
เหม่อมองแสงสุริยายามรุ่งเช้า     
          บุบผาเฝ้ารอคอยพลอยประสงค์
          หวังพึ่งแสงสาดส่องมาพาดำรง  
          วันนี้คงมิมลายวอดวายไป
          อันแสงดาวดวงนั้นช่างสรรค์สร้าง  
          โลกทุกอย่างให้เห็นทางสว่างไสว
          ท้องนภาทั้งนทีที่ใกล้ไกล               
          หลอมรวมไว้ในแสงแห่งโลกา
พึ่งแต่งครั้งแรกค่ะ แต่ก่อนมีแต่อ่าน  555