หน้าส่วนตัว
พลูด่างชูใบใช่น้อย เฝ้าคอยเสรีที่เคย
อยู่ดินถิ่นเดิมเคียงเขนย กลับทุกข์สุขเอ๋ยหายไหน
แก้วน้อยจำกัดเนื้อที่ เสรีไม่มีมาให้
พลูด่างอ้างว้างเหลือใจ ใครใครมองข้ามเสรี
ฉันนี้เปรียบเช่นพลูด่าง เพียงร่างที่มีศักดิ์ศรี
ใจฉันไร้ซึ่งเสรี ใครหนอช่วยที .. แสนเหงา
4109
