คำมั่นสัญญา.

พิมพรรณ

กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

              โอ๊ยจะบ้าตาย..นี่มันวันหยุดฉันนะเนี่ย สบทกับตัวเองก่อนที่จะคลานไปยกหูโทรศัพท์ "สวัสดีค่ะพิมค่ะ"น้ำเสียงค่อนข้างแข็งจนตัวเองยังรู้สึก  แต่เสียงปลายสายที่ตอบกลับมาร้อนรนยิ่งนัก "หมอพิมคะ คนไข้ตกเลือดค่ะ สาหัสนะตามหมอเวรแล้วติดต่อไม่ได้ค่ะไม่อยู่ที่ห้องเวรด้วย" โอ๊ะโอ๋งานเข้าแต่เช้ามืดเลยเรา
หมอเวรก็เวรสมชื่อหรือถือว่าเป็น ผอ หรือไงนะ ลมออกหูเลยเรา "ค่ะพี่อ้วนเดี๋ยวพิมลงไปนะ"

             น้ำไม่อาบฟันไม่แปรงผมไม่หวี (เป็นหมอใช่ว่าจะสอาดเสมอไปนะ) วิ่งบ้างเดินบ้างถึง ..อีอา..ภาพที่เห็นคนไข้อายุประมาณ 20 ต้นๆนอนหน้าซีดเป็นกระดาษอยู่บนเตียงมองไม่เห็นญาติซักคนดูเหมือนจะ โคม่าจริงๆ.."พี่อ้วนขา เซตโออา   เลยค่ะเปิดเส้นด้วยได้กรุปเลือดยัง??อย่าลืมเซ็นต์ยินยอมผ่าตัดด้วยนะคะ "  ค่ะหมอเรียบร้อยค่ะ"เสียงพี่อ้วนตอบรับอย่างทันใจดีจริงๆสมแล้วกับคำว่าพยาบาลดีเด่นประจำตึก

               เข้าห้องแต่งตัวเปลี่ยนชุด สครัฟมือเรียบร้อย ทุกอย่างพร้อม"หมอพิมคะรับสายนอกค่ะ"น้องสุโอปะเรเตอร์คนสวยวิ่งมาท่าทางเหนื่อยหอบทีเดียว  วันนี้มันเป็นไรกันนะยุ่งไปหมด "ไว้ก่อนละกันจดชื่อจดเบอร์ไว้ให้หมอนะเดี๋ยวหมอโทรกลับนะจ๊ะ"หมอคะคนไข้บีพีดรอปค่ะ" เครียแอเวนะ...วิ่งปรู๊ดเข้าห้องลืมน้องสุไปเลย

                4ชั่วโมงกว่าเหนื่อยแทบขาดใจแต่ก็ภูมิใจรอดทั้งแม่ทั้งลูก..วันนี้พิมชนะนะคะท่าน (ยมพบาล)  เรายื้อกันถึง 4 ชั่วโมงเต็มถ้าเราแพ้ท่านยมคนไข้เราก็ไม่รอด ขอบคุณนะคะท่านยมพบาลที่อ่อนข้อให้

                " หมอค่ะ "น้องสุเจ้าเดิมมาอีกแล้ว สายนอกจากปานาเละค่ะ ตายจริงเพิ่งนึกได้  พี่ก้องแน่เลยมีไรป่าวนะ

               "สวัสดีค่ะพิมค่ะ" พิมเหรอนี่พี่เอกนะ (พี่เอกเป็นเพื่อนรุ่นพี่พี่ก้อง 2 ปีปฏิบัติราชการอยู่ใต้ด้วยกัน) พิมใจเย็นๆนะ ก้องมันโดนซุ่มเมื่อคืนเจ็บหนักพอสมควรกำลังจะส่งเข้ากรุงเทพเช้านี้  พี่ติดต่อพิมไม่ได้โทรเข้ามือถือเกือบ 100สายมั้งพิมก็ไม่รับเลยโทรเข้าโรงบาล เขาบอกว่าพิมเข้าผ่าตัดพี่ก็ไม่รู้จะติดต่ออย่างไรและ....................

                 พี่เอกพูดอะไรอีกมากมายแต่พิมไม่ได้ยินแล้วขาทั้งสองข้างดูเหมือนกับไม่มีแรงเดินแม้กระทั่งจะยืนน้ำตามาจากไหนก็ไม่รู้มันเต็มตาไปหมดปลายสายวางไปเมื่อไรก็ไม่ร้

                 เงียบ...วันนี้ทำไมมันเงียบเหลือเกิน

                 หนาว...วันนี้ทำไมมันหนาวจับใจ

                 หรือโลกนี้มีเพียงเราอยู่คนเดียว

                พี่ก้องจ๋าพิมขอโทษที่ไม่ได้มาดูพี่ก้องตั้งแต่แรกแต่พิมสัญญาว่านับแต่นี้ต่อไปพิมจะดูแลพี่ก้องให้เหมือนกับดูแลตัวเองจะรักพี่ก้องให้เหมือนกับรักตัวเอง...พิมจะเป็น "ขา"เดินแทนพี่ก้อง    พิมจะเป็นตาข้างซ้ายให้พี่ก้อง...พิมจะเป็นนิ้ว นางและนิ้วก้อยแทนพี่ก้อง..พี่ก้องเป็นกำลังใจให้พิมด้วยนะคะ..พิมสัญญาค่ะถึงแม้พี่ก้องจะเป็นอย่างไรก็ตาม พิมจะยึดมั่นคำสัญญาตลอดไป..พิมรักพี่ก้องคะ