8 กุมภาพันธ์ 2555 12:27 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏ ท่อนไม้ไหลล่องวารี
มดต่างชิงดี
ว่ากูนี่เเหล่ะนำมา
๏ น้ำลดตอปลิ่้มทิ่มตา
เกลื่อนกลาดดาษดา
ตอไซร้พิสูจน์ให้เห็น
๏ คืนแจ่มพู้นด้วยเดือนเพ็ญ
ยิ่งค่ำยิ่งเย็น
เดือนเพ็ญเเจ่มด้วยอันใด
ใครปลิดใครเปลี่ยนธงไทย
ใครทำจัญไร
ประจักษ์ได้ด้วยเวลา .!
_______________
พิพัฒนชัย
๘ / กุมภาพันธ์ / ๒๕๕๕
Facebook
http://www.facebook.com/Pipat.Thaipoet
8 กุมภาพันธ์ 2555 08:15 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏�ทรพีนั้นยิ่งด้วย ............ กรรมใด
จึงโฉดฉกาจไกล ............. เกริกก้อง
ฮึ่มฮึ่มโลดขวิดใคร .......... ใครทั่ว
นรใดไป่ทันป้อง .............. โขกเปลี้ยงเอียงหงาย
๏�เปรียบดั่งควายถึกน้อย ..... คะนองเขา
ใคร่วัดลอยลบเงา ................ สง่าผู้
ตะแบงบ้าตะบิดเอา .............. ตะบันเบิก
โอ่กูเติบร่างอวดรู้ ................ เติบล้นเดรัชฉาน
๏�อันธพาลบ้างเบ่งบ้า ........ เบ่งกัน
สำนึกสำเหนียกตัน ............ ติดตื้น
ตาบอดสอดกระสัน ........... เพ้อสว่าง
กรากกร่างพลิกดินฟื้น ........ เกยฟ้า ฤาไฉน
๏�จัญไรก่อกลุ่มก้อน ............ โกยเงิน
หลงเขย่าตรวญเพลิน�........... สู่ชั้น
แท่นประหัตบ่แค่นเขิน .......... มัจจุราช รอเฮย
สัตว์ระยำใดหมิ่นนั้น ............. สู่สิ้น อเวจี !
________________
พิพัฒนชัย
๘ /�กุมภาพันธ์ / ๒๕๕๕
6 กุมภาพันธ์ 2555 07:57 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏�สวัสดีนะ ท้องฟ้า
ทั้งดอกหญ้าและดอกไม้
พฤกษ์พรรณและพงไพร
ที่ยิ้มยักและทักทาย
๏�สวัสดีนะ ทิวหมอก
ที่ไหลลอกอยู่รอบกาย
สวัสดีนะกรวดทราย
ที่แกร่งกล้าคงค่าตน
๏�สวัสดีนะ เมฆจ๋า
เถิดนะมามาโปรยฝน
ชล้างใจที่หมองหม่น
แล้วเหลือไว้แต่สิ่งดี
๏�สวัสดีนะ ชีวิต
ที่พลั้งผิดนั้นอาจมี
เริ่มใหม่นะวันนี้
ที่ใจเราที่ตัวเรา !
____________
พิพัฒนชัย
๖�/ กุมพาพันธ์ / ๒๕๕๕
5 กุมภาพันธ์ 2555 15:56 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏ รวีฉายฉาบพื้น
เด็กน้อยตื่นจากฝากฝัน
ผวะผวาพลัน
หวั่นเห็นยักษ์เยื้องเกรียวกรู
๏ ร้องไห้และแงงอ
น้ำตาหนอก็หลั่งพรู
ปาดแก้มชะแง้มดู
กลัวเจ้ายักษ์มาผลักเกว
๏ คนเลี้ยงไม่รู้คิด
ยิ่งปลอบปลิดยิ่งโยเย
มือสักแต่ไกวเห่
ยิ่งแย่ลงยิ่งเลวลง
๏ ยักษ์ยิ้มกระหยิ่มใจ
ตะบึงไปจากไพรพง
กราดกร้าวทุกด้าวดง
สะแหยะเขี้ยวเขมือบย่ำ
๏ เปลอุ่นที่หนุนนอน
ก็ร้อนเร่าทุกเช้าค่ำ
ช้ำชอกซ้ำชอกช้ำ
อยู่เช่นนี้อยู่อย่างนี้
๏ แดดอ่อนเริ่มรอนเลือน
ตะวันเคลื่อนเดือนแทนที่
ความหวังยังคงมี
ยังเจิดจ้ากว่าดาวใด
๏ เด็กฝันว่าวันหนึ่ง
คงถึงคราที่คนไทย
จะเริ่มร่วมแรงใจ
ไล่ยักษ์ใหญ่จนไกลเปล !
______________
พิพัฒนชัย
๕ / กุมภาพันธ์ / ๒๕๕๕
3 กุมภาพันธ์ 2555 08:58 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏ รู้ผิดเเละรู้ชอบ
ใช่รู้ชอบในฉ้อฉล
รู้ขอบรู้กรอบตน
และรู้หลักรู้ต่ำสูง
๏ รู้สิทธิ์ต้องรู้เสียง
ใช่รู้เพียงแต่ชวนฝูง
แห่โฮ่งกระโหย่งจูง
ตะโบมกันตะบันมา
๏ โข่งเขื่องอัตตาตน
ก็เขื่องข้นในอัตตา
ชูตีนตบนำพา
ฉนำเหนอะกันกร่างกวน
๏ เถอะตีนก็ย่ำเดิน
โขย่งเพลินด้วยตราตรวน
โยงโยงอยู่จวนจวน
จนแก่ไกล้จะชนกรง
๏ สิบทางก็สิบทิศ
เขยิบนิดก็ผิดหลง
สติมั่นจงมั่นคง
รู้ผิดชอบรู้ชั่วดี !
____________
พิพัฒนชัย
๓ / มกราคม / ๒๕๕๕
Facebook
http://www.facebook.com/Pipat.Thaipoet
หน้าส่วนตัว
1148
