้น
ความสัมพันธ์มั่นใจไม่ถ่ายถอน
ขอเพียงรักหนักแน่นไม่แคลนคลอน
แม้รักร้อนตอนร้าวไม่หนาวใจ
แค่วสันต์ผันผ่านมินานนัก
ดวงใจภักดิ์รักมั่นกลับหวั่นไหว
ดั่งฝนพรมลมพรากเธอจากไกล
ตัดสิ้นใยไม่เหลือเยื่อสัมพันธ์
มองคลื่นพลิ้วริ้วรายคล้ายสิ้นหวัง
ไฟบนฝั่งยังพราวราวในฝัน
โค้งขอบฟ้าราตรีนี้ไกลกัน
รู้ไหมนั่นวันนี้ใจพี่เมา
ฝากฝัน
๑๙ กันยายน ๒๕๕๒
17 กันยายน 2552 12:27 น.
ฝากฝัน
นับหมื่นดาวพราวพร่างอยู่กลางสรวง
เพียงหนึ่งดวงช่วงจรัสรัศมี
เหมือนโคมทองส่องไสวในชีวี
ดั่งเธอนี้ที่สว่างอยู่กลางใจ
ยามดาวดับลับเลือนเมื่อเยือนสาง
ใจอ้างว้างบางหนเกินทนไหว
แต่ทิวาราตรีมิห่างไกล
คืนฟ้าใสใจฝันพลันได้เจอ
แม้จำร้างห่างไกลใจห่วงหา
โปรดรู้ว่าข้าฯคะนึงถึงเสมอ
บางเวลาคราหลับกลับละเมอ
คิดถึงเธอเสมอใจไม่จืดจาง
คือความรักภักดีทั้งชีวิต
พรมลิขิตขีดชัดไม่ขัดขวาง
ให้รักเราเนานานผ่านเส้นทาง
แม้รกร้างห่างตาจะฝ่าฟัน
ยามมีทุกข์รุกเร้าเฝ้าช่วยเหลือ
คอยโอบเอื้อเจือจุนให้อุ่นขวัญ
ดั่งมิ่งมิตรสนิทใจไม่ทิ้งกัน
เฝ้าทอฝันปันหวงด้วยห่วงใย
ขอเธอเป็นเช่นดาวพราวเวหา
พสุธาพาพร่างสว่างไสว
อยากอยู่เรียงคู่แม้อยู่ไกล
นานแค่ไหนใดเล่าดาวกลางใจ
ฝากฝัน
๑๗ กันยายน ๒๕๕๒
2 กันยายน 2552 11:47 น.
ฝากฝัน
พรประเสริฐเลิศสิ้น.......ปฐพี
มอบให้ช่ออักษราลี................แน่แท้
สุขล้นท้นฤดี..........................บ่สร่าง
ทุกข์หายภัยพ่ายแพ้...............อย่าได้เจอะเจอ
ให้เงินทองกองล้น..........มากมาย
โชคมาอย่ารู้คลาย..................เทพให้
ครอบครัวสุขสบาย.................บ่สิ้น
เพือนพ้องทุกคนไซร้.............ต่างเอื้ออาทร..
10 สิงหาคม 2552 21:55 น.
ฝากฝัน
อาทิตย์คล้อยลอยเลื่อนใกล้เลือนลับ
เงาทาบทับวับวามท่ามคลื่นไหว
เพลงทะเลเห่กล่อมห้อมดวงใจ
หอมละไมไออุ่นกรุ่นกลิ่นนาง
ณ ตรงนี้ปีกลายคราใกล้ค่ำ
ใจร้องร่ำคร่ำครวญจนจวนสาง
สัญญารักภักดีไม่มีจาง
แม้ไกลร้างห่างลาอย่าลืมกัน
นั่งมองภาพวาบหวามกับความหลัง
เมื่อคราครั้งยังอยู่เคียงคู่ขวัญ
เคยสนิทชิดชื่นทุกคืนวัน
ดั่งเพียงฝันวันวานหวานมิคลาย
สุดคิดถึงคะนึงหาเกินกว่าอ้าง
ใจเคว้งคว้างว้างว่างมิจางหาย
ทนสะอื้นขื่นขมรักงมงาย
แม้เม็ดทรายชายฝั่งยังเศร้าใจ
ฝากลมพัดซัดคลื่นไหลคืนย้อน
ไปวิงวอนอ้อนเธออย่าเผลอไผล
ความรักมั่นสัญญาว่าอย่างไร
อย่าเชื่อใครใจร้ายหมายยุแยง
อาทิตย์คล้อยลอยเลื่อนลับเลือนหาย
ดารารายร่ายจันทร์ประชันแสง
รักห่วงหวงดวงใจไม่เปลี่ยนแปลง
แม้ลมแกล้งแรงคลื่นจะฝืนรอ
ฝากฝัน
๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๒
7 สิงหาคม 2552 09:38 น.
ฝากฝัน
ตะวันแผดแดดกล้าอ่อนล้านัก
ขอหลบพักสักคราในป่าเขา
ซบสายธารม่านไม้ใต้ร่มเงา
พอบรรเทาเบาร่างล้างราคิน
มองน้ำใสไหลล้นจากบนผา
สาดซัดซ่าบ่าซาบอาบโขดหิน
แล้วลิ่วหลั่งถั่งโถมโลมจูบดิน
ธรณินรินร่องเป็นท้องธาร
เมื่อแอ่งขังวังวนเกินท้นไหว
ค่อยล้นไหลไกลล่วงห้วงละหาน
ชุบชีวันบันเทิงเริงสราญ
ดั่งประทานผ่านฟ้ามาสู่ชน
โอ้น้ำเอ๋ยเคยไหมไหลย้อนกลับ
ไปซบหลับกับตักแม่สักหน
หรือดั่งข้าฯล้าเหงาเศร้ากมล
เพียงดั้นด้นค้นหาค่าตัวเอง
เจ้าล่องไหลไปหน้าหาสิ่งไหน
มีบ้างไหมใจตรมถูกข่มเหง
ความโสมมถมใส่ไม่หวั่นเกรง
ดั่งข้าฯเองเคว้งคว้างเส้นทางไกล
เมื่อธารน้อยร้อยกระแสเป็นแม่น้ำ
ดูลึกล้ำฉ่ำชื้นระรื่นไหล
ร้อนรำเพยระเหยหายกลายเป็นไอ
เป็นฝนไล้ไพรพรั่งดั่งคืนเรือน
แต่ตัวข้าฯลาร้างห่างจากนี้
ซบวารีรี่เย็นดั่งเป็นเพื่อน
ด้วยหนทางห่างไกลที่ไปเยือน
เป็นเสมือนเตือนย้ำเร่งจำลา
ฝากฝัน
๖ สิงหาคม ๒๕๕๒
หน้าส่วนตัว
1503
