25 พฤษภาคม 2547 13:19 น.
พันดาว
รู้มั้ยนาทีใดๆ ในชีวิตเธอ
จำไว้เสมอ ฉันเป็นเช่นดั่งเดิมทุกอย่าง
ฉันเองยอมรับกับบางสิ่งที่ผ่านมาเนิ่นนาน
ความรักของเราที่บอบบาง สิ่งบางอย่างที่เปลี่ยนแปลง
ถึงฉันไม่อาจเป็นลมหายใจที่อยู่ใกล้เธอได้
ถึงฉันไม่อาจเป็นใคร ที่หัวใจเธอใฝ่หา
ถึงฉันเป็นแค่ คนคนหนึ่งของช่วงเวลา
รักเรา เหมือนเข็มนาฬิกาที่หยุดลง
แต่วันใดที่ใจเธออ่อนล้า
วันใดเธอค้นหา แสงไฟให้อุ่นหนาว
วันใด เธอต้องการคนมาร่วมนับดาวที่พร่างพราว
นั่งฟังเรื่องราว ตลอดคืนหนาวที่ยาวนานไร้กาลเวลา
ยังมีต้นไม้ในบ้านหลังเก่า
มีร่มเงาให้พักผ่อน ยามอ่อนล้า
บ้านไม้หลังเก่าสีอบอุ่น ที่ยืนนานผ่านกาลเวลา
ยังต้อนรับการกลับมา ความฝันของฉันเมื่อวันวาน
ร อ ย ฝั น วั น เ ก่ า
แ ม้ เ ร า มิ ไ ด้ ร่ ว ม ฝั น
สิ่ ง ห นึ่ ง ที่ ยั ง ผู ก พั น
มิ ต ร ภ า พ -เพื่อนฉัน- เ ร า จ ะ เ ป็ น อ ย่ า ง นั้ น นิ รั น ด ร
*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..*
แล้วฉันก็ได้คำว่า เพื่อน จากความรักของฉัน ได้มิตรภาพใหม่จากใจดวงเดิม
บางสิ่งเปลี่ยนไป ตามสิ่งที่เข้ามากระทบ เปลี่ยนแปลงตามกาลเวลา
บางสิ่งเมื่อเปลี่ยนแปลงไปแล้ว สามารถกลับมาแบบเดิมได้ แต่ไม่ใช่สำหรับบางสิ่งซึ่งเมื่อเปลี่ยนไปแล้วไม่อาจย้อนกลับมาได้อีกเลย
ค ว า ม รั ก ข อ ง เ ร า เป็นบางสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ไม่อาจหวนกลับมา
มิ ต ร ภ า พ ข อง เ ร า จะคงมั่น ต่อวันเวลาและการเปลี่ยนแปลง
*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..*
25 พฤษภาคม 2547 09:54 น.
พันดาว
รู้มั้ยนาทีใดๆ ในชีวิตเธอ
จำไว้เสมอ ฉันเป็นเช่นดั่งเดิมทุกอย่าง
ฉันเองยอมรับกับบางสิ่งที่ผ่านมาเนิ่นนาน
ความรักของเราที่บอบบาง สิ่งบางอย่างที่เปลี่ยนแปลง
ถึงฉันไม่อาจเป็นลมหายใจที่อยู่ใกล้เธอได้
ถึงฉันไม่อาจเป็นใคร ที่หัวใจเธอใฝ่หา
ถึงฉันเป็นแค่ คนคนหนึ่งของช่วงเวลา
รักเรา เหมือนเข็มนาฬิกาที่หยุดลง
แต่วันใดที่ใจเธออ่อนล้า
วันใดเธอค้นหา แสงไฟให้อุ่นหนาว
วันใด เธอต้องการคนมาร่วมนับดาวที่พร่างพราว
นั่งฟังเรื่องราว ตลอดคืนหนาวที่ยาวนานไร้กาลเวลา
ยังมีต้นไม้ในบ้านหลังเก่า
มีร่มเงาให้พักผ่อน ยามอ่อนล้า
บ้านไม้หลังเก่าสีอบอุ่น ที่ยืนนานผ่านกาลเวลา
ยังต้อนรับการกลับมา ความฝันของฉันเมื่อวันวาน
ร อ ย ฝั น วั น เ ก่ า
แ ม้ เ ร า มิ ไ ด้ ร่ ว ม ฝั น
สิ่ ง ห นึ่ ง ที่ ยั ง ผู ก พั น
มิ ต ร ภ า พ -เพื่อนฉัน- เ ร า จ ะ เ ป็ น อ ย่ า ง นั้ น นิ รั น ด ร
*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..*
แล้วฉันก็ได้คำว่า เพื่อน จากความรักของฉัน ได้มิตรภาพใหม่จากใจดวงเดิม
บางสิ่งเปลี่ยนไป ตามสิ่งที่เข้ามากระทบ เปลี่ยนแปลงตามกาลเวลา
บางสิ่งเมื่อเปลี่ยนแปลงไปแล้ว สามารถกลับมาแบบเดิมได้ แต่ไม่ใช่สำหรับบางสิ่งซึ่งเมื่อเปลี่ยนไปแล้วไม่อาจย้อนกลับมาได้อีกเลย
ค ว า ม รั ก ข อ ง เ ร า เป็นบางสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ไม่อาจหวนกลับมา
มิ ต ร ภ า พ ข อง เ ร า จะคงมั่น ต่อวันเวลาและการเปลี่ยนแปลง
*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..*
21 พฤษภาคม 2547 10:51 น.
