27 เมษายน 2547 12:33 น.
พันดาว
ส า ย ล ม ร้ อ น ก ลิ่ น ไ อ ฝ น คื น วั น ห น า ว
คื น ฟ้ า พ ร า ว จั น ท ร์ เ ห งา ดา ว พ ริ้ ว ไ ห ว
ที่ สุ ด ส า ย ป ล า ย รุ้ ง อั น แ ส น ไ ก ล
ค ว า ม คิ ด ถึ ง เ ดิ น ท า ง ไ ป ทุ ก ที่ . . . ทุ ก ฤ ดู ก า ล
-- == -- == ---
เ พื่ อ น ค น ดี ค น นี้ ชื่ อ ค ว า ม คิ ด ถึ ง
พ า ใ จ ฉั น ค ะ นึ ง ถึ ง ค น ที่ ลื ม ฉั น
ค น ที่ เ ค ย เ ป ล่ ง ว า จ า ว่ า รั ก กั น
ค น ที่ เ ค ย ร่ ว ม ท า ง ฝั น เ มื่ อ วั น ว า น
21 เมษายน 2547 10:04 น.
พันดาว
ใครคนหนึ่ง เวลาหนึ่งเคยบอกฉันว่า
อยากคว้าจันทรา ดวงโต สีเหงา
นอนบนหาดทรายขาว ฟังคลื่นซัดเบาๆ
ขุดทรายใส่น้ำทะเลขาว แล้วสัมผัสเงาจันทรา
คงไม่เหมือนจันทราบนฟากฟ้าแสนไกล
ฉันเอื้อมมือไปคว้าเท่าไรไม่ถึง
ที่ฉันทำได้เพียงนั่งใต้แสงจันทร์แล้วคิดคำนึง
สักวันจะสัมผัสจันทราที่เกินเอื้อมถึง แล้วดึงแนบกาย
เคยเห็นไหม พรายน้ำ จากเงาพระจันทร์
แม้ไม่กลมดั่ง จันทราบนฟากฟ้า
แต่ริ้วประกาย พร่างพราย สะท้อนในแววตา
ยามเมื่อเวลา เธอตักน้ำทะเลมา ใส่ไว้ในอุ้งมือ
ไ ป สั ม ผั ส พ ร ะ จั น ท ร์ ใ น น้ำ ท ะ ล
ไ ป ฟั ง เ สี ย ง ค ลื่ น เ ห่ เ ป็ น เ พ ล ง อ บ อุ่ น
ฟั ง เ สี ย ง น้ำ ท ะ เ ล แ ท ร กเ ม็ ด ท ร า ย อั น ล ะ มุ น
คื น ห น า ว แ ส ง ด าว อุ่ น อ บ ไ อ ล ะ มุ น จ า ก ตั ว เ ธ อ
17 เมษายน 2547 11:10 น.
พันดาว
วันวานที่ผันผ่านมาในชีวิตฉัน
ต้องผ่านคืนวันที่ฟ้าไม่สดใส
คำร่ำลา ที่เธอทิ้งไว้ ก่อนเธอไป
ยังกังวาลก้อง อยู่ในใจฉันตลอดมา
. . .
ฉันในวันนี้ เวลานี้
เธอคนดี - ฉันมีสิ่งอยากบอกกับเธอไว้
เป็นคำพูดที่มาจากหัวใจ
เธอรู้ใหม ฉันไม่เคยโกรธเลย
อยากขอบคุณที่ทิ้งกัน
ขอบคุณกับเหตุผลร้อยพัน ทำให้เธอไม่มีฉัน
ขอบคุณความเฉยเมย เธอเคยมอบให้กัน
เหตุผลที่ขอบคุณนั้น ฉันกำลังจะบอกเธอ
. . .
ก า ร ล า จ า ก เ ธ อ ทำใ ห้ ฉั น ไ ด้ เ จ อ กั บ ค น ดี ดี
ทำ ใ ห้ ฉั น ไ ด้ มี คื น วั น อั น ส ด ใ ส
สิ่ ง ที่ รู้ จ า ก เ ธ อ แ ล ะ อ ย า ก บ อ ก กั บ ใ คร ๆ
ว่ า บ า ง สิ่ ง ที่ เ สี ยไ ป เ พี ย ง เ พื่ อ ต อ น รั บ สิ่ ง ใ ห ม่ ที่ ดี ก ว่ า เ ดิ ม
29 มีนาคม 2547 11:15 น.
พันดาว
ที่แห่งนี้ เคยปลูกต้น ดอกน้ำตา
ผ่านวันเวลา ดอกงดงาม ด้วยใจฉัน
ปุ๋ยความเศร้า น้ำผิดหวัง มารวมกัน
ฉายแสงแห่ง ทิ้งฝัน ของวันวาน
มาวันนี้ ฉันปลูกต้น ชื่อดอกรัก
ฉันฟูมพัก ด้วยความสุข จากใจฉัน
น้ำอบอุ่น ปุ๋ยจริงใจ ที่ให้กัน
อุ่นแสงฝัน ต้นรักฉัน ผลิดอกงาม
เ ว ล า นี้ ฉั น อ ย า ก บ อ ก กั บ เ ธ อ ว่ า
ข อ บ คุ ณ ต ล อ ด ม า สำ ห รั บ ทุ ก สิ่ ง ที่ ใ ห้ ฉั น
น้ำ ปุ๋ ย แ ส ง ทุ ก ส่ ว น ผ ส ม ที่ ร ว ม กั น
ไ ด้ กำ เ นิ ด ด อ ก ไ ม้ นั้ น ชื่ อ รั ก ข อ ง ฉั น ช่ า ง ง ด ง า ม
25 มีนาคม 2547 10:48 น.
พันดาว
หอมดอกพุด ดอกน้อย เมื่อยามสาง
หีบไม้งาม เบ่งบาน ตามเฉลียง
ดอกมณฑา เริ่มผลิบาน ริมระเบียง
แว่วยินเสียง กาเหว่าแว่ว มาแต่ไกล
พิกุลโปรย ดอกขาวหม่น บนพื้นสวน
อีกลำดวน หอมจางจาง ยามรุ่งสาง
กลิ่นดอกปีบ โชยแทรกตัว มาเบาบาง
หมอกสีจาง เคล้าน้ำค้าง ยามรุ่งอรุณ
โมกสีหม่น เล่าเรื่องราว ของความหลัง
ราตรีอัน เปราะปาง กลางบ้านสวน
กลิ่นดอกโศก ราวบอกเล่า ความเรรวน
กลิ่นรัญจวน เล็บมือนาง เบาบางมา
อยากให้มา สักครา ที่บ้านฉัน
มาลืมวัน เวลา สักคราไหม
สิ่งที่เก็บ มีแค่ตัว กับหัวใจ
โยนทิ้งไป เรื่องของใคร ไม่ต้องจำ
ม า เ อ น ก า ย ล้ ม ตั ว น อ น ที่ ช า น บ้ า น
ร้ อ ย บุ บ ผ า บ า น เ ป็ น ม า ลั ย ใ ห้ เ ธ อ ส ว ม
ดั ด กิ่ ง ห ลิ ว เ ป็ น ส ร้ อ ย ส า ย ป ร ะ ดั บ ท ร ว ง
พิ รุ ณ ร่ ว ง พ ย า น ฝั น ฉั น กั บ เ ธ อ
หน้าส่วนตัว
1060
