3 ธันวาคม 2552 17:37 น.
พระจันทร์แห่งความตาย
จากเริ่มแรกแปลกแยกไม่กล้ากล่าว
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเปล่าไม่มีเพื่อน
แต่พอได้คุยกันนานหลายเดือน
พวกเราเปรียบเสมือนเพื่อนรักกัน
โชคชะตานำพาให้มาพบ
ได้ประสบพบเจอมิเปลี่ยนผัน
นับแต่นี้เราคือกันและกัน
เธอกับฉันผูกพันตลอดไป
วันเวลาผ่านมาแล้วนานปี
มิตรภาพดีดีไม่หายไป
ยังคงซึ้งตราตรึงในหัวใจ
จะมิมีใครมาพรากเราจากกัน
ในวันนี้พวกเราก็ขอกล่าว
ถึงเรื่องราวของมิตรสมานฉันท์
ให้ความสุขคงอยู่ทั่วชั่วกัปกัลป์
พวกเรานั้นจะรักมั่นไม่ลืมเลือน
27 พฤศจิกายน 2552 17:23 น.
พระจันทร์แห่งความตาย
ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก นาฬิกาเริ่มเบนเข็ม เหมือนดั่งเกมส์ชีวิตได้เริ่มต้น
จากหยดเลือดผ่านเวลามาเป็นคน ก้าวสู่หนทางเวลาเดินยาวนาน
ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก นาฬิกาหมุนแปรเปลี่ยน เวลาเพียรรังสรรค์ช่วยขับขาน
คอยเปลี่ยนแปลงคนเติบใหญ่อยู่ทุกกาล ต่างวันวานผันกาบใจตามเวลา
ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก นาฬิกาหมุนช้ากลับ เข็มขยับสับทิศผิดองศา
ลมหายใจเดินเข้าวัยชรา เหนื่อยแล้วหนาเกินเยียวยาอยู่ไม่นาน
ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก นาฬิกาหมดลานแล้ว คงไม่แคล้วสังหารคนที่พ้นผ่าน
จะมีหรือผู้ใดมาทัดทาน สิ้นสังขารจิตวิณญาณหลับนิรันดร์
หน้าส่วนตัว
871
