1 ธันวาคม 2546 13:45 น.

คือความต่าง...ระหว่างฟ้ากับดิน

ถ้าให้ฉันเป็นพื้นดิน
รอคอยสายน้ำที่ไหลรินจากผืนฟ้า
ให้เธอเป็นท้องนภา
มีเหล่าเมฆารุมรอบกาย

รอยยิ้มบนท้องฟ้า...
ฉันมองเห็นทุกคราไม่ว่าเวลาไหน
แต่ฉันไม่อาจสัมผัสความรู้สึกบนฟ้าไกล
ได้แต่มองอย่างอิจฉาในใจยามอยู่คนเดียว

เพราะผืนดินที่อ้างว้าง...
เหินห่างจากผู้คนที่คอยแลเหลียว
ขาดความผูกพันกลมเกลียว...
ขาดต้นหญ้าสีเขียวให้ความอบอุ่นจริงใจ

ผืนดินที่อ่อนล้า...
คงมีแต่น้ำตายามร้องไห้...
ชุ่มน้ำจากฟ้าเพียงครู่ก็เหือดแห้งไป
แตกระแหงเรื่อยไป ไม่สดใสสวยงาม

ฟากฟ้า...
ช่วยส่องแสงผ่านเมฆาที่น่าเกรงขาม
ให้ฉันได้เห็นน้ำใจของฟ้าสีคราม
ให้ผืนดินอย่างฉันได้งดงาม...ต่อไป...

1923

love

comment

1 ธันวาคม 2546 12:45 น.

โลกนี้...ไม่ได้มีไว้เปรียบเทียบ

พู่กันของหูกวาง

โลกนี้ไม่ได้มีไว้เปรียบเทียบ
ก็จงอย่างเปรียบตัวตนกับคนไหน
อย่าคิดว่าตัวเราไม่มีดีอะไร
อย่างคิดว่าเพื่อนของใครจะดีกว่าเพื่อนของเรา...

เพราะถ้าเรามองหาแต่สิ่งที่สมบูรณ์แบบ
ก็คงแทบจะไม่ได้เพื่อนสักคนไว้คลายเหงา
คิดจะหาคนรักที่สมบูร์สำหรับตัวเรา
ก็ต้องโศกเศร้าเพราะตัวเขาอาจไม่ได้ดั่งใจ..

สิ่งที่ตัวเองมี
จงทำให้ดี ให้สว่างสดใส
จุดประกายที่ตัวเองมี...ให้ผู้คนสนใจ
ลบภาพมายาที่หลอกลวงข้างใน...ให้หมดลง

1034

love

comment

1 ธันวาคม 2546 11:23 น.