14 กันยายน 2553 19:13 น.
พรพัฒนา
ลมไล้ร่างพร่างสายฝนดลใจจิต
เหมือนหนึ่งมิตรประโลมปลอบตอบเเทนเหงา
อันยามใดเมื่อไร้รักที่พักเนาว์
สุดทรวงเราจะเศร้าโศกวิโยคใจ
เสียงลมหวีดกรีดกรายในความมืด
ดังวืดวืดวีดวิ่วละลิ่วไหว
พาเสียงศัพท์จับสำเนียงถึงเสียงใจ
ที่ยังไร้เสียงตอบปลอบชีวี
ประกายฟ้าฝนพรำเมื่อค่ำเข้า
เมื่อฝนเพลามีลมหนาวมาแทนที่
ยังดวงใจให้คิดถึงหนึ่งนารี
ให้คอยที่ติดลมหนาวคราวพัดมา
พรพัฒนา
๑๔ กันยายน ๕๓
15 สิงหาคม 2553 15:21 น.
พรพัฒนา
-อินทรวิเชียรฉันท์
พิศเเก้มเเฉล้มพักตร์
สิจะหักหทัยไหว
ต้องติดสนิทใจ
ก็บ่หายมลายลง...
13 สิงหาคม 2553 11:39 น.
พรพัฒนา
พระอาทิตย์ยังรู้ลับขอบฟ้า
เมื่อถึงครายามวิกาลคืบคลานเข้า
ให้ครวญคิดจิตคำนึงถึงตัวเรา
สิ่งใดเล่าฤาจะเที่ยงเยี่ยงความตาย
ตะวันล้วนมีขึ้นเเละมีตก
ก็ย่อมผกผันลงตรงที่หมาย
ไม่มีสิ่งใดเที่ยงเเท้เเน่ทุกราย
หากเเต่ตายเที่ยงกว่าทิวาเอย
พรพัฒนา
13ส.ค.53
13 สิงหาคม 2553 11:33 น.
พรพัฒนา
สรรพสิ่งยิ่งล้วน อนิจจัง
อื่นบ่สิ่งใดยัง เที่ยงเเท้
ภูผาหินศิขรัง อาจพิ นาศเฮย
อื่นอาจมากมายเเม้ ย่อมต้องอัปรา
พรพัฒนา
13 ส.ค.53
13 สิงหาคม 2553 10:48 น.
พรพัฒนา
สายไหมที่ทอถัก
เหมือนสายรักสลักจิต
ทอใจให้ดวงพิศ
แนบสนิทยิ่งสิ่งใด
ใช้กายเป็นด้ายดิ้น
ปักประทินปิ่นหทัย
ถักทองคล้องดวงใจ
สถิตไว้ในกลางทรวง
พรพัฒนา.
หน้าส่วนตัว
1554