พันดาว
มองท้องฟ้าสีฟ้า เป็นสีเหงา
มองจันทราสีเทา ดูอับแสง
เสียงทะเลครวญคร่ำ ราวบอกถึงความอ่อนแรง
ที่สร้างคลื่นรอนแรม กระทบฝั่ง นานเกินกว่าคนอย่างฉันจะเข้าใจ
*-+--+--+--+--*
หลังหยุดสายพิรุณพร่ำ ในวันฟ้าหม่น
การจากไปของสายฝน ทิ้งใจดวงหนึ่งให้หวั่นไหว
ภาพใครบางคนในความทรงจำ เค้าผู้จากไป
ไอดินที่เคยสดใส ถูกลบเลือนไป ด้วยไอน้ำตา
*-+--+--+--+--*
เค้า ใครคนหนึ่ง ช่วงเวลาหนึ่ง
ไม่ เคยลืมเลือนจากใจฉัน
รัก หนึ่งน้ำคำมั่น ที่พร่ำบอกกัน
ฉัน คนเดียวเท่านั้น ที่ทำตามสัญญา
*-+--+--+--+--*
ปีกฉัน บ อ บ ป า ง เ กิ น ก ว่ า ส า ย ล ม ห น า ว
ตาฉัน ฝ้ า ร า ว กั บ ไ อ ห ม อ ก ที่ ป ล า ย ย อ ด เ ข า
หูฉัน ไ ด้ ยิ น เ สี ย ง เ พี ย ง จั ง ห ว ะ เ ต้ น ข อ ง หั ว ใ จ อั น แ ผ่ ว เ บ า
คือฉัน ผู้ น อ น ก อ ด ค ว า ม เ ห ง า ใ ต้ เ ง า จั น ท ร า
*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..*
แอ๊ปเปิ้ล
นอนกอดความเหงาใต้เงาจันทรา
ลมหายใจเคลื่อนแผ่วช้าในคืนเหน็บหนาว
สายฝนผ่านไป ทิ้งฉันไว้กับความทรงจำแห่งเรื่องราว
ความรักแห่งดวงดาว คำอธิษฐานของคนเศร้าที่ไม่มีวันจะเป็นจริง
*-+--+--+--+--*
สายลมเหงาพัดผ่านไปอย่างเงียบ-เงียบ
หัวใจเลาะเลียบไปตามมุมฟ้า ซ่อนตัวแอบอิง
อยากหยุด อยากพัก เรื่องราว ในบางสิ่ง
อ ย า ก ลื ม ค ว า ม จ ริ ง ที่ ว่ า...กำ ลั ง คิ ด ถึ ง เ ธ อ
15 พฤษภาคม 2547 12:24 น.
พันดาว
สวัสดีเพื่อนเก่า จำฉันได้หรือเปล่า
หญิงสาวขี้เหงา ในตาช่างฝัน
อยู่กับตัวเอง ผ่านร้อนหนาว มานานวัน
นั่งสร้างความฝันอยู่กับนิทานปรัมปรา
...
ทักทายสายฝนอยู่ริมหน้าต่าง
สูดกลิ่นไอดินเบาบางหลังพิรุณหาย
ทอดสายตาไปไกลแสนไกล อย่างเดียวดาย
ว า ด ฝั น ว่ า เ มื่ อ ฝ น ห า ย ด อ ก ไ ม้ จ ะ ผ ลิ บ า น
...
ฉั น มี ค ว า ม เ ห ง า ค อ ย เ ป็ น เ พื่ อ น
ย า ม ร า ต รี มี เ ดื อ น เ ป็ น ส ห า ย จ า ก ฟ า ก ฟ้ า
มี ส า ย ล ม เ ป็ น ผู้ ป ล อ บ โ ย น ทุ ก ก า ล เ ว ล า
มี ด ว ง ด า ร า เ ป็ น ผู้ ก ล่ อ ม นิ น ท รา ใ ห้ ฝั น ดี
5 พฤษภาคม 2547 10:26 น.
พันดาว
-=----=----=----=----=----=---
ในวันที่แสงแดดอบอุ่น
เมฆขาว เบื้องบนสงบนิ่ง
สายลม พัดไอแดดอุ่น อย่างอ้อยอิ่ง
แว่วยินเสียง สายลม ฉันพร้อมแล้วนะ สำหรับการเดินทาง
-=----=----=----=----=----=---
เม็ดพันธ์ความฝันฉันออกเดินทางไป
ผ่านทะเลดาวแสนไกลที่ปลายฟ้า
ผ่านโค้งรุ้ง ม่านเมฆขาว ทักทายตะวันจันทรา
เริ่มต้นการเดินทางที่ไร้กาลเวลา กับฝันฉันอันเปราะปาง
พายุฝนพัดฉัน ในวันอ่อนไหว
จังหวะเต้นของหัวใจ ที่บอบบางท่ามกลางสายลมหนาว
พร่างน้ำค้างพรม เสมือนดนตรีเล่าขานเรื่องราว
แล้วในวันหนึ่ง การรอนแรม ที่แสนยาว ก็สิ้นสุดลง
---=----=----
ณ. ที่ แ ห่ ง นี้ มี ปุ๋ ย ห ล่ อ เ ลี้ ย ง ค ว า ม ฝั น
ต้ น ก ล้ า ผ ลิ บ า น รั บ แ ส ง ต ะ วั น ที่ ส ด ใ ส
ต้ น ฝั น ฉั น งอ ก ง า ม แ ผ่ กิ่ ง ก้ า นใ บ
ฉั น ใ น วั น นี้ ข อ บ อ ก อ ย่ า ง จ ริ งใ จ
ว่า เ ธ อ คื อ ดิ น ดี แ ล ะ น้ำ ใ ส ที่ ทำ ใ ห้ ใ จ ฉั น ง อ ก ง า ม
หน้าส่วนตัว
927
